Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Την ανάγκη όμως φιλοτιμία ποιούμενοι, η Μέρκελ και οι συνεργάτες της προσχώρησαν στη λογική του μικρότερου κακού: «Μακριά από τη Λεπέν κι όποιος θέλει ας είναι»! Σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές στο Βερολίνο, η καγκελάριος δεν θα ήθελε με τίποτε αυτή τη στιγμή ένα θηλυκό Τραμπ στα δυτικά της σύνορα. Επομένως, στην αναβροχιά καλό είναι και το χαλάζι του Φιγιόν, που δείχνει να μη χάνει με τίποτε τον ερχόμενο Μάιο.
Κορυφαίο στέλεχος της CDU αποκάλυψε στο Γαλλικό Πρακτορείο πως ο μετριοπαθής ευρωπαϊστής Ζιπέ θα ταίριαζε πολύ καλύτερα με τα χνότα της καγκελαρίου. «Μολονότι κανείς μας δεν το είπε ανοιχτά, είναι σαφές ότι θα τον προτιμούσαμε στα Ηλύσια», υπερθεμάτισε η ειδική των γαλλογερμανικών σχέσεων, Μπάρμπαρα Κουντς.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Περισσότερο το χόντρυνε ο επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Μπούντεσταγκ, Νόρμπερτ Ρέντγκεν, προβλέποντας ότι Μέρκελ και Φιγιόν δεν θα συγκρουστούν μόνο για το Ουκρανικό και τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, αλλά και για το αν η Ευρώπη θα παραμένει «ελεύθερη ήπειρος» ή αν ένα τμήμα της θα ξαναπεράσει σε ρωσική επιρροή!
Πιστός καθολικός ο Φιγιόν και κόρη λουθηρανού πάστορα η Μέρκελ, θα μπορούσαν θεωρητικά να τα βρουν στο επίπεδο των χριστιανικών αξιών. Τους χωρίζει όμως μεγάλη απόσταση στο προσφυγικό, καθώς ο Φιγιόν θεωρεί πως η Γαλλία «έχει μεγάλο πρόβλημα με το Ισλάμ» και αδυνατεί να συμμετάσχει στην ποσόστωση. Ακόμη και η προσήλωση του Φιγιόν στη θατσερική δημοσιονομική πειθαρχία δεν ικανοποιεί το Βερολίνο, αφού επιδιώκει την εφαρμογή της από τις εθνικές κυβερνήσεις και όχι από τους (γερμανοκρατούμενους) θεσμούς των Βρυξελλών.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου