Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης*
«Make America Great Again» ήταν το σύνθημα που χρησιμοποίησε ο δισεκατομμυριούχος με την χρυσαφένια περίεργη κόμη για να μπει στον Λευκό Οίκο παίρνοντας την σκυτάλη από τον πρώτο μαύρο πρόεδρο, Μπαράκ Ομπάμα. «Να Κάνουμε την Αμερική Σπουδαία Ξανά» είναι η ελληνική απόδοση του συνθήματος και όσο εθνοπατριωτικό κι αν ακούγεται κρύβει μία μεγάλη παγίδα. Την λέξη «Ξανά».
Τι το κακό έχουν αυτά τα τέσσερα γράμματα; Δείχνουν το μέλλον το οποίο όπως το οραματίζεται ο Ντόναλντ Τραμπ πάει πίσω κάπου εκεί γύρω στα 1950 -στην καλύτερη περίπτωση-. Γιατί όμως τα λέμε αυτά; Την έμπνευση μάς την έδωσε ο ίδιος ο Αμερικανός πρόεδρος ο οποίος υπέγραψε χθες ορισμένες πράξεις. Όπως ο ίδιος δήλωσε με τον πομπώδες και αστείο λόγο του θα προχωρήσει κανονικά στην ανέγερση τείχους, θα περιορίσει την μετανάστευση, θα διεξάγει έρευνα για νοθεία στις εκλογές και θα χτίσει ενεργειακούς αγωγούς. Για να τα σχολιάσουμε όλα δεν θέλουμε άρθρο, αλλά ολόκληρο ένθετο, οπότε ας μείνουμε στο τελευταίο.
Ακούγεται όντως συνεπής, γιατί ο Ντόναλντ Τραμπ υποσχέθηκε δουλειές και, αυτές θα έρθουν από τις κατασκευές και την βιομηχανία. Κλασικό, παλιό και επιτυχημένο μοντέλο θα έλεγε κανείς. Βρισκόμαστε όμως στα 2017 και εάν ο Τραμπ γνωρίζει αυτά που θα γράψουμε παρακάτω τότε σίγουρα μάλλον δεν έχει καταλάβει πως είναι πρόεδρος και κάνει ακόμα προεκλογική καμπάνια.
Εάν ο αγωγός «Keystone XL Pipeline» ολοκληρωθεί -όταν αυτό γίνει- τότε θα απασχολεί μονίμως περί τους 35 εργαζόμενους! Ναι σωστά διαβάζετε 35. Όπως αναφέρουν οι New York Times, με την ολοκλήρωσή του, ο αγωγός θα «απασχολεί» δεκάδες drones, αισθητήρες και τα συναφή τεχνολογικά μέσα που θα εξασφαλίζουν την σωστή λειτουργία του. Ο ανθρώπινος παράγοντας λοιπόν είναι ήσσονος σημασίας. Εντάξει θα πεις όμως θα «κυκλοφορήσει το χρήμα» όπως λένε στην αγορά, από την κατασκευή του έργου.
Τι γίνεται όμως όταν και εδώ οι αριθμοί διαψεύδουν την πραγματικότητα –που θέλει ο Ντόναλντ Τραμπ να μας παρουσιάσει-; Ο νέος πρόεδρος βαδίζει με το σκεπτικό «η οικονομία θα γυρίσει όταν γυρίσει και η ψυχολογία» γι’ αυτό και επενδύει σε παραδοσιακές δομές ανάπτυξης. Θέλει να χτίσει μία βάση ψηφοφόρων οι οποίοι θα αισθανθούν δικαιωμένοι και ουχί προδομένοι όπως άλλες φορές που ψήφιζαν υποψηφίους οι οποίοι ξεχνούσαν τις υποσχέσεις τους μόλις διάβαιναν το κατώφλι του Λευκού Οίκου.
