Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Στα πιο σοβαρά, με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι στο πακέτο σωτηρίας 2,2 τρισ. δολαρίων του Τραμπ, δεν υπάρχει ειδικό κεφάλαιο για την ενίσχυση των αμερικανικών μέσων ενημέρωσης – προφανώς υπάγονται στις γενικές κατηγορίες των μεγάλων και μεσαίων επιχειρήσεων.
1.000 μέρες βαρβαρότητας
Στην αιμάσσουσα Ισπανία, ο σοσιαλιστής, κατά τα άλλα, Πέδρο Σάντσεθ, διέπραξε ένα τεράστιο ολίσθημα. Ενέκρινε 15 εκατ. δολάρια μόνο για τα ιδιωτικά κανάλια, τη στιγμή που η ισπανική ΕΣΗΕΑ (AMI) ανακοίνωσε ότι τα διαφημιστικά έσοδα των εφημερίδων έπεσαν κατά 75%-80%, με συνέπεια να προχωρούν ήδη σε περικοπές μισθών και απολύσεις.
«Η διατήρηση στη ζωή ελεύθερων και ανεξάρτητων ΜΜΕ είναι το καλύτερο αντίδοτο απέναντι στην παραπληροφόρηση, τις αποσιωπήσεις και τα ψέματα σχετικά με τον κορονοϊό», τόνισε ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Ενωσης Εφημερίδων και Εκδοτών (WAN-IFRA), Φερνάντο Γιάρσα Μαδράσο.
«Μια κοινωνία δίχως ζωντανές επιχειρήσεις Τύπου», πρόσθεσε, «δεν έχει εγγυημένη ούτε την ελευθερία ούτε τη συνοχή της». Φωτεινό παράδειγμα η Δανία, που με ένα αρχικό πακέτο στήριξης 24 εκατ. ευρώ (σε κορόνες, καθότι εκτός ευρωζώνης) θα καλύψει το 50%-80% των απωλειών όλων των έντυπων, ηλεκτρονικών, ημερήσιων, εβδομαδιαίων και μηνιαίων ΜΜΕ της χώρας, όσο διαρκεί η κρίση. «Τα ΜΜΕ είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της δημοκρατίας μας, ειδικά σε τέτοιους καιρούς. Είναι ζωτικό να διατηρήσουμε υπεύθυνους και αξιόπιστους διαύλους πληροφόρησης των πολιτών γι’ αυτά που βιώνουμε», είπε η υπουργός Πολιτισμού, Τζόι Μόργκενσεν.
Από την έντυπη έκδοση