Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΜΠΟΡΕΙ, αλλά δεν είναι και βέβαιο. Οπότε, μπορεί και να μην προκαλέσει. Κι αν τελικά προκαλέσει, τι είδους πολιτικές εξελίξεις μπορεί να προκαλέσει; Αλλαγή της κυβερνητικής πολιτικής; Ανασχηματισμό; Κοινωνικές εκρήξεις και αντιδράσεις; Ή μήπως αλλαγή στη σύνθεση της επιτροπής των ειδικών; Ολα αυτά -και άλλα πολλά-είναι είδη «πολιτικών εξελίξεων». Αλλά ο «αναγεννημένος ηγέτης» δεν εννοούσε τίποτα απ’ όλα αυτά. Αλλά αυτό που εννοούσε δεν τόλμησε καν να το εκστομίσει: εκλογές υπαινίχθηκε. Αλλά ούτε τη λέξη είπε ούτε -πολύ περισσότερο- ζήτησε εκλογές. Επομένως; Ακόμα μια πομφόλυγα; Ακόμα μια τρύπα στο νερό; Οχι ακριβώς. Ο υπαινιγμός του Α. Τσίπρα για το ενδεχόμενο εκλογών δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα σωσίβιο στην προσπάθειά του να διασωθεί πολιτικά, αλλά και ένα «τάξιμο» εγρήγορσης προκειμένου να σταματήσει η εσωστρέφεια που πνίγει τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ίδιο. Μοιάζει με ένα λευκό πανί που το κουνάει ο αέρας.

ΕΚΛΟΓΕΣ δεν τολμά να ζητήσει ο Α. Τσίπρας, γιατί ξέρει τουλάχιστον δύο πράγματα: 1. Οτι θα χάσει 2. Οτι αν χάσει, φεύγει και από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Οσο κι αν υπάρχουν σημάδια φθοράς στην κυβέρνηση -και υπάρχουν-, η διαφορά της Ν.Δ. παραμένει πολύ μεγάλη. Και, για την ακρίβεια, είναι μεγαλύτερη από τη διαφορά με την οποία έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2019. Σε αυτούς τους 20 μήνες η κυβέρνηση αντιμετώπισε τρεις μεγάλες κρίσεις -κάθε μία απ’ αυτές από μόνη της και κάτω από άλλες συνθήκες θα μπορούσαν να ρίξουν μια κυβέρνηση-, κι όμως συνεχίζει να ηγεμονεύει και να μην απειλείται. Ασφαλώς, είναι άλλο πράγμα οι διαφορές του 17%-20% κι άλλο του 11%-14%. Η πρώτες είναι μεγαλύτερες από τις δεύτερες, αλλά και οι δύο είναι πολύ μεγάλες και, κυρίως, δεν παραπέμπουν με τίποτα σε ντέρμπι.

ΚΙ ΟΤΑΝ σε έναν, σε δύο, σε τρεις μήνες η πανδημία υποχωρήσει και ανοίξει το τερέν της πραγματικής πολιτικής και όχι της διαχείρισης κρίσεων, ο Κ. Μητσοτάκης έχει πράγματα να πει και να κάνει. Επιστρέφοντας στα πρωτοφανή επίπεδα αποδοχής όπου τον βρήκαν η πανδημία και η ύφεση. Σε αντίθεση με τον Α. Τσίπρα, ο οποίος ούτε ως πρωθυπουργός ούτε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης -σύνολο έξι (!) χρόνια- δεν έχει εισφέρει ούτε μία νέα ιδέα ή μια ωφέλιμη μεταρρύθμιση η οποία να αγγίζει την κοινωνία. Επομένως, ο Α. Τσίπρας ξέρει και ένα τρίτο πράγμα: Σε συνθήκες κανονικότητας ο πολιτικός λόγος είναι κούφιος και ταυτίζεται με ξεπερασμένες μάχες οπισθοφυλακής (επιδόματα, λεφτόδεντρα, εργασιακός μεσαίωνας, προσλήψεις, κρατισμός και δικαίωμα στην τεμπελιά).

ΕΠΟΜΕΝΩΣ τι κάνει; Ξέρει ότι μπρος είναι ο γκρεμός: οι εκλογές. Και πίσω είναι το ρέμα: το έρεβος του ανύπαρκτου πολιτικού αφηγήματος. Αγοράζει χρόνο. Ζητάει κατάπαυση του πυρός στα ενδότερα της Κουμουνδούρου, για να δει τι θα κάνει. Εως τότε η λέξη «εκλογές» θα είναι η απαγορευμένη λέξη του Αλέξη.

ΑΔΙΑΝΟΗΤΑ…

Είναι ένα πρόσωπο που συμβολίζει τόσα πολλά αρνητικά, ώστε δύσκολα μπορεί να τα συμβολίσει κάποιος άλλος: το trash, τη λαμογιά, την υποκουλτούρα, τη νύχτα, τον κόσμο των ατζέντηδων νεαρών πορνοστάρ, τον παρασιτισμό, τον κόσμο των εκβιαστών. Κι άλλα δυσώδη και αποκρουστικά.

Κι όμως, ένα τέτοιο πρόσωπο κατάφερε να γίνει σοβαρό πρόβλημα για την κυβέρνηση. Μέχρι που αποφάσισε, ορθώς, να το στείλει στη Δικαιοσύνη, για ενδελεχή έρευνα. Εκεί που είχε βρεθεί ξανά και έπρεπε να βρίσκεται από την αρχή αυτής της ιστορίας.

Από πού κι ως πού ένα τέτοιο πρόσωπο δικαιούται αστυνομικής φύλαξης και μάλιστα επειδή… κινδύνευε από τη 17Ν; Από πού κι ως πού του δόθηκε η δυνατότητα να παίζει με το δημόσιο χρήμα και μάλιστα σε κόλπα που είναι για λίγους; Από πού κι ως πού τέτοιοι τύποι μπορούν να μπαινοβγαίνουν -συνοδεία μπράβων- σε υπουργεία και να απειλούν υπουργούς, γενικούς γραμματείς και διευθυντές υπουργείων; Αδιανόητα όλα αυτά.

Τέτοια πρόσωπα και τέτοιες συμπεριφορές δεν έχουν καμία σχέση ούτε με το ήθος ούτε με την πολιτική κουλτούρα του Κ. Μητσοτάκη. Πώς βρήκε χώρο ένα τέτοιο πρόσωπο -και τα κυκλώματα που ενδεχομένως βρίσκονται πίσω του- να κακοποιήσουν τη λογική και τις ευαισθησίες των πολιτών, οι οποίοι, τραβάνε που τραβάνε καρτερικά τον Γολγοθά τους, δεν ανέχονται να βλέπουν από πάνω και τις πομπές τέτοιων ανυπόληπτων και προκλητικών προσώπων;

Μια μεγάλη καινοτομία από τον Σπ. Λιβανό

Εμπρακτη και ουσιώδη στήριξη των παραγωγών αγροτικών προϊόντων σηματοδοτεί το νομοσχέδιο του υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης που ψηφίστηκε χθες στη Βουλή. Με πρωτοβουλία του ΥΠΑΑΤ Σπ. Λιβανού μπαίνει τέλος σε μια μεγάλη αδικία, αλλά και σε έναν σοβαρό λόγο επαγγελματικής ανασφάλειας δεκάδων χιλιάδων παραγωγών: Τα αναλώσιμα προϊόντα θα εξοφλούνται το αργότερο σε 30 ημέρες, ενώ τα υπόλοιπα γεωργικά προϊόντα σε 60 μέρες.

Εως τώρα η εξόφληση γινόταν σε 10 ή και 12 μήνες, κι αυτό αποτελούσε ένα βασικό εργαλείο που στρέβλωνε τον υγιή ανταγωνισμό, νομιμοποιούσε αθέμιτες πρακτικές και έθετε τους παραγωγούς σε καθεστώς ομηρίας. Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης αποδέχθηκε και πρόταση φορέων και της αντιπολίτευσης ώστε να επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής αυτής της καινοτόμου και λυτρωτικής διάταξης και στους αγοραστές με ετήσιο κύκλο εργασιών πάνω από 500.000 ευρώ και όχι πάνω από 2.000.000 ευρώ, όπως ήταν η αρχική πρόβλεψη του νομοσχεδίου.

Κόβονται «μαχαίρι» οι ημερομηνίες

Με πολύ αυστηρό τρόπο, όπως πληροφορούμαι, ο Κ. Μητσοτάκης χθες στον «πρωινό καφέ» έκοψε με το… μαχαίρι τις δηλώσεις υπουργών για το πότε «ανοίγει» τι. Ο πρωθυπουργός, αντιλαμβανόμενος τη ζημιά που κάνουν οι «προσωπικοί ρόλοι» και οι αυθαίρετες πρωτοβουλίες υπουργών να δίνουν ημερομηνίες «ανοιγμάτων» δραστηριοτήτων ή μετακινήσεων από νομό σε νομό -με αποκορύφωμα το Πάσχα-, ζήτησε από τα μέλη της κυβέρνησης να συνταχθούν με τη λογική και να μείνουν στο συλλογικό κυβερνητικό πλαίσιο.

Τόσο οι ανεκπλήρωτες «δεσμεύσεις» όσο και τα «μπρος-πίσω» προκαλούν σημαντική φθορά στην εικόνα της κυβέρνησης και μάλιστα χωρίς ουσιώδη λόγο. Αφού παραμένει δεδομένο ότι οι όποιες αποφάσεις θα λαμβάνονται μετά σχετικές εισηγήσεις των ειδικών.

Ακανόνιστα πυρά…

Απ’ όλα για όλους είχε η χθεσινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ. Πέραν της μνημειώδους ατάκας του Α. Τσίπρα για το ενδεχόμενο πολιτικών εξελίξεων, υπήρξαν διάφορα «συντροφικά μαχαιρώματα». Οι μεν «προεδρικοί» εξαπέλυσαν πυρά κατά των Ν. Φίλη και Θ. Δρίτσα για τη μη υπερψήφιση του νόμου για το Ελληνικό, οι δε της «Ομπρέλας» και των «53+» «πυροβόλησαν» τον Π. Πολάκη μιλώντας για συμπεριφορές που δεν βοηθούν την εικόνα του κόμματος.

Ενώ στους διαδρόμους την τιμητική της είχε η εκλογή της αδελφής του Α. Τσίπρα, Ζανέτ, ως συντονίστριας της Νομαρχιακής Οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ στην Ανατολική Αττική, με τις πλάτες του Χρ. Σπίρτζη…