Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Και αντισώματα στην προπαγάνδα μέσω fake news, στην οποία επιδίδονται ανερυθρίαστα οι μπαχαλάκηδες με πλειοδότη τον ΣΥΡΙΖΑ και αρχηγό τον «αρμόδιο» τομεάρχη του, ο οποίος έχει σπεύσει να υιοθετήσει οποιαδήποτε αρλούμπα έχει κυκλοφορήσει στο Διαδίκτυο. Κι όμως, παρά τις επίσημες διαβεβαιώσεις ότι δεν χρησιμοποιήθηκαν πλαστικές σφαίρες κατά την επιχείρηση εκκένωσης του κατειλημμένου κτιρίου στην οδό Ματρόζου, οι «ντουντούκες» εκεί. Σαν να μην είπε κανείς τίποτα. Οπως ακριβώς έγινε και με τον εξίσου ψευδή ισχυρισμό ότι η επιχείρηση δήθεν έγινε χωρίς την παρουσία εισαγγελέα. Το πρόβλημα δεν το έχουν αυτοί. Το έχει η πραγματικότητα. Και γι’ αυτό πρέπει να αλλάξει η πραγματικότητα.

ΣΤΟ ΙΔΙΟ μήκος κύματος κινείται και το άλλο «πειστήριο» που διακινήθηκε χθες στο «δίκτυο»: Μια ανυπόγραφη «ιατρική γνωμάτευση» η οποία κάνει λόγο για «αναφερόμενο τραυματισμό». Οχι για διαγνωσθέντα από γιατρό τραυματισμό, αλλά για αναφερόμενο τραυματισμό -προφανώς- απ’ αυτόν/ήν που φέρεται να τραυματίστηκε. Πρόκειται για άλλη μια τρύπα στο νερό του ωκεανού των fake news, διά των οποίων προσπαθεί -επί ματαίω- να αρθρώσει πολιτικό λόγο ο ακόμα ζαλισμένος ΣΥΡΙΖΑ. Και πάλι το πρόβλημα το έχει η ξεροκέφαλη πραγματικότητα, η οποία, αντιδημοκρατικώ τω τρόπω, αρνείται να αλλάξει. Ενα πρόβλημα, όμως, το έχει και ο υποστηρικτικός ΣΥΡΙΖΑ.

Ο οποίος εμφανίζεται να ταυτίζεται με τους καταληψίες, οι οποίοι θριαμβολόγησαν δημοσίως, λέγοντας για το Κουκάκι «πετάξαμε όλο το σπίτι στους αστυνομικούς». Τα πραγματικά γεγονότα θα αποτυπωθούν από την έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη. Οπως και η πραγματική εμπλοκή ή όχι της οικογένειας Ινδαρέ. Η οποία σε κάθε περίπτωση ΔΕΝ είναι το κύριο ζήτημα σε αυτή τη γενικευμένη συζήτηση που έχει ανοίξει.

ΚΙ ΟΜΩΣ, είναι κουκιά μετρημένα πλέον. Ελλείψει πολιτικής και επιχειρημάτων ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί αλόγιστη βία στην κοινή λογική. Το δε καραβάνι που ακολουθεί ανοίγει το στόμα και καταπίνει αμάσητη οποιαδήποτε μπούρδα «σκέπτονται» οι έχοντες το επαναστατικό καθήκον να τροφοδοτούν την κοινή γνώμη -όποιο τμήμα της, τέλος πάντων, συνεχίζει να ακούει τα φληναφήματα- με «χούντες», «αστυνομικό κράτος» και «δακρύβρεχτες ιστορίες» βγαλμένες από χορτασμένες κοιλιές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ταυτισμένος με τη βία. Αλλοτε συμμετέχοντας στην παραγωγή της (2011-2015) κι άλλοτε παρέχοντας σχεδόν απροκάλυπτη πολιτική στήριξη στους επαγγελματίες παραγωγούς βίας των Εξαρχείων. Αλλοτε με στελέχη του να εντοπίζουν ένα «ανθρώπινο ιδεώδες» στη δράση της «17 Νοέμβρη», κι άλλοτε με τον τέως Πρόεδρο της Βουλής να μετατρέπει τα περιπολικά σε ταξί, για να φύγουν με ασφάλεια τα παιδιά του Ρουβίκωνα.
Αλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει και μια πιο μυστική σχέση με τη βία. Ο λόγος του ήταν και είναι βίαιος. Και ο βίαιος λόγος προπαρασκευάζει τη βίαιη πράξη. Μήτρα της σωματική βίας είναι η πνευματική και λεκτική βία. Εκεί δηλαδή όπου συναντήθηκαν στην «πλατεία» οι αντιμνημονιακοί αγώνες του ΣΥΡΙΖΑ και της Χ.Α. Οσο κι αν διαφέρουν, άλλο τόσο δεν μπορούν να κρύψουν πλέον την ανάλογη και στενή σχέση που έχουν με τη βία.

ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ όμως κι απ’ αυτό είναι η αλόγιστη βία που χρησιμοποιείται κατά της κοινής λογικής. Με στόχο να ξεγυμνωθεί και να θρυμματιστεί το κρανίο της. Γιατί ήταν ανέκαθεν γνωστό, αλλά τώρα που τέλειωσαν τα αφηγήματα η ανάγκη να σκοτωθεί η λογική είναι υπαρξιακής σημασίας για ένα ορισμένο -ευτυχώς μικρό- τμήμα του πολιτικού φάσματος. Ξέρουν πως σχεδόν ό,τι λένε δεν αντέχει στη λογική. Ξέρουν ότι για να γίνει πολιτικό αφήγημα το fake news, η υπερβολή και η περιπτωσιολογία πρέπει να μην έχουν απέναντί τους την κοινή λογική. Αλλιώς δεν στέκουν. Ξέρουν, τέλος, από την εποχή του Στάλιν, ότι όταν κάποιος δεν έχει πολιτική που να αγγίζει την πλειοψηφία, κάνει προπαγάνδα. Και η προπαγάνδα είναι μόνο προπαγάνδα.

