Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Το βραζιλιάνικο πείραμα ξεκίνησε -ευτυχώς- με κάκιστους οιωνούς για τους εμπνευστές του και μάλλον θα εξελιχθεί σε φιάσκο. Ούτε πολιτικό κεφάλαιο διαθέτουν αυτοί που πάνε να το εφαρμόσουν ούτε απολαμβάνει ένα μίνιμουμ κοινωνικής αποδοχής ούτε υπάρχουν ισχυροί ξένοι πάτρωνες για να το επιβάλλουν.
Τραμπ, Μπάιντεν και το δράμα των ομήρων
Χθες, λοιπόν, η βραζιλιάνικη Γερουσία ψήφισε, ύστερα από πρόταση του προέδρου Μισέλ Τέμερ, έναν «αυτόματο κόφτη» δημοσίων δαπανών πάνω από τον πληθωρισμό για την προσεχή 20ετία, με δυνατότητα επανεξέτασης μόνο ύστερα από το 2026!
Χιλιάδες διαδηλωτές στην Μπραζίλια και το Σάο Πάολο κατέβηκαν στους δρόμους μαζί με τα συνδικάτα, ενώ σύμφωνα με γκάλοπ της «Datafolha» το 60% των πολιτών διαφωνούν με αυτή τη μέθοδο ισοσκέλισης προϋπολογισμών. Κι αυτό επειδή θα πλήξει ακόμη περισσότερο την Υγεία, την Παιδεία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τα οποία πληρώνουν ήδη πανάκριβα τη δημοσιονομική μαύρη τρύπα του Μουντιάλ και της Ολυμπιάδας. Για «ιστορικό λάθος, που θα αφήσει κοινωνικά απροστάτευτη μια ολόκληρη γενιά Βραζιλιάνων και θα φτωχοποιήσει ακόμη περισσότερους», έκανε λόγο ο εκπρόσωπος ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ.
Ο πολιτικός που προσπαθεί να κάνει τη βρόμικη δουλειά «για να ξανακερδίσει η Βραζιλία την εμπιστοσύνη των αγορών και των επενδυτών» είναι ο βουτηγμένος σε σκάνδαλα Τέμερ, με δημοτικότητα μόλις 10% και το 63% των πολιτών να ζητούν την παραίτησή του. Αφού πρωτοστάτησε στην ανατροπή της Ντίλμα Ρούσεφ, τον Αύγουστο, ο πρώην αντιπρόεδρος ξεκίνησε τη θητεία του περικόπτοντας συντάξεις και συνέχισε με τον «κόφτη αλά Σόιμπλε». Αλλο όμως ο Γερμανός κι άλλο τα λατινοαμερικανικά αντίγραφά του.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου