Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Η ΕΛΛΑΔΑ ταυτόχρονα, όμως, μπαίνει στην επόμενη φάση αντιμετώπισης των οικονομικών συνεπειών της κρίσης, αποδυναμωμένη σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι οποίες την περίοδο 2015-2020 είχαν τον χρόνο να αναπληρώσουν το χαμένο έδαφος της χρηματοπιστωτικής κρίσης.
ΕΜΕΙΣ ΠΕΣΑΜΕ θύματα της «περήφανης διαπραγμάτευσης» του πρώτου εξαμήνου του 2015, η οικονομία μας, ύστερα από το αναπτυξιακό διάλειμμα του 2014, έπεσε ξανά στα βράχια της ύφεσης και η απόσταση με την υπόλοιπη Ευρώπη μεγάλωσε σημαντικά. Η μεσαία τάξη, εξουθενωμένη από την υπερφορολόγηση και την επενδυτική στασιμότητα, όπως και το σύνολο των φορολογουμένων πίστευαν ότι είχαν βρει ένα σημείο ισορροπίας και οι προσδοκίες μέχρι τον Φεβρουάριο ήταν θετικές για την πορεία των οικονομικών τους.
ΤΩΡΑ ΞΕΚΙΝΑ μια σκληρή δοκιμασία, καθώς η ύφεση φέτος θα είναι βαθιά, παρασύροντας θέσεις εργασίας και εισοδήματα. Η κυβέρνηση θα βρεθεί αντιμέτωπη με την κοινωνική κόπωση, ενώ οι λαϊκιστές καραδοκούν, έτοιμοι να πουλήσουν «μαντζούνια» κατά της οικονομικής κρίσης, μαζί με τα γνωστά «προγράμματα Θεσσαλονίκης» και τις λοιπές παροχές με μοναδικό αντίκρισμα ακάλυπτες επιταγές.
Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ είναι μεγάλος και πρέπει να αντιμετωπισθεί με την ίδια αποφασιστικότητα που θα στηρίζεται σε ένα εθνικό πλάνο ανάταξης της οικονομίας.
Ο Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ έδειξε ηγετικά χαρακτηριστικά στην αντιμετώπιση εθνικών κρίσεων, όπως συνέβη με το μεταναστευτικό ζήτημα στον Εβρο και με την υγειονομική διαχείριση της πανδημίας. Δεν είναι τυχαίο ότι η δημοφιλία του έχει εκτιναχθεί σε επίπεδα-ρεκόρ, ενώ, παρά το γεγονός ότι η κοινωνία αναγνωρίζει ότι υπάρχουν δυσκολίες μπροστά, οι πολίτες αισιοδοξούν ότι θα τα καταφέρουμε, η εθνική αυτοπεποίθηση έχει επιστρέψει. Η καλή εικόνα της Ελλάδας στα διεθνή ΜΜΕ έχει τη δική της υπεραξία και ο τουρισμός μπορεί να ανακτήσει ένα μέρος των απωλειών λόγω της προβολής της Ελλάδας ως υγειονομικά ασφαλούς προορισμού. Δεν νομίζουμε ότι η Ισπανία ή η Τουρκία (που απευθύνονται στην ίδια τουριστική αγορά) θα προτιμηθούν από ξένους επισκέπτες που, πλέον, στα κριτήρια για τις διακοπές τους προσθέτουν και το ζήτημα του κορονοϊού.
ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, όμως, πρέπει να πεισθούν οι πολίτες ότι λύση δεν είναι να επιστρέψουμε στις συνταγές του παρελθόντος αλλά να επενδύσουμε στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, στο επιστημονικό δυναμικό, την παραγωγή – πρωτογενή ή δευτερογενή.
ΧΡΕΟΣ της πολιτικής ηγεσίας είναι να παρουσιάσει ένα πρόγραμμα ανασυγκρότησης με μεταρρυθμίσεις που θα αντιμετωπίζουν χρόνιες παθογένειες, οι οποίες έγιναν ευδιάκριτες στη διάρκεια της κρίσης. Η μάχη θα είναι δύσκολη, αλλά αυτή τη φορά δεν είμαστε μόνοι, όπως συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν με την κρίση του ευρώ και η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς και την κυβέρνηση δημιουργεί συνθήκες συμπόρευσης, στοιχείο απαραίτητο για γρήγορη ανάκαμψη.
ΞΕΠΕΡΑΣΑΜΕ το 2015 με κλειστές τράπεζες (όταν η υπόλοιπη Ευρώπη σημείωνε αναπτυξιακά άλματα), μπορούμε να τα καταφέρουμε τώρα που όλος ο κόσμος ανεβάζει ρολά και εμείς στην Ελλάδα πετύχαμε το δικό μας «υγειονομικό θαύμα».
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση