Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης
Βγήκε η Τράπεζα της Ελλάδος, στη δεύτερη Εκθεσή της – και μίλησε για ύφεση που μπορεί να φτάσει από το 4% ως και 8% του ΑΕΠ. Βγαίνουν οι ξένοι οίκοι και λένε τα δικά τους – ως και για συρρίκνωση 21% μίλησαν κάποιοι, δηλαδή περισσότερο κι από τη σωρευτική μείωση που βιώσαμε την πρώτη μνημονιακή τετραετία.
Το είπε για άλλη μία φορά χθες ο υπουργός Οικονομικών: ο Χρ. Σταϊκούρας παραδέχθηκε πως τα πράγματα θα είναι δύσκολα – αλλά αυτό το ξέραμε. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι κανείς δεν μπορεί να εκτιμήσει το «πόσο δύσκολα» θα γίνουν τα πράγματα μέσα στη χρονιά…
Μένει ώσπου να φύγει…
Η αλήθεια είναι πως οι οικονομολόγοι έχουν πέσει έξω και σε πολύ πιο συνήθεις συνθήκες – πόσω μάλλον τώρα, που οι άγνωστοι «Χ» στην εξίσωση είναι πάρα πολλοί και καθόλου προβλεπόμενοι: για παράδειγμα, αν πάει καλά η (σχεδόν) παγκόσμια κλινική δοκιμή ενός φαρμάκου -στην οποία μετέχει και η χώρα μας-, πώς θα επηρεαστεί η πορεία της οικονομίας; Προφανώς, θετικά. Πώς θα επηρεαστεί η πορεία του τουρισμού αν βρεθεί σύντομα ένα αξιόπιστο «γρήγορο» τεστ αντισωμάτων; Θετικά. Αν δεν βρεθεί ως τα τέλη του επόμενου μήνα; Πιθανόν τα αποτελέσματα να είναι απολύτως καταστροφικά – μιας και οι μετακινήσεις θα συνεχίσουν να ενέχουν μεγάλα ρίσκα.
Αλλά αυτά είναι απλώς κοινή λογική. Τι θα γίνει όμως, για παράδειγμα, αν μια χώρα προχωρήσει στη χαλάρωση των μέτρων περιορισμού και στη συνέχεια παρουσιαστεί μια υποτροπή της επιδημίας τέτοια, που θα βάλει σε περιπέτειες το σύστημα Υγείας; Ποια θα είναι η επίπτωση στην οικονομία μιας τέτοιας εξέλιξης; Πιθανότητα θα πρόκειται για σενάριο καταστροφής – πρώτον, φαντάζει πολύ δύσκολο να πειστεί μια κοινωνία να «ξαναμείνει σπίτι» και, δεύτερον, η αγορά θα έχει λάβει το μήνυμα ότι τίποτε ξεκάθαρο δεν υπάρχει στον ορίζοντα. Γι’ αυτό και οι πρώτες εβδομάδες μετά το τριήμερο της Πρωτομαγιάς θα είναι οι πιο κρίσιμες: θα είναι το πραγματικό «τέλος της αρχής» ή ένα άσχημο τέλος…
*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση