Γράφει ο Γιώργος Δ. Ευθυμίου

Aλλωστε η μη-λογική των κυβερνητικών στελεχών μόνο στο συγκεκριμένο καλλιτεχνικο-πολιτικό ρεύμα μπορεί να ενταχθεί: ο σουρεαλισμός (που στα ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί ως «πάνω ή πέρα από την πραγματικότητα») ήταν το κίνημα που πρότεινε μία ευρύτερη αναθεώρηση των αξιών, σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής, στηριζόμενος στις ψυχαναλυτικές θεωρίες του Φρόιντ και στα πολιτικά ιδεώδη του μαρξισμού. Ως κύριο μέσο έκφρασης πρόβαλλε τον «αυτοματισμό», επιδιώκοντας τη διερεύνηση του ασυνειδήτου, την απελευθέρωση της φαντασίας «με την απουσία κάθε ελέγχου από τη λογική».

Αλλιώς πώς θα μπορέσει ο Eλληνας φορολογούμενος, ο Ελληνας ελεύθερος επαγγελματίας, ο Ελληνας συνταξιούχος, ο Ελληνας οικογενειάρχης να περάσει πάνω από τη «γέφυρα από λουλούδια» και να συνδέσει τη «γλυκιά πραγματικότητα» με τα νέα εξοντωτικά φορολογικά μέτρα και τις αδικαιολόγητες αυξήσεις σε αγαθά πρώτης ανάγκης και υπηρεσίες (καύσιμα, καφέ, τηλεόραση, τηλεφωνία) που έχουν τεθεί σε ισχύ από την 1η Ιανουαρίου;

Στην πραγματικότητα Τσίπρα, όποιος έχει αντίθετη άποψη είναι καταστροφολόγος. Τα άρθρα διεθνών Μέσων Ενημέρωσης όπως των FT και του Guardian, στα οποία οι συντάκτες τους τόλμησαν να περιγράψουν την κατάσταση στην Ελλάδα, την προσπάθεια της κυβέρνησης να ποδηγετήσει τις ανεξάρτητες αρχές, τη Δικαιοσύνη και τα ΜΜΕ και το χάος στην Υγεία και τα ελληνικά νοσοκομεία, είναι «κατευθυνόμενα δημοσιεύματα» και προφανώς προέρχονται από κάποια αόρατα κέντρα που θέλουν να πλήξουν τον λαοπρόβλητο πρωθυπουργό και τα στελέχη του.

Το να χτίζεις παντού εχθρούς όμως δεν βγάζει πουθενά πια. Από δω και μπρος, κάθε φορά που μπαίνει νέος μήνας και το ημερολόγιο δείχνει 5, με τη μισθοδοσία και τις τσέπες να έχουν αδειάσει ήδη χωρίς να έχουν πληρωθεί ούτε οι μισοί λογαριασμοί, οι πολίτες έχουν ξεκάθαρα πλέον στο μυαλό τους τον υπεύθυνο για την τραγική κατάσταση που βιώνουν. Το πρόβλημα του κ. Τσίπρα δεν είναι «οι ξένοι», τα διεθνή ΜΜΕ, ο «κακός Σόιμπλε» ή οι δανειστές.

Το πρόβλημα του κ. Τσίπρα είναι εσωτερικό. Αυτή η κυβέρνηση δεν θα πέσει από τις πιέσεις κάποιου εξωτερικού παράγοντα, αλλά από την αναταραχή στην κοινωνία, λόγω της οικονομικής εξόντωσης που επιφέρει η πολιτική της. Ακόμη και η πλήρης εναρμόνιση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους δανειστές και η απόλυτη προσήλωση στις δεσμεύσεις του τρίτου μνημονίου δεν αρκούν για να βγάλουν τον πρωθυπουργό και την παρέα του από το αδιέξοδο.

Χρειάζεται ένα διαφορετικό μείγμα πολιτικής, με λιγότερους φόρους, που ο κ. Τσίπρας και τα στελέχη του δεν μπορούν να εφαρμόσουν. Εχουν μεγαλώσει πολιτικά με μια συγκεκριμένη λογική. Ολες οι κινήσεις τους χαρακτηρίζονται από ιδεοληψίες που δεν τους επιτρέπουν να ακολουθήσουν τον δρόμο της ιδιωτικής πρωτοβουλίας που οδηγεί σε ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας. Μισθωτοί, συνταξιούχοι και νοικοκυριά είναι τα εύκολα θύματα για άμεσα έσοδα. Ωστόσο, η κατάσταση αυτή, όσο και αν ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ κρατούν «σφιχτά στην αγκαλιά τα όνειρα», δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί για πολύ…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου