Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Κραυγαλέο παράδειγμα της τακτικής που ακολουθεί τα όσα υποστήριξε για τις τράπεζες στη συνέντευξή του στο ieidiseis.gr. Οταν ρωτήθηκε από τον Βασίλη Σκουρή τι θα άλλαζε από το Μνημόνιό του, τι διαφορετικό θα έκανε, ο κ. Τσίπρας, που ευθύνεται για το ξεπούλημα των ελληνικών τραπεζών, χαρακτήρισε ως βασικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας το ότι το πιστωτικό σύστημα δεν λειτουργεί:
«Οι τράπεζες δεν παίζουν το ρόλο τους και δεν χρηματοδοτούν την πραγματική οικονομία. Καμία οικονομία δεν μπορεί να αναπτυχθεί χωρίς χρηματοδοτικά εργαλεία. Ο νόμος που η τρόικα μας ανάγκασε να ψηφίσουμε για τις διοικήσεις των τραπεζών ήταν εξωφρενικός. Εξω από κάθε διεθνή και ευρωπαϊκό πρότυπο.
Ταυτόχρονα, εξωφρενικό είναι να έχει πληρώσει ο Ελληνας φορολογούμενος τρεις φορές τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών και το ελληνικό κράτος να μην έχει τον έλεγχο καμίας εκ των τεσσάρων συστημικών τραπεζών», είπε χαρακτηριστικά, χωρίς να νιώθει την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη από το ελληνικό λαό για την απόφασή του να διενεργήσει δημοψήφισμα, που νομοτελειακά θα οδηγούσε σε φυγή καταθέσεων, να κλείσει τις τράπεζες και στη συνέχεια να παραδώσει τον έλεγχό τους σε ξένα funds αντί πινακίου φακής.
Εχει ενδιαφέρον όμως ότι ο κ. Τσίπρας επιλέγει ως κορυφαίο ζήτημα τη λειτουργία των τραπεζών και χαρακτηρίζει «εξωφρενικό» να έχει πληρώσει τόσα πολλά ο φορολογούμενος χωρίς το Δημόσιο να διαθέτει την πλειοψηφία σε κανέναν πιστωτικό όμιλο. Μία εξεταστική επιτροπή για το τι έγινε στις τράπεζες θα ήταν ωφέλιμη για τον ελληνικό λαό, όπως συνολικά για το τι χάθηκε στο πρώτο εξάμηνο του 2015.
Η κυβέρνηση δεν πρέπει να «χαρίζεται» στον Τσίπρα, που εμφανίζεται τώρα ως τιμητής των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου, όταν ευθύνεται για μία καραμπινάτη «κλοπή» του Δημοσίου και των μικρομετόχων υπέρ των ξένων funds. Εκτός εάν η τρόικα επέβαλε στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να προκηρύξει δημοψήφισμα για να διαλύσει το πιστωτικό σύστημα της χώρας.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Οι ζημιές είναι μετρήσιμες, τις έχει καταμετρήσει στο παρελθόν με άρθρο του ο οικονομολόγος Γιώργος Στρατόπουλος, στο οποίο μεταξύ άλλων είχε επισημάνει τα εξής:
«Με την ανακεφαλαιοποίηση του 2015, που φαινόταν τόσο αχρείαστη μέχρι το 2014, το Δημόσιο έχασε 18 δισ. Εχασε 950 εκατ. από τις προνομιούχες μετοχές της Εθνικής, οι οποίες κουρεύτηκαν κατά 71%. Το χειρότερο όμως ήταν πως το μερίδιο του ΤΧΣ στις τράπεζες περιορίστηκε στο 4%. Τώρα το Δημόσιο από τη ρευστοποίηση αυτών των μετοχών μπορεί να προσδοκά περίπου 1,2 δισ. Αυτό σημαίνει επιπλέον ζημιά 17,3 δισ. ζημιά από τις μετοχές του ΤΧΣ στις συστημικές τράπεζες και σύνολο ζημιάς 18,3 δισ.
Κάποιοι παίζουν με τις χρηματιστηριακές τιμές των μετοχών: 1€ το καλοκαίρι του 2014, μισό ευρώ τον Γενάρη του 2015 μερικά λεπτά τον Νοέμβρη του 2015 και ανάλογα λογαριάζουν τις ζημιές, πολλές ή λίγες, αλλά χάνουν την ουσία.
Γιατί η ουσία είναι πως στην Τράπεζα Πειραιώς -για παράδειγμα- το Ελληνικό Δημόσιο εισέφερε 6,9 δισ. το 2013 και πήρε μετοχές που πριν από την ανακεφαλαιοποίηση του 2015 αντιστοιχούσαν στο 67% του συνόλου των μετοχών της τράπεζας, ενώ μετά την ανακεφαλαιοποίηση περιορίστηκε στο 0,5%! Χωρίς να εισπράξει ούτε ένα ευρώ το Δημόσιο έχασε τα 2/3 μιας τράπεζας που είχε χρυσοπληρώσει. Και αυτό είναι μεγάλη ζημιά. Αντίστοιχα έχασε το 55% της Εθνικής, το 55 της Alpha Bank και το 1/3 της Eurobank».
Από τη στιγμή που ο κ. Τσίπρας θεωρεί κορυφαίο ζήτημα το τραπεζικό, η κυβέρνηση δεν πρέπει να αγνοήσει το αίτημα: εξεταστική λοιπόν για να μάθουμε τι συνέβη με το πιστωτικό μας σύστημα ώστε να μην επαναληφθούν τα εγκλήματα και μάλιστα από όσους εκ των υστέρων εμφανίζονται ως αθώοι του αίματος.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr