Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Σε μία πρωτοφανή για τα παγκόσμια χρονικά κρίση οι Ελληνες εμπιστεύθηκαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη και είδαν την κοινή προσπάθεια να πετυχαίνει. Η χώρα μας προβάλλεται ως πρότυπο για την αντιμετώπιση της πανδημίας, χάρη στη συνεργασία πολιτικής ηγεσίας και επιστημονικού κόσμου αποφύγαμε τραγωδίες με χιλιάδες νεκρούς, όπως δυστυχώς συμβαίνει στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη.

Στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν μείνει ακόμη στο 2012 όταν ο Τσίπρας ανέβηκε στο άρμα της οργής των πολιτών λόγω της οικονομικής κρίσης και με άρμα τον λαϊκισμό των μαγικών λύσεων κατέλαβε την εξουσία. Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο κόσμος πλήρωσε ακριβά τις δημαγωγίες, γνωρίζει ότι όσοι υπόσχονται «σωτηρίες» δεν διαθέτουν την παραμικρή πολιτική πρόταση για το αύριο.

Και αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση για τον πρωθυπουργό. Να αξιοποιήσει το ισχυρό πολιτικό κεφάλαιο που διαθέτει και να προχωρήσει χωρίς δισταγμούς στο σχέδιο για την ανασυγκρότηση της οικονομίας. Η κοινωνία βγαίνει πιο ώριμη από αυτή τη δοκιμασία ενώ υπάρχουν αρκετά στοιχεία που μπορούν να αξιοποιηθούν από την κυβέρνηση.

Πρώτον, η διεθνής εικόνα της χώρας έχει αναβαθμιστεί σε συνθήκες κρίσης. Η Ελλάδα θεωρείται ασφαλής και αυτός ο παράγοντας έχει μεγάλη σημασία για τον τουρισμό και το διεθνές εμπόριο. Παράλληλα η Τουρκία, που τα τελευταία χρόνια δρούσε αποσταθεροποιητικά στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, σήμερα είναι αποδυναμωμένη, με την οικονομία της σε τραγική κατάσταση, χωρίς επαρκή συναλλαγματικά αποθέματα. Ο Ερντογάν αν και απρόβλεπτος δεν μπορεί να συνεχίσει τον φαραωνικό του σχεδιασμό όταν η λίρα βρίσκεται στο ναδίρ και τα θησαυροφυλάκια της κεντρικής του τράπεζας αδειάζουν.

Δεύτερον, η τεχνολογική μετάβαση κράτους, επιχειρήσεων και νοικοκυριών προσθέτει αξία στη δημόσια διοίκηση και βελτιώνει συνολικά την παραγωγικότητα της οικονομίας. Το ψηφιακό κράτος θα παραμείνει και μετά την άρση της καραντίνας, τώρα είναι ευκαιρία να ολοκληρωθεί η προσπάθεια του αρμόδιου υπουργού Κυριάκου Πιερρακάκη.

Τρίτον, η Ελλάδα προστατεύεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τα ομόλογά μας είναι επιλέξιμα για αγορές, σε αντίθεση με το 2015, όταν βρισκόμασταν εκτός των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης. Επομένως δεν υπάρχει πρόβλημα δανεισμού του Δημοσίου ενώ έχουμε μία ασπίδα απέναντι σε κερδοσκοπικές πιέσεις.

Τέταρτον, η τιμή του πετρελαίου παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα ενώ η Ελλάδα είναι κατά βάση εισαγωγέας καυσίμων. Η κυβέρνηση έχει την ευχέρεια να προχωρήσει σε μειώσεις της φορολογίας για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της εγχώριας παραγωγής.

Πέμπτον, υπάρχει πολιτική σταθερότητα, οι κραυγές των Συριζαίων απευθύνονται στον στενό κομματικό πυρήνα, δεν αγγίζουν την πλειοψηφία των πολιτών. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει ορίζοντα έως το 2023 για να πετύχει την ολική επαναφορά και από την ισχυρή ύφεση του 2020 να περάσει από το 2021 σε βιώσιμη ανάπτυξη αναπληρώνοντας τις απώλειες.

Η Ελλάδα μπορεί να βγει πιο δυνατή από την κρίση του κορονοϊού, θέτοντας στο περιθώριο τον τοξικό λόγο και προτάσσοντας την κοινή προσπάθεια, που είναι απαραίτητη για την επόμενη ημέρα.

ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΞΕ

Η ωραία πρωτοβουλία του δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη να οργανωθεί υπαίθρια καντάδα με την υπέροχη Αλκηστη Πρωτοψάλτη να τραγουδά έξω από τον Ευαγγελισμό και άλλες γειτονιές της Αθήνας δεν άρεσε στην Αριστερά, που εδώ και δεκαετίες πιστεύει ότι έχει το μονοπώλιο της τέχνης.

Ολα πρέπει να εκπορεύονται από αυτήν και βέβαια όλοι οι δημιουργοί να στρατεύονται δίπλα της. Μέχρι και ο συνθέτης τραγουδιών της Πρωτοψάλτη Σταμάτης Κραουνάκης με οργή απαγόρευσε να ερμηνεύουν τα τραγούδια του έξω από το Μαξίμου. Αν βέβαια ήταν ο Τσίπρας στο Μαξίμου και εμφανιζόταν το φορτηγάκι με την Πρωτοψάλτη (λίγο δύσκολο γιατί τότε ήταν μαντρωμένος από τις κλούβες των ΜΑΤ) όλοι θα μιλούσαν για την προσφορά των ανθρώπων της τέχνης στον συνάνθρωπό τους, ιδίως αυτοί που τα έβαλαν με τη δημοφιλή τραγουδίστρια.

Η τέχνη υπηρετεί τους ανθρώπους και προσφέρεται στην κοινωνία χωρίς δεύτερη σκέψη, ιδίως σε δύσκολες συνθήκες, αυτό έγινε και με την καντάδα της Πρωτοψάλτη. Τα χαμογελαστά πρόσωπα των νοσηλευτών έξω από τα παράθυρα του Ευαγγελισμού στο πέρασμα του «μουσικού φορτηγού» διαλύουν τις ιδεοληψίες και τα κόμπλεξ όσων υπηρετούν πρώτα το κόμμα και μετά την τέχνη. Μπράβο, Αλκηστη, όσο για τους άλλους «δεν θα μπορέσουμε» που λέει και το τραγούδι…

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου 

Από την έντυπη έκδοση