Πάμε πάλι σε αριθμούς. Τα στοιχεία είναι σοκαριστικά αφού οι εντατικώς εργαζόμενοι στην βιομηχανία της ηλιακής ενέργειας και μόνο, ξεπερνούν πλέον όσους εργάζονται στην εξόρυξη αερίου, άνθρακα και πετρελαίου μαζί! Ναι, ναι, σωστά, ο Ντόναλντ Τραμπ διατυμπανίζει κάποιες κινήσεις οι οποίες δεν θα έχουν αντίκτυπο σε μεγάλες μάζες αλλά σε πολύ συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού οι οποίοι και φυσικά θα συνεχίσουν να τον ψηφίσουν.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Στο ντοκιμαντέρ που είχαμε κάνει στο EThe Magazine του EleftherosTypos.gr με τίτλο «Into the TrumpLands» αναδεικνύαμε την ανάγκη ξεχασμένων Αμερικανών να πιστέψουν πως κάποιος πρόεδρος θα ασχοληθεί μαζί τους και δεν θα τους ξεπεράσει καβαλώντας το άρμα της προόδου. [Θυμηθείτε το κάνοντας κλικ ΕΔΩ]. Σε αυτούς ποντάρει ο Ντόναλντ Τραμπ. Αυτοί τον ανέδειξαν, αυτοί θα τον ξαναψηφίσουν βλέποντάς τον να στρέφει την προσοχή του στις βιομηχανίες που έκαναν σπουδαία την Αμερική.
Η Αμερική αυτή όμως ανήκει στο παρελθόν. Είναι αφημένη κάπου εκεί στην περίοδο της προεδρίας του Ρίγκαν που στόχο είχε την ενεργειακή αυτονόμηση αδιαφορώντας για το κόστος. Ένα κόστος που θα το πληρώσει η ίδια η αμερικανική γη που τόσο αγαπά ο Ντόναλντ Τραμπ αφού επιλέγει να στραφεί σε μεθόδους που ευνοούν την ρύπανση του περιβάλλοντος. Και διχάζουν την κοινωνία.
Σε άλλο ντοκιμαντέρ που κάναμε στο EThe Magazine του EleftherosTypos.gr είχαμε θίξει ακριβώς αυτόν τον διχασμό. Οι αγωγοί που θα στηθούν στην βόρεια Ντακότα έχουν φέρει την τοπική κοινωνία στα πρόθυρα του εμφυλίου ξυπνώντας μνήμες από το απώτατο παρελθόν. Στο σημείο που λέγεται Standing Rock συγκεντρώθηκαν αυτόχθονες και ενώθηκαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους διαμαρτυρόμενοι για την κακοποίηση της γης. Ο Μπαράκ Ομπάμα παρά το γεγονός πως άργησε, εισάκουσε τελικά τις φωνές των Ινδιάνων οι οποίοι δεν ήταν μόνοι τους, είχαν στο πλευρό τους και λευκούς. [Δείτε το πρώτο μέρος του ντοκιμαντέρ ΕΔΩ και το δεύτερο ΕΔΩ].
Από την άλλη ο Ντόναλντ Τραμπ βλέπει τους ινδιάνους ως δεύτερης κατηγορίας πολίτες αφού δεν ταιριάζουν στα καουμπόικα πρότυπα των σκληρών ψηφοφόρων του, αδιαφορεί για τα πραγματικά οικονομικά οφέλη και προχωρά στην κατασκευή των αγωγών.
Είναι σίγουρα ένας πρόεδρος από μία άλλη εποχή. Το στοίχημα λοιπόν τώρα είναι κατά πόσο οι στιβαροί αμερικανικοί θεσμοί θα τον μετατρέψουν σε έναν statesman ή ο δισεκατομμυριούχος θα κάνει άνω κάτω την Αμερική και τον πλανήτη μόνο και μόνο για τα καπρίτσια του. Ντόναλντ, ό,τι είναι μεγάλο και κατασκευασμένο από ατσάλι δεν είναι απαραίτητα και καλό…
*Ο Γιώργος Μιχαηλίδης είναι διευθυντής του EleftherosTypos.gr
Ακολούθησέ τον στο Facebook και στο Twitter
Ροή Ειδήσεων 
