Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Η 17χρονη Σουηδέζα ακτιβίστρια με το σύνδρομο Ασπεργκερ, έκανε πολλούς φίλους κι άλλους τόσους εχθρούς ανά τον πλανήτη. Πέρυσι στο Νταβός είπε ότι «δεν θα έχανε το χρόνο της για να μιλήσει στον Ντόναλντ Τραμπ», κι εκείνος σχολίασε ότι «αυτό το κορίτσι έχει πρόβλημα στη διαχείριση του θυμού του». Κάπου έχουν και οι δύο δίκιο…

Προς τιμήν της, η Γκρέτα δεν εξέφρασε άποψη και για την κρίση του κορονοϊού – την άφησε στους ειδικούς και τους επιστήμονες. Δεν ξέχασε όμως τον ιερό σκοπό, τη μάχη για το περιβάλλον και τις επόμενες γενιές. Με αφορμή τα δύο χρόνια από την πρώτη «σχολική διαμαρτυρία της Παρασκευής», που διοργάνωσε 15χρονη τότε στην πατρίδα της – άγνωστη τότε μεταξύ αγνώστων, η Γκρέτα ξαναβγήκε στο διεθνές προσκήνιο.

Την Τετάρτη συνυπέγραψε ένα άρθρο στην «Guardian» μαζί με τις «υπαρχηγούς» του κινήματός της, τη Γερμανίδα Λουίζα Νόιμπάουερ και τις Βελγίδες Ανούνα ντε Βέφερ φαν ντερ Χέιντεν (όλο αυτό…) και Αδελαΐδα Σαρλιέ, κατακεραυνώνοντας για άλλη μια φορά τους αρνητές της κλιματικής αλλαγής. Χθες, οι τέσσερίς τους έγιναν δεκτές για μιάμιση ώρα στην καγκελαρία από την Ανγκελα Μέρκελ, λίγο προτού η τελευταία αναχωρήσει για τη Νότια Γαλλία, προκειμένου να συζητήσει με τον Μακρόν τα Ελληνοτουρκικά.

Τα κορίτσια επέδωσαν στην καγκελάριο μια ανοιχτή επιστολή με 125.000 υπογραφές, η οποία αν εφαρμοζόταν… θα έλυνε αυτομάτως την κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ζητά να σταματήσουν οι επενδύσεις σε έρευνα και εξόρυξη ορυκτών καυσίμων, να τερματιστούν όλες οι επιδοτήσεις αυτού του κλάδου και να καθιερωθούν αυστηροί, ετήσιοι προϋπολογισμοί άνθρακα. Γκρέτα μαζί σου, πέστα και στον Ερντογάν!

Από την έντυπη έκδοση