ΑΙΧΜΗ

«ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΛΙΓΑ» ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ…

Η κατάληξη της συζήτησης για τον προϋπολογισμό, με την αντιπαράθεση Κ. Μητσοτάκη – Α. Τσίπρα, ήταν μια πολιτική πανωλεθρία για άλλοτε χαρισματικό αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Απέμεινε πολιτικά γυμνός απέναντι στον αντίπαλό του, παρακολουθώντας τον να αποκαλύπτει τα ψέματά του (ο ανύπαρκτος λογαριασμός για το χρέος), να ξεδιπλώνει την πολιτική του για το σήμερα και το αύριο χωρίς ο ίδιος να μπορεί να αντιλέξει τίποτα πέραν κάποιων χαρακτηρισμών (απάτη κ.λπ.), να είναι συνεπής σε ό,τι έχει πει, σε αντίθεση με τον ίδιο, και να ακολουθεί μια πιο φιλολαϊκή πολιτική από τη φορομπηχτική πολιτική που ακολούθησε ο ίδιος. «Το είπα και το έκανα», ήταν μια χαρακτηριστική και πειστική φράση του πρωθυπουργού, την οποία ο Α. Τσίπρας ποτέ δεν θα μπορούσε να πει.

Η καλύτερη στιγμή του Α. Τσίπρα ήταν όταν κατέβασε κάπως τους τόνους για την εξωτερική πολιτική και ψήφισε τις αμυντικές δαπάνες. Κατά τα άλλα, ήταν αγνώριστος. Κατηφής, εκνευρισμένος και εμφανώς στριμωγμένος. Σε αντίθεση με τον πρωθυπουργό, ο οποίος, οπλισμένος με τον ήδη επαρκή απολογισμό του 5μήνου και με σχέδιο για το μέλλον, είχε την άνεση να εκθέτει διαρκώς τον καταπονημένο συνομιλητή του.

Η προχθεσινή βραδιά είναι σίγουρα μια βραδιά που και ο Α. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να ξεχάσουν γρήγορα. Οσο γρήγορα έφυγε από την αίθουσα της Βουλής ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μόλις τέλειωσε την ομιλία του ο Κ. Μητσοτάκης. Γιατί το σκορ ήταν «πολλά με λίγα»…

ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΔΟΧΗ – ΔΥΣΚΟΛΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ

Πλειοψηφική αποδοχή έχει η πολιτική της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς, σύμφωνα με την έρευνα της Pulse για τον ΣΚΑΪ: Η αποδοχή της πολιτικής της στα ελληνοτουρκικά φτάνει το 54%, όπως και η πολιτική της για την ασφάλεια. Ενώ στο 52% φτάνει η πολιτική της για τη δύσκολη καθημερινότητα. Ενδιαφέρον είναι το εύρημα ότι η κυβερνητική πολιτική βρίσκει μεγάλη αποδοχή μεταξύ των ψηφοφόρων του ΚΙΝ.ΑΛ., κάτι που δείχνει ότι η Ν.Δ. κερδίζει τη «μάχη του Κέντρου». Ειδικά η πολιτική για την ασφάλεια έχει την αποδοχή του 82% των ψηφοφόρων της Ν.Δ., του 85% του ΚΙΝ.ΑΛ. και του 20% του ΣΥΡΙΖΑ.

«Αχίλλειος πτέρνα» της κυβέρνησης παραμένει το μεταναστευτικό, όπου το 34% λέει ότι η πολιτική της κινείται σε σωστή κατεύθυνση και το 55% σε λάθος. Αρα το κρίσιμο στοίχημα του Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος κυβερνά με μεγάλη αποδοχή, είναι πώς θα κερδίσει τη μάχη στο δεξιό ακροατήριο του κόμματός του χωρίς να χάσει την ηγεμονία στο Κέντρο…

ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ Η ΩΡΑ ΤΟΥ «ΒΟΥΝΟΥ»..

Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, πλησιάζει και η ώρα που ο Κ. Μητσοτάκης θα ανέβει στο βουνό, θα σκεφθεί και θα πάρει τις αποφάσεις του για τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο πρωθυπουργός παραμένει «σφίγγα». Ωστόσο, οι προσεκτικοί παρατηρητές των όσων ακούγονται εντός του Μ. Μαξίμου έχουν αντιληφθεί ελαφρά στροφή από το «μη πολιτικό πρόσωπο» σε «πολιτικό πρόσωπο». Και σε αυτό φαίνεται ότι συνηγορεί και η συγκυρία (ελληνοτουρκικά, μεταναστευτικό), η οποία αναμένεται -πέριξ του χρόνου εκλογής του ΠτΔ- να γίνει ακόμα πιο πολιτική…

ΑΠΟΡΙΕΣ
1. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αβαντάρει τόσο πολύ τον Χρυσοχοΐδη ζητώντας την παραίτηση του;

2. Το κατειλημμένο κτίριο στο Κουκάκι ανήκε στον Ευαγγελισμό. Λίγες ώρες μετά την εκκένωσή του ο Ρουβίκωνας έκανε «ντου» στο γραφείο της διοίκησης του Ευαγγελισμού. Σατανική σύμπτωση;

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου