Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Παρά την κατακραυγή στο εσωτερικό και το εξωτερικό η κυβέρνηση του Μπαγκλαντές ανακοίνωσε χθες την οριστική απόφασή της να εγκαταστήσει 470.000 μουσουλμάνους πρόσφυγες από τη γειτονική Μιανμάρ σε ένα ακατοίκητο νησί, στα παράλια της χώρας, που τους περισσότερους μήνες πλημμυρίζει από τους μουσώνες και θεωρείται ακατάλληλο ακόμη και για ζώα!

Το «νησί» Τενγκάρ Τσαρ έχει έκταση 300 τετραγωνικά χιλιόμετρα, βρίσκεται στον κόλπο της Βεγγάλης και στους περισσότερους χάρτες… απλά δεν υπάρχει. Δημιουργήθηκε ουσιαστικά από καθιζήματα του δέλτα και ανά πάσα στιγμή μπορεί να καταποντιστεί, εν μέρει ή και ολόκληρο. Ιδανικό μέρος, θα έλεγε κανείς, για να «ξεφορτώσει» ένα κράτος την πιο ανεπιθύμητη ράτσα προσφύγων στον κόσμο, που κανένα έθνος δεν τη θεωρεί δική του.

Οι μουσουλμάνοι Ροχίνγκια της Δυτικής Μιανμάρ διώκονται απηνώς από τη βουδιστική πλειοψηφία και τον περασμένο Οκτώβριο άλλοι 70.000 εγκατέλειψαν τη χώρα, για να γλιτώσουν το πογκρόμ. Ακόμη και μετά τον εκδημοκρατισμό της Μιανμάρ, με την παράδοση της εξουσίας από τη στρατιωτική χούντα στη νομπελίστρια, Αούν Σαν Σούου Κίι, το κράτος της Μιανμάρ δεν θεωρεί τους Ροχίνγκια πολίτες του και τους συμπεριφέρεται σαν λαθρομετανάστες από το Μπαγκλαντές. Επειδή όμως ούτε αυτό τους θέλει, τους μεταφέρει από εδώ κι από εκεί, σαν σκουπίδια που πρέπει να κρυφτούν κάτω από το χαλί.

Το τραγικό είναι ότι το πέταγμα των Ροχίνγκια στο «νησί της λάσπης» αποφασίστηκε επειδή οι καταυλισμοί τους καταλάμβαναν ένα φιλέτο της μικρής… τουριστικής ακτογραμμής του Μπαγκλαντές, γεγονός που ξεσήκωνε τις διαμαρτυρίες των επαγγελματιών του κλάδου!

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου