Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Στις 23 Νοέμβρη συμφώνησαν τα κόμματα να σχηματιστεί η οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα. Ωστόσο, δεν εξάντλησε το χρόνο τον οποίο είχαν συμφωνήσει. Η Νέα Δημοκρατία έκρινε ότι ο χρόνος μετρούσε εις βάρος της.

Στις 8 Απριλίου 1990 διεξήχθηκαν νέες εκλογές. Ο Κώστας Μητσοτάκης επέτυχε ένα θηριώδες ποσοστό. Ομως για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση χρειάστηκε τη μία ψήφο του βουλευτού Θ. Κατσίκη της ΔΗΑΝΑ!

Σε συνέντευξη που είχα πάρει από τον αείμνηστο Παύλο Μπακογιάννη αρχές καλοκαιριού 1989 -ήταν ο εισηγητής της Ν.Δ. στο νομοσχέδιο απάλειψης των συνεπειών του Εμφυλίου- τον είχα ρωτήσει αν είχε βάση η επικρατούσα αντίληψη ότι οι Αμερικάνοι ανεβἀζουν και κατεβάζουν τις ελληνικές κυβερνήσεις. Γέλασε και μου είπε: «Αννα μου, στις εκλογές ποιοι ψηφίζουν; Αμερικάνοι ή Ελληνες;».

Κρίμα που ένας τόσο ἀξιος πολιτικός δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη». Σήμερα, μάλλον θα συμφωνούσε μαζί μου ότι οι Ελληνες ψηφίζουν, αλλά «κάποιοι» μετέρχονται διάφορα μέσα καθορίζοντας ποιος… θα κυβερνήσει. Η αποκάλυψη του Βαρουφάκη ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών έριξε την κυβέρνηση Σαμαρά παίρνει ήδη τη θέση της στη σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδας.

Ο κ. Σόιμπλε είχε τον τρόπο του να ρίξει την κυβέρνηση Σαμαρά: Εκοβε -μέρα με τη μέρα- την παροχή οξυγόνου: Μόλις η κυβέρνηση κάλυπτε τη μία απαίτησή του, ακολουθούσε η επόμενη. Το σχἐδιό του παρουσιαζόταν από την προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ ως αδυναμία ή άρνηση της κυβέρνησης «των γερμανοτσολιάδων» να βγάλει τη χώρα από το Μνημόνιο.

Σε αυτήν την περιρρέουσα ατμόσφαιρα η συμμαχία των αντιευρωπαϊκών δυνάμεων -ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσή Αυγή, ΑΝ.ΕΛ. συνεπικουρούμενη από τους ανεξάρτητους βουλευτές- επέτυχε να μην εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Aν άφηναν στον Σαμαρά δεκαέξι μήνες που είχε ακόμη μπροστά του, η εικόνα της Ελλάδας θα άλλαζε ριζικά. Αλλά τότε δεν άνοιγε και η κερκόπορτα για τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ…

Οι άρχοντες των Βρυξελλών είχαν αποφασίσει να μη διευκολύνουν την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Δικαιολογούνται τώρα ότι το έκαναν γιατί δεν ήθελαν ο Τσίπρας να βρει γεμάτα ταμεία. Ομως, προεξοφλώντας τη νίκη του -κυρίως, την υπακοή του- «έπνιξαν» την κυβέρνηση Σαμαρά. Αφησαν τον Τσίπρα να νομίζει ότι διαπραγματεύεται, κι όταν βαρέθηκαν να παίζουν τον έβαλαν κι έφαγε το τρίτο Μνημόνιο.

Οι Ελληνες ψήφισαν Τσίπρα και κοιμήθηκαν. Οταν ξύπνησαν, ήταν αγκαλιά με τον Σόιμπλε. Δεν το ήξεραν και πανηγύριζαν. Σήμερα, Σαμαρά λένε και κλαίνε…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου