Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Οταν άκουσε τη φασαρία ανέβηκε στον τέταρτο όροφο να δει τι συμβαίνει. Τον ρώτησαν ποιο είναι το γραφείο μου, νομίζοντας ότι έχω παραμείνει. Τους είπε ότι έφυγα, αλλά να τους ανοίξει το γραφείο μου, αν ήθελαν. Αρνήθηκαν.
Εβγαλαν από τα σακίδια μικρά τσεκούρια και «κατέβασαν» την πόρτα που οδηγούσε στον προθάλαμο. Η πόρτα του γραφείου μου έμενε ξεκλείδωτη. Μπήκαν, έβαψαν πράσινο τον Χριστό που είχα επάνω στο γραφείο μου, μουτζούρωσαν τον τοίχο, διέλυσαν κομπιούτερ και τηλεόραση, κατέβασαν και τη μεταξοτυπία Φασιανού κι έφυγαν νικητές και τροπαιούχοι. Είχαν κάνει το αναρχικό καθήκον της ημέρας.
Ο πρύτανης, ο αείμνηστος Γιάννης Αντωνόπουλος, την επομένη έδωσε εντολή και μπήκε στο γραφείο πόρτα «χρηματοκιβωτίου», όπως μου είπε γελώντας, για να με προφυλάξει. Η Σύγκλητος έβγαλε τη σχετική ανακοίνωση. Ηταν κι αυτό ένα από τα πολλά επεισόδια στα οποία πρωταγωνιστούσαν αναρχικοί σε συνεργασία με ελάχιστους φοιτητές -της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς- και… ελαχιστότατους καθηγητές που από φθόνο στρέφονταν -το είδαμε και αυτό- εναντίον συναδέλφων τους «αντιφρονούντων» – πόσω μάλλον εναντίον μιας… μεγαλοδημοσιογράφου.
Από το 2012, όταν έδειξε για τα καλά τα δόντια της η κρίση, τα πράγματα στην ακαδημαϊκή κοινότητα μάλλον ηρέμησαν και οι φοιτητές που έδειχναν επιμέλεια στα μαθήματά τους ήταν η συντριπτική πλειονότητα.
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
Ομολογώ ότι τα κρούσματα, όπως εκείνο της χειροδικίας κατά του καθηγητή της Παντείου Συρίγου -και νυν βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας- είχαν περιοριστεί, ώσπου βιώσαμε το φασισμό στο πρόσωπο του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου.
Ο πρωθυπουργός αντέδρασε άμεσα αναγγέλλοντας τη συγκρότηση «της ειδικής αστυνομίας» για τα πανεπιστήμια. Δηλαδή, πρότεινε, με καθυστέρηση εικοσαετίας, να γίνει και στην Ελλάδα αυτό που συμβαίνει σε ΟΛΑ τα πανεπιστήμια του κόσμου: να μπει έλεγχος και να πάψουν οι ακαδημαϊκοί χώροι να είναι αναρχικό αμπέλι. Αλλωστε η φύλαξη των πανεπιστημίων, η κατάργηση του ασύλου, η αναδιοργάνωση των πειθαρχικών συμβουλίων για το σύνολο της ακαδημαϊκής κοινότητας ήταν μερικά από τα πράγματα που πρότεινε στο πρόγραμμά της η Νέα Δημοκρατία.
Και τι έγινε; Δεν άρεσε στον ΣΥΡΙΖΑ. Τι δεν θυμήθηκαν: καταδότες, φακέλους, αστυνόμευση, επιδεικνύοντας σύνδρομα της δεκαετίας ’70, με το χωροφύλακα. Ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ ό,τι και να δηλώσει δεν εκπλήττει τώρα κανέναν, επιχειρώντας ως αντιπολίτευση, με ιστορικό αναχρονισμό… την επανάσταση του 1918, μέσω του καταιγισμού fake news.
Η έκπληξη ήρθε από τους πρυτάνεις: «Το υπάρχον πλαίσιο επιβολής ποινικών κυρώσεων κρίνεται επαρκές». Ακόμη οι δρώσες μειοψηφίες των ΕΑΑΚ καθορίζουν την πολιτική των πρυτανικών αρχών; Εν έτει 2020!
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr