Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ας ξεκινήσουμε με μία υπόθεση εργασίας, που όμως δεν είναι μακριά από την πραγματικότητα. Μία 18χρονη φοιτήτρια του Οικονομικού Πανεπιστημίου, που διέβη τον Οκτώβριο για πρώτη φορά τα σκαλιά της οδού Πατησίων, περήφανη για την επιτυχία της να εισαχθεί στη σχολή που επιθυμούσε, βλέπει στις πρώτες κιόλας ημέρες των σπουδών της τον πρύτανη της ΑΣΟΕΕ να διαπομπεύεται από μία ομάδα κουκουλοφόρων μέσα το γραφείο του.

Είναι βέβαιο ότι ο τρόμος θα την είχε κυριαρχήσει, εάν υφίσταται τέτοια κακουργήματα ο πρύτανης της ΑΣΟΕΕ τι θα μπορούσε η ίδια να υποστεί ως μία πρωτοετής φοιτήτρια; Η ελευθερία της έκφρασης έχει ήδη φαλκιδευτεί, η νεαρή φοιτήτρια όπως και κάθε σπουδαστής που δεν μπορεί να τα βάλει με ομάδες τραμπούκων θα φοβάται να διατυπώσει την άποψή του ελεύθερα όχι για θέματα Παιδείας, αλλά ακόμη και για το πότε αυξάνεται το οριακό κόστος των επιχειρήσεων.

Η κυβέρνηση αποφάσισε να βάλει τέλος στη δράση όσων θέλουν να μετατρέψουν τα πανεπιστήμια σε εστίες μπαχαλισμού. Το νομοσχέδιο που παρουσίασε η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως για την εγκατάσταση συστημάτων ελεγχόμενης εισόδου στα πανεπιστήμια και τη δημιουργία μιας ομάδας φύλαξης των σχολών δίνει μία μεταρρυθμιστική ώθηση στην κυβέρνηση και παράλληλα αναδεικνύει την ιδεολογική ένδεια του ΣΥΡΙΖΑ.

Αν πιστέψουμε τις δηλώσεις του αρμόδιου τομεάρχη Προστασίας του Πολίτη Χρήστου Σπίρτζη, τότε η πανεπιστημιακή αστυνομία στοχοποιεί κάθε νέο και νέα, ενώ συνολικά με το νομοσχέδιο για την Παιδεία ο Μητσοτάκης φέρνει το δόγμα του «τρόμου και της πάταξης».

Αναρωτιόμαστε, όταν έγραφε τη σχετική ανακοίνωση ο κ. Σπίρτζης, κατάφερε να συγκρατήσει τα γέλια του γιατί οι ισχυρισμοί του ότι με σύστημα ελεγχόμενης πρόσβασης στα πανεπιστήμια και τους άοπλους ελεγκτές η Δημοκρατία θα μπει στο γύψο και ότι θα έχουμε ένα καθεστώς τρόμου προκαλεί θυμηδία στη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών.

Οι αλλαγές στην Παιδεία δίνουν στο πολιτικό σύστημα μία ευκαιρία να διαμορφώσουν κλίμα ευρείας συναίνεσης προτάσσοντας τη λογική του αυτονόητου, οι φοιτητές, οι καθηγητές, οι εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια πρέπει να αισθάνονται ασφάλεια στα αμφιθέατρα και στους χώρους εργασίας τους χωρίς να φοβούνται ότι θα προπηλακισθούν, θα διαπομπευθούν ή θα βρεθούν ανάμεσα σε μολότοφ και ροπαλοφόρους. Οι πανεπιστημιακοί χώροι δεν μπορούν να μετατρέπονται σε χώρους διακίνησης ναρκωτικών ή άντρα άλλων εγκληματικών ενεργειών.

Η επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ να γαντζώνεται σε στερεότυπα παλαιότερων δεκαετιών είναι αδιέξοδη, οι φοιτητές δεν απειλούνται από αντιδημοκρατικές πρακτικές αλλά από φαινόμενα βίας και τραμπουκισμών. Τα ελληνικά πανεπιστήμια πρέπει να προχωρήσουν μπροστά και οι ακαδημαϊκές ελευθερίες να μην καταπατώνται από μπαχαλάκηδες και άλλους παραβατικούς.

Οι μεταρρυθμίσεις αποτελούν το βασικό όπλο της κυβέρνησης γιατί έχει με το μέρος της ευρείες κοινωνικές δυνάμεις. Το αποκαλούμενο «πολιτικό κόστος» που επί δεκαετίες λειτουργούσε ως φρένο αλλαγών τώρα το φορτώνεται όποιος αντιστέκεται στις μεταρρυθμίσεις και όχι όποιος τις προωθεί. Ας το έχει υπόψη του ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί με τις οπισθοδρομικές τακτικές που έχει υιοθετήσει, το κόστος θα το επωμίζεται εξ ολοκλήρου και η δημοσκοπική κατηφόρα θα είναι μεγάλη και απότομη.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου 

Από την έντυπη έκδοση