Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΕΤΣΙ όπως διαμορφώνεται η κατάσταση όποιος υποστηρίζει ότι πρέπει να εκκενωθούν οι καταλήψεις αντιεξουσιαστών χαρακτηρίζεται φασίστας και όποιος καταγγέλλει τη βία αστυνομικών χαρακτηρίζεται υποστηρικτής των μπαχαλάκηδων.

ΣΕ αυτή τη χώρα κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει ο οπισθοδρομικός διχασμός για κάθε γελοίο ή σοβαρό ζήτημα. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών τάσσεται υπέρ των εκκενώσεων των καταλήψεων. Θέλουν να σταματήσει το κάψιμο και το σπάσιμο του κέντρου της πόλης από «γνωστούς αγνώστους». Γουστάρουν τα Εξάρχεια να γίνουν Μονμάρτρη.

ΚΙ αν τέλος πάντων δεν καταφέρουν να γίνουν Μονμάρτρη, ας ξαναγίνουν αυτό που ήταν παλαιότερα. Μια γειτονιά εναλλακτική, όπου κυριαρχούσαν άνθρωποι του πνεύματος και του πολιτισμού. Γιατί εκεί τώρα το παιχνίδι το ορίζουν έμποροι ναρκωτικών και ομάδες ποινικών οι οποίοι έχουν ως βιτρίνα μπαχαλάκηδες που κρατούν στα χέρια τους μολότοφ.

ΑΠΟ τις θεωρίες ας περάσουμε στην πράξη. Πώς θα γίνει αυτή η μεταμόρφωση του κέντρου της πόλης; Αναγκαστικά με επέμβαση της αστυνομίας. Και σίγουρα οι σκηνές δεν θα θυμίζουν ταινία κομεντί. Αν κάποιος νομίζει ότι οι αστυνομικοί θα χτυπούν το κουδούνι των υπό κατάληψη κτιρίων, θα ζητούν στον πληθυντικό από τους αντιεξουσιαστές να αποχωρήσουν, εκείνοι θα βγαίνουν έξω πετώντας λουλούδια -όπως στο διάσημο γκράφιτι του Μπάνκσι- και θα αγκαλιάζονται μεταξύ τους στο τέλος της επιχείρησης προφανώς και ζει σε άλλο σύμπαν.

ΑΥΤΟ δεν σημαίνει, βέβαια, ότι οι αστυνομικοί μπορούν να χτυπούν δίχως λόγο και αιτία όσους συλλαμβάνουν. Ή να είναι ένας πεσμένος κάτω και δεκαπέντε άνδρες των ΜΑΤ από πάνω του.

ΟΣΟ καταδικαστέα είναι η μολότοφ του μπαχαλάκια που καίει κτίρια και αυτοκίνητα τόσο καταδικαστέα είναι και οποιαδήποτε πράξη υπέρμετρης βίας από αστυνομικό.

ΚΑΙ μπορεί ως γνωστόν η βλακεία να είναι αήττητη, αλλά κάποιες στιγμές πρέπει να πρυτανεύει και η λογική. Η θαρραλέα πολιτική απόφαση για «ξήλωμα» των καταλήψεων και των μπαχαλάκηδων από το κέντρο πρέπει να συνοδεύεται από μια εξίσου θαρραλέα πολιτική απόφαση να μην κρύβονται τα πραγματικά περιστατικά. Αν π.χ. στην κατάληψη στο Κουκάκι έγιναν λάθος χειρισμοί από την ΕΛ.ΑΣ. τότε πρέπει να το παραδεχθεί η ηγεσία της και να υποστούν τις συνέπειες όποιοι είχαν την ευθύνη της επιχείρησης. Οχι με ΕΔΕ που θα… μπει στο αρχείο, αλλά με «ξήλωμα» γαλονιών.

ΑΥΤΟ είναι κανονικότητα. Τέλος στον μπαχαλακισμό, τέλος και σε οποιαδήποτε ανοχή προβληματικών ενεργειών από την ΕΛ.ΑΣ. Πρέπει να μπει τέλος, όμως, και στα παραμύθια της γραφικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ. Οι επιχειρήσεις εκκένωσης καταλήψεων ούτε έχουν αναβιώσει την αστυνομοκρατία ούτε τη Χούντα. Η χώρα δεν έχει επιστρέψει στο 1950, αντιθέτως προσπαθεί να κάνει βήματα προς το μέλλον. Τα πανεπιστήμια πρέπει να θυμίζουν πανεπιστήμια και το κέντρο της Αθήνας να μη θυμίζει εμπόλεμη ζώνη. Και επειδή εσχάτως η αξιωματική αντιπολίτευση έγινε φιλοευρωπαϊκή, ας πάνε μια βόλτα στην Ευρώπη να δουν τι συμβαίνει εκεί σε αντίστοιχες περιπτώσεις.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου