Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης
Ζούμε ασφαλώς μία μεταβατική συγκυρία: η καραντίνα έχει τελειώσει προ πολλού – πολλοί μάλιστα την έχουν ξεχάσει, μαζί με τα μέτρα προστασίας από την πανδημία. Η χώρα μόλις άνοιξε για τον διεθνή τουρισμό, αλλά οι προσδοκίες είναι περιορισμένες, ενώ στην υπόλοιπη αγορά συνεχίζονται οι δονήσεις από τον «σεισμό» της επιδημίας. Ανθρωποι έχουν χάσει τη δουλειά τους, για άλλους τα οικονομικά δεδομένα είναι πολύ χειρότερα σε σχέση με ένα εξάμηνο νωρίτερα…
Βεβαίως, η επιδημία δεν πρόκειται να αλλάξει την πολιτική συμπεριφορά των πολιτών. Το καλοκαίρι είναι πάντοτε μία «ειδική» περίοδος της χρονιάς – τα πολιτικά πάθη καταλαγιάζουν και οι πολίτες δεν πολυσκέπτονται τα δεινά που συνήθως επέρχονται το φθινόπωρο. Τον Οκτώβρη, επομένως, τα πράγματα μπορεί να είναι διαφορετικά…
Βέβαια, στην πολιτική τίποτε δεν είναι προβλέψιμο – αλλά και τίποτε δεν μένει σταθερό. Ομως, αν υπάρχει κάτι που φαίνεται ότι θα το βλέπουμε για πολύ καιρό, είναι η ηγεμονία του Κυριάκου Μητσοτάκη: αν δει κανείς τα ποιοτικά στοιχεία της μέτρησης, θα διαπιστώσει ότι και ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ δεν θεωρούν ως καταλληλότερο πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, ή έστω τον κ. Κανένα, αλλά τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Μένει ώσπου να φύγει…
Πρόκειται για μία διαπίστωση που είναι εξαιρετικά ασυνήθιστη – και μέχρι τώρα καταγραφόταν όταν το κόμμα της αξιωματικής
αντιπολίτευσης είχε πρόβλημα στην κορυφή. Κάτι τέτοιο δεν υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ – επομένως οι επιλογές αυτές σημαίνουν ότι υπάρχει θετική ανταπόκριση μίας μερίδας ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ στην εικόνα του πρωθυπουργού.
Μπορεί να συνέβαλε η ιδιαίτερη συγκυρία σε αυτή την εξέλιξη; Ενδεχομένως αρκετά – αλλά πολλές φορές είναι να μη γίνει η αρχή και μετά όλα μεταβάλλονται σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Αν δηλαδή η δυναμική Μητσοτάκη εξακολουθεί να υπάρχει και το φθινόπωρο, τότε στον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να αρχίσουν να ανησυχούν στα σοβαρά – διότι θα δυσκολευθούν να βρουν πολιτικό εμβόλιο για να το αντιμετωπίσουν…
Ο Στέφανος Τζανάκης είναι σύμβουλος έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση