Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Ομως στην υπόθεση Παπαγγελόπουλου το αποτύπωμα είναι μαύρο. Πήρε τη «στάνη» ΣΥΡΙΖΑ κι έφυγε από τη Βουλή. Δεν θα βρεθεί κανείς να πει ότι απείχε για να μη συμμετέχει στο έγκλημα της παραπομπής. Θα πουν όλοι ότι έφυγε γιατί έπρεπε να εξασφαλίσει τη σιωπή των αμνών.

Γιατί δεν έχει ουσιαστικά επιχειρήματα να υποστηρίξει τον Παπαγγελόπουλο. Εκτός αν παραδεχόταν ότι ήταν ο πρωθυπουργός που στην κυβέρνησή του ο κάθε αναπληρωτής υπουργός έπαιρνε όποιες αποφάσεις ήθελε, χωρίς να δίνει σε κανέναν λογαριασμό.

Γιατί βέβαια η σκευωρία που στήθηκε με όχημα τη Νovartis δεν μπορεί να είναι κατασκεύασμα ενός νοσηρού εγκεφάλου. Γιατί ακόμη κι αυτό αν έλεγε ως επιχείρημα και πάλι κανείς δεν θα τον πίστευε. Ο λόγος; Η απόφαση ενός υπουργού δεν ήταν να βρει «κάτι» για τον Παπαχρήστο ή να δώσει εντολή να μπει στο αρχείο μήνυση δική μου ή να φτιαχτεί φάκελος για τη σύζυγο Στουρνάρα ή έστω να μη διωχθεί ο Πετσίτης, που εισέπραττε ως εκπρόσωπος Μαξίμου από τον Λαυρεντιάδη και ζούσε ζωή χαρισάμενη. Η απόφασή του αφορούσε την παραπομπή δύο πρωθυπουργών, ενός αντιπροέδρου, ενός υπουργού Οικονομικών -κεντρικός τραπεζίτης- και έξι υπουργών! Δηλαδή τόσοι που στο σύνολό τους έκαναν… κυβέρνηση.

Και συμπεραίνει μόνος ο αναπληρωτής υπουργός ότι όλοι αυτοί πρέπει να παραπεμφθούν διότι τροχήλατο ανέβηκε στις σκάλες του Μαξίμου… και γιατί «βρέθηκαν» τρεις μάρτυρες -οι ίδιοι βαρύνονταν με κατηγορίες- που τους παρουσίασε τόσο αξιόπιστους ώστε ζήτησε να μπουν υπό προστασία.

Και θυμίζω ότι ο ίδιος εμφανίστηκε στο πεζοδρόμιο της Ηρώδου Αττικού κρατώντας φάκελο ογκώδη ώστε να αποφανθεί ότι το μεγαλύτερο πολιτικό σκάνδαλο από συστάσεως ήταν η Νovartis. Και δεν υπήρξε ένας σύμβουλος, ούτε καν ο Φλαμπουράρης που είναι της πιάτσας, να πει στον Αλέξη Τσίπρα: Αυτό που σου φέρνουν θα καταλήξει στο μεγαλύτερο φιάσκο όλων των εποχών.

Να υποθέσουμε ότι ο Τσίπρας δεν είχε δώσει την παραμικρή εντολή. Ο υπουργός τα έκανε μόνος του και του τα παρουσίασε λίγη ώρα πριν… εκφωνήσει «την καταδίκη τους» επί του πεζοδρομίου. Τόσο ευήθης ο Τσίπρας; Τόση άγνοια των νομικών διατυπώσεων, που ντράπηκε να ρωτήσει; Οχι. Ηθελε να εμφανίσει ότι δέκα πρόσωπα υψηλής αποδοχής δωροδοκήθηκαν. Υπάρχει πιο ανέντιμο έγκλημα από τη δωροδοκία για πολιτικό; Οχι. Οπως και δεν υπάρχει μεγαλύτερη φενάκη από το να πιστεύεις ότι δεν θα τιμωρηθείς. Το μετά, έρχεται.

Από την έντυπη έκδοση