Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ επιμένει ότι δεν θα δεχθεί νέα μέτρα, αλλά σύμφωνα με τον Τσακαλώτο είναι έτοιμη να βάλει νερό στο κρασί της. Το πόσο νερό θα βάλει είναι, βέβαια, το ζήτημα. Γι’ αυτό και η συζήτηση για πρόωρες κάλπες. Από τη μια το Μαξίμου τις ξορκίζει και επαναλαμβάνει πως οι εκλογές θα διεξαχθούν το 2019. Ελα, όμως, που από την άλλη ευρωπαϊκές πηγές «κάρφωσαν» ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει ήδη ρίξει στο τραπέζι το ενδεχόμενο προσφυγής στις κάλπες στην προσπάθειά του να εκβιάσει μια γρήγορη συμφωνία.

ΤΟ ΚΟΥΒΑΡΙ του παραλογισμού ξετυλίγεται με απρόοπτες εξελίξεις. Τα πράγματα αυτή τη στιγμή φαίνεται δύσκολο να ξεκαθαρίσουν. Είναι εξαιρετικά εύκολο, όμως, να διαπιστώσει κανείς πως έμπλεξαν οι γραμμές. Η διάσταση απόψεων ΔΝΤ – Ευρώπης είναι γνωστή από την αρχή των Μνημονίων και πάντοτε ανέβαζε το βαθμό δυσκολίας των ελληνικών κυβερνήσεων.

ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ μπάχαλο έχει δημιουργηθεί γιατί η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει ούτε ξεκάθαρες θέσεις ούτε συγκεκριμένη στρατηγική. Πότε κηρύσσει… εκ περιτροπής πόλεμο σε ΔΝΤ, ΕΚΤ, ESM, Βερολίνο και πότε εκλιπαρεί για ειρήνευση και συμμαχία. Πριν από λίγες εβδομάδες «απαιτούσε» άμεση συμφωνία για τα μακροπρόθεσμα μέτρα του χρέους και τώρα βρίσκεται μπροστά στην υπογραφή νέων επώδυνων μνημονιακών μέτρων και μάλιστα, για πρώτη φορά, χωρίς δανειακό αντάλλαγμα.

ΜΠΟΡΕΙ ο Γιάνης Βαρουφάκης να έχει αποχωρήσει εδώ και καιρό, αλλά η κυβέρνηση προσπαθεί να διατηρεί το κλίμα δημιουργικής ασάφειας. Ο λόγος είναι απλός. Θέλει να έχει ανοιχτά μπροστά της όλα τα ενδεχόμενα. Αν κατορθώσει να κλείσει συμφωνία, να βγει και να πανηγυρίσει την υποτιθέμενη έξοδο από τα Μνημόνια. Αν διαπιστώσει ότι δεν μπορεί να αντέξει πολιτικά τα βαριά μέτρα, τότε να επιχειρήσει ηρωική έξοδο μετά ρήξης κατά των δανειστών και να φορτώσει την αποτυχία της στην επόμενη κυβέρνηση. Παραλογισμός; Ναι, αλλά τους τελευταίους 23 μήνες έχουμε ζήσει και τίποτα λογικό;

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου