Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Αλέξης Τσίπρας ακολουθεί ή τουλάχιστον νομίζει και θέλει να ακολουθεί, το μακιαβελικό πρότυπο του φιλεύσπλαχνου ηγέτη. Ο Νικολό Μακιαβέλι στο 17ο κεφάλαιο του Ηγεμόνος λέει χαρακτηριστικά πως «κάθε ηγεμόνας πρέπει να επιθυμεί να τον θεωρούν ευσπλαχνικό και όχι σκληρό». Μεταξύ μας, το πετυχαίνει. Όμως δυστυχώς η πολιτική του εμφανίζει πολλά χαρακτηριστικά που μπορούν να ταυτιστούν με τον δαιμονοποιημένο Μακιαβέλι.

Μετά το βάφτισμα του ψαριού σε κρέας (βλ. Δημοψήφισμα), τώρα προσπαθεί να διαγράψει και τα ψέμματα που είπε στον ελληνικό λαό. Εξωραϊζοντας την απάτη, ο πρωθυπουργός δήλωσε στην Βουλή πως μπορεί κάποιος να τον κατηγορήσει αυτόν και τον ΣΥΡΙΖΑ για αυταπάτες αλλά όχι για ψέμματα. Επειδή όμως ο… διάολος έχει πολλά ποδάρια τα ψέμματα της κυβέρνησης μαθαίνουμε δυστυχώς πως είναι η απτή πραγματικότητα.

Επιστρέφοντας στον κ. Ντομπρόβσκις βλέπουμε πως σε συνέντευξή του στην Καθημερινή δήλωσε ότι «επιλογή της Ελλάδας ήταν η επιβολή περισσότερων φόρων, έναντι της περαιτέρω περικοπής των δαπανών. […] Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα τονίζαμε ότι οι μειώσεις δαπανών θα επηρέαζαν λιγότερο την ανάπτυξη παρά η αύξηση των φόρων όμως η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε την επιβολή φόρων».

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επέλεξε δηλαδή να μην θίξει συγκεκριμένες ομάδες οι οποίες ανήκουν στην δεξαμενή των ψηφοφόρων της προκειμένου πολύ απλά να «δολοφονήσει» την επιχειρηματικότητα, αλλά και όσους εργάζονται σκληρά για να βγάλουν εισόδημα που ξεπερνά τα 1.000 ευρώ τον μήνα.

Θα μπορούσε να πει κανείς -αν ήταν ΣΥΡΙΖΑίος για παράδειγμα- πως οι κακοί Ευρωπαίοι τα λένε αυτά για να ρίξουν τον Τσίπρα και να έρθει στα πράγματα ο νεοφιλελεύθερος Κυριάκος. Έλα μου ντε που όμως δυο φορες παύει μα ειναι σύμπτωση.

Τον Οκτώβριο του 2013 σε ανταπόκριση στις Βρυξέλλες για το KoolNews.gr, πολύ στενός συνεργάτης του Όλι Ρεν μου είχε αποκαλύψει πως η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου είχε επίσης επιλέξει αυτόν τον δρόμο. Και παραθέτω τα λόγια του: «Ήταν στρατηγική επιλογή της πρώτης μνημονιακής κυβέρνησης, η οριζόντια μείωση σε μισθούς και συντάξεις και η αύξηση των φόρων προκειμένου να μη θιγούν ορισμένα συμφέροντα τα οποία θα κλόνιζαν το πολιτικό σύστημα».

Τι βλέπουμε δηλαδή; Πως για άλλη μια φορά πρωθυπουργός που υποσχέθηκε χρήματα, θέσεις εργασίας, αλλαγή της Ελλάδας, αλλαγή της Ευρώπης και λαγούς με πετραχήλια επέλεξε να αυξήσει τους φόρους σε μία κοινωνία η οποία αδυνατεί να προμηθευτεί και τα βασικά για την διαβίωση της.

Αναρωτιέται λοιπόν κάνεις μετά τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Αλέξη Τσίπρα και μετά το «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» και το «Πρώτη φορά Αριστερά», εάν αυτή είναι η μοναδική πολιτική που μπορεί να εφαρμοστεί αριστερότερα του κέντρου. Δυστυχώς όμως ο λαός και η χώρα δεν φαίνεται να έχουν τις αντοχές για τρίτη προσπάθεια.

Follow me: Facebook  – Twitter