Είναι φανερό ότι το πολιτικό βάρος από την αποτυχημένη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης δεν μπορεί να το σηκώσει ο κ. Τσίπρας. Ο αντιπρόεδρός του Γιάννης Δραγασάκης το δήλωσε δημοσίως ότι η κυβέρνηση θα έχει πολιτικό πρόβλημα εάν στη συμφωνία υπάρχουν όροι «πέραν» του κειμένου του Ιουλίου.

Ολα θυμίζουν 2015. Ιδια λάθη, ίδιο αποτέλεσμα, ενδεχομένως και ίδια επιλογή για εκλογές.

Ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του έχουν κάνει τα πάντα με λανθασμένο τρόπο και τώρα ετοιμάζονται να λάβουν μέτρα που θα έχουν αποτέλεσμα αντίθετο από την αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή.

Οπως και το 2015 έτσι και τώρα το Μέγαρο Μαξίμου πίστεψε ότι με το «σύστημα των καθυστερήσεων θα μπορούσε να κάμψει τις απαιτήσεις των δανειστών. Ενώ τον Σεπτέμβριο με τις προγραμματικές του δηλώσεις ο κ. Τσίπρας δήλωνε ότι η αξιολόγηση θα κλείσει τον Οκτώβριο βρισκόμαστε κοντά στον Μάιο και η απόσταση των δύο πλευρών αντί να μικραίνει γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη.

Ακολούθησε η πολιτική διαπραγμάτευση που κατέληξε στο φιάσκο της Ουάσιγκτον, αφού στο μεταξύ μεσολάβησε η μεγαλοφυής διαρροή στα wikileaks που αντί να οδηγήσει σε σύγκρουση το ΔΝΤ και την Ευρώπη, τους έφερε πιο κοντά.

Ετσι η κυβέρνηση βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση να συζητά εκτός από τα μέτρα των 5,4 δισ. την εφαρμογή ρήτρας απόκλισης ύψους 3,6 δισ. και ενώ για το θέμα του χρέους οι δανειστές δεν ανοίγουν τα χαρτιά τους.
Το πολιτικό αδιέξοδο προφανές, όπως και το γεγονός ότι η δυσαρέσκεια των πολιτών για τον ΣΥΡΙΖΑ θα διογκώνεται καθώς θα εφαρμόζονται οι αυξήσεις φόρων και οι μειώσεις στις συντάξεις. Επειδή στο Μαξίμου το μόνο με το οποίο ασχολούνται σοβαρά είναι η πολιτική τους επιβίωση, η προσφυγή στις κάλπες μπορεί σε λίγο να αποτελεί τη μοναδική τους διέξοδο, ιδίως όταν ακόμη και ο Τσακαλώτος διαμηνύει ότι δεν θα ψηφίσει μέτρα πέραν των 5,4 δισ.

Η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ θα πλέξει μία ακόμη θεωρία συνωμοσίας με τον «μαχητή» Αλέξη που θα χτυπήσει το «κακό» ΔΝΤ και τη διαπλοκή με σκοπό να υφαρπάξουν για άλλη μία φορά την ψήφο των πολιτών.

Μόνο που πλέον το παιχνίδι το γνωρίζουμε ενώ υπάρχει πλέον και ο Κυριάκος Μητσοτάκης που απευθύνεται σε ένα κοινό που ξεπερνά τα στενά όρια της Νέας Δημοκρατίας.

Κατάρρευση της βιομηχανίας

Ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα μηνύματα που έρχονται από την πραγματική οικονομία. Η βιομηχανική παραγωγή τον περασμένο Φεβρουάριο μειώθηκε κατά 15% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2015 ενώ σε ετήσια βάση έχει περιοριστεί κατά 10%. Οι επιπτώσεις από τα capital controls και η επιστροφή της οικονομίας στην ύφεση έχουν άμεσο αντίκτυπο στον παραγωγικό ιστό της χώρας. Οι βιομηχανίες περιορίζουν την παραγωγή τους ενώ στο εμπόριο η κατάσταση είναι εξίσου τραγική, όπως φάνηκε από το πρόσφατο λουκέτο στην «Ηλεκτρονική Αθηνών».

«ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ»

Πώς το είχε πει ο Τσίπρας στη Βουλή, «μακάρι να γίνουμε Αργεντινή» όταν η χώρα της Λατινικής Αμερικής βρισκόταν σε καθεστώς χρεοκοπίας; Ε, λοιπόν τώρα αξίζει να γίνουμε σαν την Αργεντινή που η χώρα απαλλάχτηκε από τις ιδεοληψίες και τον λαϊκισμό της Κίρχνερ και χθες βγήκε θριαμβευτικά στις αγορές εκδίδοντας 10ετές ομόλογα. Μάλιστα το υπουργείο Οικονομικών της Αργεντινής ζητούσε 15 δισεκατομμύρια δολάρια και είχε αιτήσεις για πάνω από 67 δισ. υπερκαλύπτοντας την έκδοση. Μόνο εμείς μείναμε με τον Τσίπρα και τη χώρα εκτός αγορών για ακόμη μεγάλο διάστημα.