Γράφει ο Κωνσταντίνος Μίχαλος*
Από τα κεφάλαια που θα διατεθούν για το σκοπό αυτόν, η Ελλάδα εξασφάλισε ένα συνολικό πακέτο το οποίο υπερβαίνει τα 70 δισεκατομμύρια ευρώ. Πρόκειται σαφώς για σημαντική διαπραγματευτική επιτυχία, αφού η χώρα μας -έχοντας μόλις το 2,4% του πληθυσμού και το 1,2% του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ενωσης- λαμβάνει περίπου το 9,8% της χρηματοδοτικής στήριξης.
Με τους πόρους αυτούς, έχει τη μεγάλη ευκαιρία να δημιουργήσει συνθήκες για την επανεκκίνηση, αλλά και τον παραγωγικό μετασχηματισμό της οικονομίας της. Η ανάγκη να επιταχυνθεί η διαδικασία αυτή γίνεται ακόμη πιο εμφανής και επιτακτική, με δεδομένη την «καθίζηση» που προκαλεί η πανδημία σε τομείς όπως ο τουρισμός, αλλά και η εστίαση, οι μεταφορές, το λιανεμπόριο κ.ά..
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι απαραίτητη η αναθεώρηση του αναπτυξιακού μίγματος της ελληνικής οικονομίας, με στρατηγική ανάδειξη νέων δυναμικών και εξωστρεφών κλάδων, ανασυγκρότηση του παραγωγικού μηχανισμού της χώρας και στενότερη διασύνδεση της παραγωγής με την τεχνολογία και την καινοτομία, προκειμένου να αυξηθούν η διαφοροποίηση και η προστιθέμενη αξία των ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Οι πόροι που διατίθενται από την Ευρωπαϊκή Ενωση για τα επόμενα χρόνια, θα πρέπει να αξιοποιηθούν σε αυτή την κατεύθυνση, αποφεύγοντας λάθη και αστοχίες του παρελθόντος. Στόχος πλέον δεν μπορεί να είναι η τροφοδότηση της κατανάλωσης, αλλά η δημιουργία μακροπρόθεσμου αναπτυξιακού αποτυπώματος στη χώρα. Αυτό μπορεί να γίνει, μέσα από την παροχή κινήτρων για νέες παραγωγικές επενδύσεις, σε κλάδους όπως ο αγροτοδιατροφικός τομέας, η μεταποίηση, η πράσινη ενέργεια, η κλινική έρευνα και ανάπτυξη φαρμάκων, αλλά και ο τουρισμός με την ανάδειξη νέων, εναλλακτικών μορφών.
Μπορεί να γίνει με κατάλληλα κίνητρα και εργαλεία υποστήριξης της επιχειρηματικής μεγέθυνσης, ώστε να δημιουργηθούν περισσότερες επιχειρήσεις μεγαλύτερου μέσου μεγέθους, με προοπτικές βιωσιμότητας και ανάπτυξης. Μπορεί να γίνει με γενναίες επενδύσεις και παρεμβάσεις για την επιτάχυνση του ψηφιακού μετασχηματισμού του κράτους και της οικονομίας, για την αναβάθμιση του τριγώνου της γνώσης και την ενίσχυση του συστήματος καινοτομίας της χώρας. Μπορεί να γίνει με την ολοκλήρωση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στη φορολογία και στο ασφαλιστικό σύστημα, στην εκπαίδευση και στην υγεία, στη Δημόσια Διοίκηση κ.ά.
Αν θέλουμε η Ελλάδα να επωφεληθεί από την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας και να μη βρεθεί ξανά ουραγός, πρέπει τώρα να εξασφαλίσουμε τις απαραίτητες συνθήκες. Να διαμορφώσουμε ένα παραγωγικό μοντέλο, το οποίο θα διασφαλίζει ισχυρότερες αντοχές απέναντι στις κρίσεις, θα αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα της χώρας, θα δημιουργεί όρους ανάπτυξης και ευημερίας για όλους.
Από την έντυπη έκδοση