Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Ο «θηλυκός Ομπάμα», προσωνύμιο που κέρδισε από το 2015 όταν διεκδικούσε τη θέση της γερουσιαστή, αποτελεί αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο στοίχημα των Δημοκρατικών. Και όπως γράφουν οι υποστηρικτές της, καλά θα κάνουν οι σεφ του Λευκού Οίκου να μάθουν γρήγορα να μαγειρεύουν pongal και sambar. Ομως τα παραδοσιακά ινδικά φαγητά δεν είναι αυτά που χαρακτηρίζουν την 56χρονη Καμάλα.
ΚΟΡΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ από την Ινδία και την Τζαμάικα, είναι η πρώτη Αφροαμερικανή υποψήφια για την (αντι)προεδρία των ΗΠΑ και η τέταρτη γυναίκα που στοχεύει τόσο ψηλά, μετά την Τζεραλντίν Φεράρο (υποψήφια αντιπρόεδρος των Δημοκρατικών το 1984), τη Σάρα Πέιλιν (υποψήφια αντιπρόεδρος των Ρεπουμπλικανών το 2008) και τη Χίλαρι Κλίντον (υποψήφια πρόεδρος με τους Δημοκρατικούς το 2016). Θα καταφέρει να κάνει τη διαφορά; Το βιογραφικό της πάντως είναι γεμάτο πρωτιές. Αλλωστε και ο Μπάιντεν από αντιπρόεδρος ξεκίνησε.
Η ΚΑΜΑΛΑ ΧΑΡΙΣ ήταν η πρώτη Αφροαμερικανή γενική εισαγγελέας και αργότερα η πρώτη Αφροαμερικανή γερουσιαστής που εκλέχθηκε στην Καλιφόρνια, την αχανή και πιο δημοφιλή Πολιτεία των ΗΠΑ. Από τότε κρατούν οι δεσμοί της με τον Ομπάμπα, τον οποίο και η ίδια είχε υποστηρίξει όταν ακόμα ήταν υποψήφιος γερουσιαστής στο Ιλινόις. «Είναι μακράν η πιο όμορφη γενική εισαγγελέας της Αμερικής», είχε πει για εκείνη, σχόλιο για το οποίο αργότερα ζήτησε συγγνώμη, φοβούμενος μήπως ξεπέρασε τα ασφυκτικά αμερικανικά σύνορα της πολιτικής ορθότητας.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
ΕΧΟΝΤΑΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ ζωντανές τις ρίζες της και με τις δύο κοινότητες καταγωγής της, δεν περιορίστηκε εκεί, αλλά ανέπτυξε το λόγο και τη δράση της για τη στήριξη της λευκής μεσαίας τάξης. Αλλωστε, αν κάτι καταλάβαμε καλά από τον τρόπο που ψήφισαν οι Αμερικανοί στις τελευταίες εκλογές, είναι ότι δεν καταλαβαίνουμε πώς ακριβώς ψηφίζουν. Οι υπεραπλουστευμένες ερμηνείες ότι οι μετανάστες δεύτερης γενιάς θα γύριζαν την πλάτη τους στον Τραμπ καταρρίφθηκαν μαζί με το γόητρο των δημοσκόπων, όταν άρχισαν να καταμετρώνται οι ψήφοι των Λατινοαμερικάνων. Αλλά και η ίδια η Χάρις δεν βρέθηκε ξαφνικά από κάποια αμερικανική «φαβέλα» στην κούρσα για τον Λευκό Οίκο. Ο πατέρας της, Ντόναλντ Χάρις, με καταγωγή από την Τζαμάικα, ήταν οικονομολόγος καθηγητής πανεπιστημίου, και η μητέρα της, Σιαμάλα Κοπαλάν, από την Ινδία, ήταν ερευνήτρια στον τομέα του καρκίνου. Γνωρίστηκαν όταν έκαναν μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο Berkeley και η ίδια σπούδασε στο Howard University και στη συνέχεια στο Hastings College of the Law του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια.
Η ΑΥΣΤΗΡΗ, αμείλικτη εισαγγελέας, που επί θητεία της αυξήθηκαν οι καταδίκες -όχι όμως οι θανατικές ποινές-, εξελίχθηκε σε μια ιδιαίτερα επικοινωνιακή και εξίσου δυναμική υποψήφια που δεν άφηνε κουβέντα να πέσει κάτω. Οταν ρωτήθηκε για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μια γυναίκα σε έναν κόσμο φτιαγμένο για άνδρες, δεν τις αρνήθηκε. Αλλά, όπως είπε, «δεν πρέπει ποτέ να ζητάς κανενός την άδεια για να ηγηθείς. Στη ζωή μου άκουγα διαρκώς “Οχι”. Αλλά εγώ τρώω τα “Οχι” για πρωινό». Οσο για την ατάκα της «Τώρα μιλάω εγώ», στη διάρκεια του debate με τον Μάικ Πενς, έγινε trend στα σόσιαλ μίντια και λογότυπο στα μπλουζάκια των νεαρών κοριτσιών της «βαθιάς» Αμερικής.
ΥΓ.: ΕΝΑΣ από τους αστικούς μύθους που κανείς δεν ξέρει πώς ξεκίνησαν, λέει πως όταν ρώτησαν τον Γκαγκάριν αν εκεί πάνω είδε τον Θεό, εκείνος απάντησε: «Yes, she’s black» («Ναι, είναι μαύρη»). Δεν ισχύει. Ο Γκαγκάριν απάντησε πως δεν κατάφερε να δει τίποτα. Πάντως στη σανσκριτική, Κάμαλα σημαίνει λωτός, μία από τις μορφές της θεάς Λάκσμι, και Ντέβι σημαίνει θεά.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr