Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

Ο,ΤΙ κι αν είχε προγραμματίσει ο οποιοσδήποτε για το 2020 μοιάζει αστείο μπροστά στην παγκόσμια τραγωδία που παρακολουθούμε να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Στο τέλος της χρονιάς θα έχουν αλλάξει όλα. Θα έχουν επανακαθοριστεί τα πάντα. Οι στόχοι της παγκόσμιας οικονομίας, κάθε κράτους, κάθε νοικοκυριού, κάθε επιχείρησης.

ΤΟ ίδιο θα συμβεί και με τους πολιτικούς ανά τον κόσμο. Η διαχείριση αυτής της κρίσης θα δείξει ποιοι είχαν το σθένος να λάβουν κρίσιμες αποφάσεις και ποιοι απέτυχαν. Ποιοι είναι ηγέτες και ποιοι απλοί… διαχειριστές. Το ανακάτεμα της τράπουλας στο παγκόσμιο παιχνίδι ισχύος θα φέρει τα πάνω κάτω. Και οι πραγματικές συνέπειες είναι ακόμα πολύ νωρίς για να προβλεφθούν.

ΓΙΑΤΙ στην πραγματικότητα κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις αντιδράσεις των απλών ανθρώπων που κινούν την οικονομία. Αραγε, μόλις τελειώσει η πανδημία σε έναν, δύο, τρεις μήνες θα είναι έτοιμοι ψυχολογικά για να πάρουν το αεροπλάνο και να κάνουν διακοπές στην άλλη άκρη του πλανήτη ή να μπουν σε ένα κρουαζιερόπλοιο και να βολτάρουν στη Μεσόγειο;

ΚΑΙ έστω πως είναι. Ο φόβος που θα αφήσει πίσω του ο κορονοϊός θα εξαλειφθεί; Ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα αυτή τη στιγμή; Οτι η ανθρωπότητα δείχνει αδύναμη απέναντι στην επέλαση της επιδημίας. Αυτή η αδυναμία γεννά αβεβαιότητες και οι αβεβαιότητες το φόβο. Δεν θα υπάρχει πάντοτε ο φόβος ότι αυτός ο κορονοϊός ή οποιοσδήποτε άλλος ιός, ίσως και ακόμα πιο ισχυρός, μπορεί να καταστρέψει την ανθρωπότητα;

ΤΑ κράτη, οι κυβερνήσεις και οι επιστήμονες πρέπει να βρουν το «φάρμακο» σε αυτόν το φόβο. Δεν αρκεί το εμβόλιο για τον Covid-19. Υστερα από την προσωπική απομόνωση σχεδόν όλων των κατοίκων του πλανήτη και το κλείσιμο των συνόρων απαιτείται πολλή δουλειά. Δεν θα είναι εύκολο να εμπεδωθεί το παγκόσμιο αίσθημα ασφάλειας που υπήρχε μέχρι πριν από λίγους μήνες.

ΟΙ κυβερνήσεις θα πρέπει να πείσουν τους πολίτες πως μπορούν να χτίσουν το απαραίτητο δημόσιο σύστημα υγείας που να μπορεί να αντεπεξέλθει σε παρόμοιες καταστάσεις και πως μπορούν να ρίξουν πολύ χρήμα τόσο για να βοηθήσουν όσους επλήγησαν από την κρίση, αλλά και να στηρίξουν όσους θα προσπαθήσουν να κάνουν νέο ξεκίνημα μετά το πέρας του συναγερμού.

ΤΟ στοίχημα δεν είναι απλά δύσκολο. Είναι ίσως και το πιο κρίσιμο. Αφορά το μέλλον όλων μας. Και το επίπεδο ευμάρειας, αλλά και τον τρόπο ζωής στην καθημερινότητά μας. Γιατί τίποτα δεν θα είναι ίδιο ακόμα και όταν λήξει η «εμπόλεμη κατάσταση» που βιώνουμε σήμερα.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου