Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Η αλήθεια είναι ότι οι πρόωρες κάλπες ήταν ο βασικός σχεδιασμός της κυβέρνησης μετά την ψυχρολουσία του Eurogroup της 5^ης Δεκεμβρίου, όπου τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος ήταν ψίχουλα και σε βάθος 40 χρόνων, ενώ οι Ευρωπαίοι επέβαλαν τη διατήρηση του πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% και μετά το 2019 διαλύοντας τον μύθο ότι το μνημόνιο τελειώνει το καλοκαίρι του 2018.

Για τον λόγο αυτό ο Τσίπρας έσπευσε να δώσει το βοήθημα στους συνταξιούχους, ανέβασε τους τόνους για την «ψυχή» του Σόιμπλε, κατέστησε σαφές στα κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν πάει στη συγκέντρωση στο Ηράκλειο Κρήτης ότι «δεν θα του πουν οι δανειστές που θα δώσει τα λεφτά από το πλεόνασμα».

Και ύστερα από την αντιμνημονιακή «έξαψη» ήρθε η θλιβερή πραγματικότητα για την παρέα του Μαξίμου. Οι πολίτες δεν «τσίμπησαν» από την παροχή Τσίπρα, ακόμη και οι συνταξιούχοι που πήραν το βοήθημα κατάλαβαν ότι θα χάσουν περισσότερα όχι μόνο από τη μόνιμη κατάργηση του ΕΚΑΣ αλλά και από το γεγονός ότι πλέον η κυβέρνηση όρισε σαφώς ότι εάν χρειαστεί, ο κόφτης θα ενεργοποιηθεί με περικοπές στις συντάξεις.

Ο Τσίπρας, μετά τις παροχές, βρίσκεται σε χειρότερη θέση εντός και εκτός συνόρων. Στο εξωτερικό η αξιοπιστία του πρωθυπουργού έχει πέσει στο ναδίρ όπως προκύπτει από την εξευτελιστική επιστολή Τσακαλώτου προς τους δανειστές, ενώ στο εσωτερικό όλοι πλέον περιμένουν τα χειρότερα. Οι νέοι φόροι και οι περικοπές στις συντάξεις βρίσκονται στην ατζέντα με θύμα τους οικονομικά ασθενέστερους.

Το κόλπο δεν έπιασε και πλέον στο Μαξίμου θα υπογράφουν τα πάντα. Η επιστολή Τσακαλώτου ήταν μόνο η αρχή. Θα υπογράψουν τα συμπληρωματικά μέτρα για το 2018, θα δεσμευθούν δημοσιονομικά για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα πέραν του 2019, ενέργεια που ισοδυναμεί με νέο μνημόνιο και θα ελπίζουν σε ανάκαμψη της οικονομίας. Μόνο που η πολιτική που ακολουθούν και η αναξιοπιστία τους υπονομεύει την προσπάθεια ανάκαμψης γιατί αποτρέπει επενδύσεις και μειώνει τα εισοδήματα των πολιτών.

Η τελική κατάληξη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα είναι να υπογράψουν τα πάντα και να πέσουν με πάταγο εντός του 2017, όταν η πραγματική οικονομία θα τους στείλει στην πόρτα εξόδου. Η αποσυγκόλληση από την εξουσία θα είναι δύσκολη, αλλά αναπόφευκτη για τον κ. Τσίπρα, που βρίσκεται σε κατάσταση σύγχυσης.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΜΙΝΗ

Μία απλή χριστουγεννιάτικη ατραξιόν έχει μετατραπεί σε εφιάλτη για τον δήμαρχο Αθηναίων Γιώργο Καμίνη. Η περίφημη «ρόδα» του Συντάγματος έγινε σύμβολο κρατικής ανικανότητας στο κεντρικότερο σημείο της χώρας και για αυτό ξηλώθηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο δήμαρχος είναι ιδιαίτερο: δεν έχει ισχυρή αντιπολίτευση στον δήμο με αποτέλεσμα να έχει χαθεί το αίσθημα του ελέγχου και να δίνεται η εντύπωση ότι έχουν δημιουργηθεί «μαγαζάκια» εντός των υπηρεσιών σε βάρος τόσο του δήμου όσο βέβαια και των δημοτών που πληρώνουν τον λογαριασμό. Σε καμία άλλη πρωτεύουσα δεν λαμβάνονται αποφάσεις για την πρωτοχρονιάτικη γιορτή στις 27 Δεκεμβρίου ούτε στήνεται μία ρόδα χωρίς να το ξέρει το δημοτικό συμβούλιο. Εάν δεν διαλύσει τα μαγαζάκια ο δήμαρχος θα έχει σοβαρό πρόβλημα και δεν θα του φταίει κανένας άλλος…

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Ν.Δ. ΓΙΑ ΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ

Σε μία περίοδο κατά την οποία η υπερφορολόγηση πλήττει το επιχειρείν και όσους έχουν απομείνει στη μεσαία τάξη οι προτάσεις της Ν.Δ. για μειώσεις φόρων, όπως τις ανέπτυξε στον Σκάι ο σύμβουλος για θέματα οικονομίας του προέδρου της Ν.Δ. Στέλιος Πέτσας έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Σύμφωνα με τον κ. Πέτσα μπορεί ο εισαγωγικός φόρος να είναι 9% και οι επόμενοι συντελεστές να διαμορφωθούν ανάλογα με τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, ενώ υπάρχουν περιθώρια για μειώσεις του ΦΠΑ σε 11% και 22% αλλά και για αποκλιμάκωση των ασφαλιστικών εισφορών. Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί τις αυξήσεις των φόρων ως μέσο εξολόθρευσης των ταξικών εχθρών η Ν.Δ. παρουσιάζει τις πραγματικές διαχωριστικές γραμμές με τον κρατισμό της κυβέρνησης.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου