Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Και αυτό το συγκινητικό «ίτε», ως σύνθημα και ως μυριόστομη πρόσκληση, ακούστηκε καθώς οι Αθηναίοι και οι σύμμαχοί τους ορμούσαν εναντίον του τεράστιου αλλά δυσκίνητου στόλου του Ξέρξη που παγιδεύτηκε στα στενά της Σαλαμίνας, τον Σεπτέμβρη του 480 π.Χ. και καταβυθίστηκε.

Το ίδιο «ίτε, παίδες Ελλήνων», όταν ακούστηκε το Σάββατο το βράδυ στο θέατρο της Επιδαύρου, έγινε δεκτό από όλες τις κερκίδες με ένα δυνατό χειροκρότημα και με διάχυτη συγκίνηση. Αν έβλεπε ο Ερντογάν την παράσταση, καθώς προσφερόταν «ζωντανή» στην παγκόσμια κοινότητα, θα αντιλαμβανόταν -αν του το επιτρέπει η υπεροψία του- ότι το «Ιτε παίδες Ελλήνων» δεν είναι ένα σύνθημα για τους Ελληνες. Είναι η ψυχή τους που το φωνάζει διαχρονικά.

Κανείς μας δεν είναι πολεμοχαρής. Ενας φιλειρηνικός, εργατικός λαός είμαστε, που προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τα συσσωρευμένα οικονομικά προβλήματα 12 χρόνων. Να αφήσουμε πίσω μας και τις κακές συνήθειες ενός παρελθόντος που βαραίνει τις πολιτικές πρακτικές, αλλά και τη δική μας αντίληψη για το κράτος.

Οι συνεχείς προκλήσεις του Ερντογάν δεν φοβίζουν ουσιαστικά κανέναν Ελληνα. Αντίθετα, υπάρχουν και φωνές που λένε «να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι». Είναι ελάχιστες και πνίγονται μέσα στην καθολική ψυχραιμία που επικρατεί. Κι εδώ που τα λέμε έχουμε αυτή στιγμή χίλια άλλα πράγματα που μας ενώνουν, με προτεραιότητα να κοιτάζουμε προς το μέλλον μας, με μια κυβέρνηση που αναλαμβάνει το πολιτικό κόστος του εκσυγχρονισμού του κράτους, της αναδιάταξης του αναπτυξιακού μοντέλου, της αναδιάρθρωσης των διοικητικών μηχανισμών.

Δεν κατάλαβε ο Ερντογάν ότι μέσα στη μέθη του μη χάσει την εξουσία, μας «πρόσφερε» ένα λόγο πατριωτισμού να θέλουμε την Ελλάδα μεγάλη, αυτάρκη, δυνατή, φιλική προς φίλους και σεβαστή αντίπαλο προς εκείνους που με γνώμονα τα εσωτερικά τους προβλήματα πορεύονται στην εξωτερική τους πολιτική.

Η τραγωδία του Αισχύλου «Πέρσαι», που παίχτηκε στο Θέατρο του Διονύσου, κάτω από την Ακρόπολη, σ’ αυτό που τα αρχαία έδρανα είναι ποτισμένα από τα εξαίσια κείμενα που παρουσιάστηκαν στους Αθηναίους πολίτες, έχει και μία πολυτιμη ιστορική διάσταση: Η τραγωδία ανεβαίνει επτά ακριβώς χρόνια μετά την εκστρατεία του Ξέρξη εναντίον της Ελλάδας. Η περιγραφή του αγγελιαφόρου προς την Ατοσσα, τη μεγάλη βασίλισσα, τη μάνα του Ξέρξη, τεκμηριώνεται και ιστορικά. Ο μεγαλοφυής Αισχύλος δεν έχει ως πρωταγωνιστές τους νικητές Ελληνες, αλλά τους ηττημένους Πέρσες. Οι Ελληνες δεν είχαν ούτε υπεροπλία ούτε ταμεία γεμάτα χρυσό ούτε σπίτια πλούσια, δεν είχαν καν «ηγεμόνα που να τρέμουν την οργή του». Και αυτό είναι το μάθημα προς όλους: «Ιτε, παίδες Ελλήνων, ελευθερούτε πατρίδα»…

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr