Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
ΟΥΔΕΙΣ δικαιούται να κρίνει -πόσω μάλλον να κατακρίνει- το «επενδυτικό δαιμόνιο» του κ. Παπαδημούλη. Πολλοί όμως αναρωτιούνται για τον «σοβαρό» και κυρίως «αριστερό» ευρωβουλευτή, ο οποίος έχει -όπως δηλώνει- και 834.000 ευρώ σε καταθέσεις, και 590.000 ευρώ σε αμοιβαία κεφάλαια, και συνολικά 32 (!) ακίνητα. Υποθέτω ότι ο κ. Παπαδημούλης στα μαθητικά του χρόνια θα έγραφε εξαιρετικές εκθέσεις για την αποταμίευση. Οπως και ότι, όταν τελειώσει τη θητεία του ως ευρωβουλευτής, θα σφάζονται στην ποδιά του οι κολοσσοί του real estate ποιος θα τον πρωτοπάρει. Εως τότε όμως οφείλει -ως αιρετό δημόσιο πρόσωπο- κάποιες απαντήσεις.
ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ να ομιλεί εξ ονόματος της φτωχολογιάς, ανεξαρτήτως πόσο σοβαρά τον παίρνει πλέον η φτωχολογιά; Δικαιούται να κουνάει το δάκτυλο στο «σύστημα»; Δικαιούται να κάνει τον Ρομπέν των Φτωχών με τρία καρότσια στο σούπερ μάρκετ και τόσα χρήματα; Η οικονομική του κατάσταση του επιτρέπει να έχει «ταξική συνείδηση»; Τι μπορεί να καταλάβει ένας πάμπλουτος -όπως λέει η Αριστερά- από τα προβλήματα του «λαουτζίκου»; Και, επιτέλους, πόση υποκρισία μπορεί να ανεχθούν όχι αυτοί που ήξεραν, αλλά αυτοί δεν ήξεραν αλλά δεν ρώτησαν; Κι αυτοί, έστω και «αυταπατημένοι» ή απλώς απατημένοι, έχουν δικαίωμα να μάθουν.
Ο ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ που ξεκίνησε το 2014, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ πίστεψε πως μπορεί να γίνει «κυβερνώσα Αριστερά» και μετά έταξε λαγούς με πετραχήλια, βάρεσε τα «νταούλια», «έσκισε τα Μνημόνια» και πούλησε «ηθικό πλεονέκτημα» με το κιλό, πρέπει να τελειώσει άπαξ διά παντός. Ιδιαίτερα τώρα που έπεσαν οι μάσκες και η κρίση αποκάλυψε το πραγματικό πρόσωπο, την ανικανότητα και την τοξικότητα όσων καπηλεύτηκαν με τον πιο χυδαίο τρόπο την απελπισία του ελληνικού λαού το 2015.
ΠΟΤΕ δεν είχα φανταστεί ότι η ατάκα του μακαρίτη του Μ. Κουτσόγιωργα -την οποία τόσο έντονα είχα επικρίνει τότε- «δεν δικαιούστε διά να ομιλείτε», κάποτε θα δικαιωνόταν τόσο πολύ και τόσο έντονα. Ποτέ. Κι όμως, με τις πράξεις τους έδωσαν υπόσταση και νόημα στην αντιδημοκρατική ρήση του μακαρίτη.
Ο ΣΚΟΥΡΛΕΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΑΥΡΙΑΝΙΣΜΟΣ
Δεν μάσησε τα λόγια του ο Π. Σκουρλέτης. Είπε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Και εξέθεσε δημοσίως και ανεπανόρθωτα τον εκφραστή του «νεοαυριανισμού». Μιλώντας στο Mega και αναφερόμενος στον Κ. Βαξεβάνη, ο γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ είπε «δεν αισθάνομαι την ανάγκη να πιάσω καμία συζήτηση με τον κύριο Βαξεβάνη», για να προσθέσει λίγο αργότερα: «Τόσο εγώ όσο και ο χώρος μου έχουμε αντισώματα στον αυριανισμό και στον νεοαυριανισμό». Πιο σαφής δεν μπορούσε να είναι.
Η αναφορά του Π. Σκουρλέτη μόνο «τυχαία» και «προσωπική» δεν είναι, καθώς ένα ετερόκλητο σύστημα πολιτικοδημοσιογραφικών παραγόντων «παίζει τα ρέστα του», για να… τραβήξει τον αμήχανο Α. Τσίπρα προς τη «σωστή πλευρά». Η ενσυνείδητη αντίδραση του Π. Σκουρλέτη, που εκφράζει μαζί με άλλα ιστορικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ την «καθαρή αριστερή» εκδοχή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν είναι ένα μήνυμα προς τον γνωστό «εκδότη».
Απευθύνεται ευθέως στον Α. Τσίπρα. Και σε όσους ονειρεύονται μαζί του ότι όταν «ξαναέρθουν θα είναι αλλιώς», όπως έγραψε ο Π. Πολάκης. Σε αυτούς που κατάλαβαν ότι δεν είναι ακόμα «ώρα να λογαριαστούμε», γιατί «δεν τους παίρνει». Αλλά το σαράκι του ρεβανσισμού τρώει τα σωθικά τους.
Τραμπ, Μπάιντεν και το δράμα των ομήρων
Απέναντι σε αυτή την καθαρή πολιτική τοποθέτηση του Π. Σκουρλέτη, ο «εκδότης» επέλεξε τη συνωμοσιολογία, στην οποία «ειδικεύεται». Εγραψε λοιπόν «όταν σε καλεί στο κανάλι ο Μαρινάκης για να βρίσεις Βαξεβάνη, σε κάνει προπαγανδιστικό video η Ομάδα Αλήθειας της Ν.Δ. και σε προωθεί ο Αδωνις, δεν πρόκειται για προσωπικό θέμα, αλλά για σχέδιο»!
Το μόνο θετικό για τον «εκδότη» είναι ότι κατάλαβε πως ο Π. Σκουρλέτης τον «έβρισε». Τα υπόλοιπα είναι δυσάρεστα για αυτόν και για αυτό που προσπαθεί να εκφράσει.
Παραλήρημα Καρανίκα
Εντάξει, ο Ν. Καρανίκας είναι αποδεδειγμένα μια αστεία περίπτωση ανθρώπου. Εγινε όμως τραγική και επικίνδυνη όταν απέκτησε θεσμικό ρόλο «συμβούλου στρατηγικής» του Α. Τσίπρα. Βέβαια, ο θεσμικός του ρόλος εξαντλήθηκε πέριξ της κάνναβης και της «αναπτυξιακής» αξιοποίησής της.
Ωστόσο, το γκαρσόνι που έγινε πρωθυπουργικός σύμβουλος τόλμησε να πιάσει στο στόμα του την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Και να την επικρίνει για τη συμμετοχή της στην εκδήλωση μνήμης για τα θύματα της Marfin. Το γκαρσόνι – σύμβουλος πρωθυπουργού έκανε ανάρτηση για την κ. Σακελλαροπούλου, υπό τον τίτλο «Οταν ασχολείσαι με τα πίτουρα σε τρώνε οι κότες». Και έγραψε για την ΠτΔ, κάνοντας τον Φλομπέρ να ανατριχιάζει στο μνήμα του, «όταν τρέχετε να καλύψει (σ.σ.: αττική σύνταξη;) τη χυδαιότητα του Μωυσή (σ.σ.: αυτός είναι ο Κ. Μητσοτάκης) στην τυμβωρυχία (σ.σ.: ευτυχώς, δεν έγραψε αυτή τη φορά για κατακόμβες) της Marfin, τότε θα καταλήξετε να διχάζετε και εμείς να ακούμε ανιστόρητες δηλώσεις».
Και συνέχισε ο «θεσμικός» παράγων: «Είστε πρόεδρος της χώρας και όχι του “Ημερήσιου Κήρυξ” (σ.σ.: προφανώς ο Κήρυκας είναι άκλιτο…) και σίγουρα δεν είστε η γελοία συμπλήρωση της θεωρητικής ομάδας των διαπλεκόμενων Jukebox»… Εντάξει, είναι πραγματικά αδιάφορο, τελικά, αν ο Ν. Καρανίκας έγραψε σαν «πίτουρο» ή σαν «κότα». Οπως είναι αδιάφορη, από τέτοιες «διάνοιες», η θεσμική ασέβεια που δείχνουν.
Ο κ. Τσίπρας, που ψήφισε την κ. Σακελλαροπούλου, δεν ντρέπεται καθόλου για τα γραφόμενα του «στρατηγικού συμβούλου» του; Δεν νιώθει την ανάγκη να διαφοροποιηθεί απ’ αυτή τη χυδαιότητα; Ομως, ούτε αυτό ίσως είναι το σοβαρότερο. Το σοβαρότερο είναι «τι θα γινόταν αν»…
Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου