Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Βέβαια, οι κυλιόμενες σκάλες στις αρχές της δεκαετία του ’60 ήταν τεράστια διασκέδαση για τα παιδιά. Πηγαίναμε στο ΜΙΝΙΟΝ για ψώνια και οπωσδήποτε είχα και δύο… κυλιόμενα ανεβοκατεβάσματα.

Το σιντριβάνι εξαιρετικό, αν και έλειπε ο… λοξός πίδακας τον οποίο κάναμε χάζι. Επιτέλους, η πλατεία είχε γίνει… κυκλική. Η εγκατάσταση Ζογγολόπουλου δεν λειτουργούσε, αλλά στην πρεμιέρα της πλατείας είχα διαπιστώσει ότι «το πεντάκυκλο» ήταν σε κίνηση με το νερό. Μια ωραία πλατεία σε ένα περιβάλλον μίζερο; Ναι, έτσι ακριβώς. Τα γύρω ξενοδοχεία κλειστά. Και τα δίδυμα Μπάγκειον και Μέγας Αλέξανδρος σε κατάσταση ερειπιώδη. Ενώ πιο δίπλα το Ειρηνοδικείο ελπίζω να έχει καλύτερη τύχη. Λένε ότι έχει αγοραστεί και θα γίνει ξενοδοχείο. Μακάρι. Τα άλλα ξενοδοχεία είναι κλειστά και το Μέγαρο της Εθνικής Τράπεζας έγινε μαγαζί καλλυντικών, λες και η ΕΘΝΙΚΗ έχει ανάγκη από τέτοιου είδους… επένδυση. Θυμάμαι, όταν η ΕΘΝΙΚΗ είχε κάνει ανακαίνιση και συντήρηση και φωτισμό στο εμβληματικό αρχιτεκτόνημα του Τσίλλερ, τα διθυραμβικά σχόλια που είχε εισπράξει.

Ο χώρος γύρω από το σιντριβάνι έχει γρασίδι και δεν αφήνει περιθώρια για… κατασκήνωση. Ωστόσο, η πλατεία ανήκει στους μετανάστες. Οι δρόμοι που καταλήγουν στην Ομόνοια είναι τόσο υποβαθμισμένοι που μάλλον δεν ξέρεις ότι βρίσκεσαι στο παλιό μητροπολιτικό κέντρο. Ολα τα κτίρια σε εγκατάλειψη. Τα στενά στην 3ης Σεπτεμβρίου έχουν καταληφθεί από ανθρώπινα ράκη που κείτονται πάνω σε κουρέλια, ζώντας στον κόσμο παραισθήσεων. Η Γερανίου έχει καταληφθεί από Σομαλούς. Στην πλατεία Θεάτρου-Μενάνδρου κυκλοφορεί η παροικία των Πακιστανών και Μπανγκλαντές. Και, τέλος, γύρω από το σιντριβάνι έρχονται και παρηγορούνται Σύροι με τα μωρά τους.

Η πλατεία της Ομονοίας από τη δεκαετία του ’60 ήταν τόπος συνάντησης της εσωτερικής μετανάστευσης. Στη Σατωβριάνδου ήταν μια εποχή που τα μαγαζιά διασκέδασης με κλαρίνα και βιολιά ήταν το ένα δίπλα στο άλλο και στις μαρκίζες τους το όνομα έδειχνε περιοχές της άλλης Ελλάδας. Μετά, στο ’90, ήρθαν οι Αλβανοί και Βούλγαροι. Μετά κατέβηκαν οι Ρωσοπόντιοι και μετά οι Κούρδοι. Τώρα οι Πακιστανοί σιγά σιγά δίνουν τη θέση τους στους Αραβες. Θα είχε ενδιαφέρον μια μελέτη για τις φυλές που περνούν από την Ομόνοια και τα γύρω υπόγεια, πριν κουρνιάσουν κάπου στην περιφέρεια της Αθήνας, που λειτουργεί σαν μεγάλο χωνευτήρι. Αν μπορούσαμε να εντάξουμε όλο αυτό το πολύχρωμο, πολύβουο, πολύγλωσσο πλήθος που έχει τόση ανάγκη για ένα μόνιμο κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του…

Από την έντυπη έκδοση