Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Ομως, τίποτα και κανείς στον κόσμο δεν μπορεί να τιμήσει αρκετά τον θρυλικό Πελέ γι’ αυτά που χάρισε στους συμπατριώτες του και σε όλους τους υπόλοιπους στα 80 χρόνια παρουσίας του επάνω στη Γη (τα έκλεισε χθες σε καθεστώς αυστηρής καραντίνας στο Γκουαραζά, μια παραλιακή πόλη 100 χιλιόμετρα από το Σάο Πάουλο).

Αν και πάνε 43 χρόνια αφότου έχει αποσυρθεί από τα γήπεδα, ο Πελέ παραμένει κάτι παραπάνω από ο καλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών (συγγνώμη «Μαραντονικοί»…) και «Αθλητής του 20ού αιώνα», σύμφωνα με τη FIFA.

Ηταν ένας πρωτοπόρος του μοντερνισμού, όπως τον αποκάλεσε προσφυώς η ιταλική «Repubblica», τουλάχιστον τρεις δεκαετίες μπροστά από την εποχή του.

Χωρίς τον Πελέ δεν θα υπήρχαν ο Κριστιάνο Ρονάλντο, ο Μέσι, ο Νεϊμάρ και ο Εμπαπέ, το «μαύρο διαμάντι της Γαλλίας», που ο Πελέ δείχνει να θεωρεί διάδοχό του. Τον επισκέφθηκε πέρυσι στο Παρίσι, όπου χρειάστηκε να μπει άλλη μια φορά στο νοσοκομείο. Ο Πελέ ζει εδώ και χρόνια με ένα νεφρό λόγω αγωνιστικού τραυματισμού, έχει προβλήματα στα ισχία και γενικά αδύναμο οργανισμό.

«Ευχαριστώ τον Θεό που διατηρώ την πνευματική μου διαύγεια. Ελπίζω να με δεχτεί καλά στον Ουρανό, όπως εδώ κάτω το ποδόσφαιρο που άνοιξε τις πόρτες», δήλωσε σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις.

Ακόμη και τώρα που βαδίζει προς το αναπόφευκτο τέλος, ο Πελέ επιχορηγείται από δεκάδες σπόνσορες και ο κόσμος κάνει διαδήλωση για ένα του αυτόγραφο στο φούρνο όπου πηγαίνει για ψωμί. Τον είπαν φιλοχρήματο επειδή διαφήμιζε τα πάντα -από τη Mastercard ως το Viagra-, αλλά δεν είναι νάρκισσος, μολονότι διαθέτει πολύ καλή φωνή. Ελάχιστοι γνωρίζουν το δισκογραφικό ντουέτο που έκανε με τη διάσημη Βραζιλιάνα τραγουδίστρια Ελις Ρετζίνα το 1969, όπως και ότι ξαναμπήκε πρόσφατα στο στούντιο μαγεύοντας με τη φωνή του. Πελέ, ο ένας, μοναδικός και ανεπανάληπτος!

Από την έντυπη έκδοση