Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος*
Το παρακολούθησαν στην TVE μόλις 5,82 εκατομμύρια τηλεθεατές, δηλαδή 844.000 λιγότεροι σε σχέση με το 2015 και σχεδόν οι μισοί από το ρεκόρ του πατέρα του το 2000. Τότε κάπου 9,1 εκατομμύρια Ισπανοί είχαν στηθεί στη μικρή οθόνη για να δουν τον Χουάν Κάρλος να υποδέχεται τη χιλιετία.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Τη δεκαετία του ’70 το βασιλικό διάγγελμα στις 9 το βράδυ της 24ης Δεκεμβρίου ήταν μέγα γεγονός για τους Ισπανούς, που αδημονούσαν να αποχαιρετήσουν τη δικτατορία του Φράνκο. Οι οικογένειες δεν είχαν άλλη ευκαιρία να δουν «ζωντανό» το νεαρό δημοκράτη βασιλιά τους κι αν έχαναν το διάγγελμα θα έπρεπε να περιμένουν τις εφημερίδες της μεθεπομένης ή να κάνουν υπομονή ως του χρόνου.
Σαράντα έτη μετά, οι συνήθειες άλλαξαν και η 9η βραδινή δεν είναι prime time. Με το Ιντερνετ, τις ταμπλέτες και τα κινητά, ο κόσμος έχει συνεχή πρόσβαση σε ειδήσεις, ενώ παραμονή Χριστουγέννων οι περισσότεροι τρέχουν σε ρεβεγιόν ή στα μπαρ. Αφήστε που η Καθολική Εκκλησία σαμποτάρισε άθελά της (;) το λόγο του βασιλιά, μεταθέτοντας μια ώρα νωρίτερα τη χριστουγεννιάτικη λειτουργία για διευκόλυνση των πιστών. Το ξεκίνησε πιλοτικά ο Πάπας Βενέδικτος το 2009 και το συνέχισε ο Φραγκίσκος – ούτε επίτηδες να το έκαναν.
Με τούτα και με κείνα, το διάγγελμα του Βουρβόνου μονάρχη κατάντησε ρουτίνα. Μόνο σε δύο ταραγμένες πολιτικά χρονιές «τσίμπησε» νούμερα. Στο παρθενικό διάγγελμα του Φελίπε το 2014 και στο αμέσως επόμενο το 2015, όταν άνοιξε ο κύκλος ακυβερνησίας με τις εκλογές της 20ής Δεκεμβρίου. Το γεγονός ότι ο κύκλος αυτός έκλεισε πρόσφατα με το σχηματισμό κυβέρνησης από τον Ραχόι σημαίνει ότι το διάγγελμα του Φελίπε δεν είχε την ίδια βαρύτητα. Η μόνη παρηγοριά του.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου