Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Ο Δημοκρατικός Στρατός είχε χάσει προ πολλού τον πόλεμο – και οι μαχητές του αποχωρούσαν σταδιακά προς τις γειτονικές χώρες, όταν δίνονταν εκείνες οι μάχες, δημιουργώντας το τεράστιο πρόβλημα της πολιτικής προσφυγιάς, που ταλάνισε τη χώρα για δεκαετίες. Και τα στελέχη της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ σκέφτηκαν να τιμήσουν τρεις από εκείνους τους μαχητές, οι οποίοι προτίμησαν να πέσουν στον γκρεμό, παρά να παραδοθούν. Δικαίωμά τους – αλλά τι θέλουν να πουν με όλα αυτά;

Τίποτε θετικό δεν θέλουν να πουν: αυτό που επιχειρούν να υπογραμμίσουν είναι ότι για αυτούς ο Εμφύλιος δεν έχει τελειώσει. Οτι οι «ήρωες» του ΔΣΕ δεν έχουν δικαιωθεί – και ότι οι νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ θα το κάνουν για εκείνους. Μπορεί να ακούγεται απλώς γραφικό και εντελώς εφηβικό, αλλά δεν είναι έτσι… Για παράδειγμα, πώς και δεν σκέφτηκαν τα στελέχη της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ να στήσουν ένα κάμπινγκ στον Γοργοπόταμο; Εκεί όπου για μία φορά οι μεγαλύτερες αντιστασιακές Οργανώσεις της κατοχής συνεργάστηκαν εναντίον των κατακτητών; Ενα σημείο που συμβολίζει την ενότητα των Ελλήνων;

Δεν το σκέφτηκαν, επειδή δεν ήθελαν να συμβολίσουν την ενότητα των Ελλήνων – αλλά τον διχασμό. Και να διαδώσουν στα μέλη τους την ιδέα ότι ο Εμφύλιος δεν τελείωσε το ’49 – όπως η χούντα δεν έπεσε το… ’73. Πρόκειται για μία ρήξη με τη θεμελιώδη αξία της μεταπολίτευσης – που δεν είναι άλλη από την επούλωση των πληγών του Εμφυλίου, μία περίοδο που δεν ήταν τραυματική μόνον για τη μία πλευρά.

Το κάμπινγκ των νέων του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται μετά από το απόφθεγμα Πολάκη «εσείς θαυμάζετε τον Παττακό κι εμείς τον Βελουχιώτη»: οι νεαροί έρχονται να πουν ότι στην κυβέρνηση είναι οι Παττακοί και στην αξιωματική αντιπολίτευση οι Βελουχιώτηδες. Και το ερώτημα που θα μείνει αναπάντητο: μπορεί να υπάρξει σωτηρία για αυτή τη χώρα;

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι σύμβουλος έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr