Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Στις δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ βολοδέρνει μεταξύ 14% και 18% με τη Νέα Δημοκρατία να έχει διψήφιο προβάδισμα. Τα κεντρικά θέματα συζήτησης στην καθημερινότητα των πολιτών είναι το πότε θα γίνουν εκλογές και το πόσο επαχθή είναι τα νέα βάρη από φόρους και εισφορές. Το μικροοικονομικό περιβάλλον διαρκώς επιδεινώνεται, οι κρατικές υπηρεσίες χειροτερεύουν, οι επιχειρήσεις φυτοζωούν.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ που τον Δεκέμβριο πίστευε ότι με το «ξεκλείδωμα» των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος είχε με το μέρος της τους δανειστές, είδε μέσα σε λίγες εβδομάδες το σκηνικό να έχει ανατραπεί πλήρως. Τα βραχυπρόθεσμα μέτρα πάγωσαν, οι τροϊκανοί δεν έρχονται στην Αθήνα, η Κομισιόν πήγε με το μέρος του Βερολίνου τονίζοντας την ανάγκη συμμετοχής του ΔΝΤ, ο Σόιμπλε έριξε ρουκέτα για Mνημόνιο από μηδενική βάση στην περίπτωση που η Λαγκάρντ δεν συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα.
Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΡΕΧΕΙ, οι προθεσμίες περνούν σε βάρος της οικονομίας ο στόχος της ανάκαμψης απομακρύνεται. Κανείς δεν μιλά πλέον για το Eurogroup της 26ης Ιανουαρίου, όλοι θεωρούν ότι δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία μεταθέτοντας τις εξελίξεις για τη Σύνοδο της 20ής Φεβρουαρίου. Οι δανειστές γνωρίζουν ότι μέχρι τα μέσα Ιουλίου, που λήγουν ομόλογα αξίας 6 δισεκατομμυρίων από την ΕΚΤ, δεν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα χρηματοδότησης της Ελλάδας και δεν βιάζονται. Εχουν βάλει στο τραπέζι μέτρα 4 δισεκατομμυρίων ευρώ για την περίοδο 2018-2020 και περιμένουν τον Τσακαλώτο και τον Τσίπρα να προσέλθουν για διαπραγμάτευση.
ΟΜΩΣ ΟΙ καθυστερήσεις λειτουργούν σε βάρος της οικονομίας. Κανείς σοβαρός επενδυτής δεν θα βάλει τα κεφάλαιά του στην αγορά εάν δεν υπάρχει καθαρός πολιτικός και οικονομικός ορίζοντας. Επίσης τα περιθώρια για τον πρωθυπουργό στενεύουν γιατί δεν έχει πλέον συμμάχους. Η Κομισιόν, που πάντα είχε θετική προδιάθεση σε ό,τι αφορά το ελληνικό ζήτημα, έχει πάψει πια να ασχολείται ενεργά έχοντας κατά νου τις εκλογικές αναμετρήσεις σε Ολλανδία, Γαλλία και Γερμανία.
Ο ΙΔΙΟΣ ο κ. Τσίπρας θα έχει διαθέσιμο έως τα μέσα Φεβρουαρίου το «όπλο» της εκλογικής λίστας για κάλπες έως τις 20 Μαρτίου. Μετά οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αφήνονται στην τύχη τους και επειδή ξέρουν ότι λίγοι θα επανεκλεγούν, θα αρχίσουν να αλληθωρίζουν για την επόμενη ημέρα τους.
Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ απαιτεί δύσκολα μέτρα ενώ πιθανές εκλογές στην Ελλάδα δεν φοβίζουν κανένα στην Ευρώπη. Επομένως, αυτό που έχει να σταθμίσει ο πρωθυπουργός είναι εάν θα υπογράψει Μμνημόνιο χωρίς χρήματα με επώδυνα μέτρα, όπως μείωση του αφορολογήτου και περικοπές στις συντάξεις για την περίοδο 2018-2020, ή εάν θα πάει σε εκλογές με ψευτοδίλημμα για «Σόιμπλε ή ΣΥΡΙΖΑ»
ΤΟ ΒΕΒΑΙΟ είναι ότι θα κάνει τα πάντα για να αποφύγει τις κάλπες. Αυτό δείχνουν οι αθρόοι διορισμοί και η άλωση του κράτους από «φρέσκο» κομματικό στρατό του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό θέλουν όλοι σχεδόν οι υπουργοί και βουλευτές που κάθε μήνα λαμβάνουν την αποζημίωσή τους. Αυτό θα επιδιώξει και ο Τσίπρας, όμως δεν είναι στο χέρι του οι εξελίξεις.
ΜΠΟΡΕΙ ΠΑΛΙ να υπογράψει βαρύ Μνημόνιο για να κερδίσει χρόνο υπονομεύοντας παράλληλα την επόμενη κυβέρνηση της Ν.Δ. με δύσκολα μέτρα για μετά το 2018, όμως θα δει τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ να εξαϋλώνονται λόγω της επιδείνωσης της καθημερινότητας των πολιτών. Η απόφαση ανήκει στον ίδιο, μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου θα έχουν κριθεί τα πάντα.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής