Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Ο οποίος έχει ονοματίσει τον «ηθικό αυτουργό» ως Ρασπούτιν και τον έχει φωτογραφίσει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Χθες φέρεται να είπε ότι και ο «ηθικός αυτουργός» είχε ηθικό αυτουργό. Οτι δηλαδή πως ό,τι έκανε ο Ρασπούτιν δεν το έκανε μόνος του, αλλά υπό την ηθική αυτουργία του τότε πρωθυπουργού. Τότε, δηλαδή την επίμαχη περίοδο, πρωθυπουργός της χώρας ήταν ο Α. Τσίπρας. Τον οποίο ο κ. Αγγελής είχε κατονομάσει και στην πρώτη κατάθεσή του.
ΜΠΟΡΕΙ η «βόμβα» της χθεσινής ημέρας να ήταν το έγγραφο του FBI το οποίο από τον Αύγουστο του 2017 αναφέρει ότι δεν υπάρχει εμπλοκή πολιτικών προσώπων, ωστόσο δεν πέρασε καθόλου απαρατήρητη η δεύτερη αναφορά του κ. Αγγελή στον Α. Τσίπρα. Σε συνδυασμό μάλιστα με την ενεργό -όπως περιγράφηκε- συμμετοχή των στενών συνεργατών του Δ. Τζανακόπουλου και Μ. Καλογήρου και υπό την «καλλιτεχνική διεύθυνση» του Ρασπούτιν.
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ της προανακριτικής επιτροπής κρίνουν ότι είναι νωρίς ακόμα να τεθεί θέμα διεύρυνσης του κατηγορητηρίου και ως προς αδικήματα και ως προς πρόσωπα. Επί του παρόντος εκτιμούν ότι σχεδόν στοιχειοθετούνται οι κατηγορίες της ηθικής αυτουργίας και είναι πολύ κοντά και η στοιχειοθέτηση και της φυσικής αυτουργίας κι ενδεχομένως και του δόλου, Κρίσιμη υπ’ αυτήν την έννοια θεωρείται και η αναμενόμενη κατάθεση της Ε. Ράικου. Η οποία, εφόσον «διασταυρωθεί» με πτυχές της κατάθεσης του Ι. Αγγελή, αναμένεται να οδηγήσει στην επιβεβαίωση μιας μεθόδευσης βάσει σχεδίου, η οποία «κρατούσε» ό,τι την εξυπηρετούσε και «πετούσε» ή έβαζε στο συρτάρι ό,τι την εμπόδιζε.
ΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ του FBI που κατέθεσε ο κ. Αγγελής αποτελεί κόλαφο για τη διερευνώμενη σκευωρία, καθώς αποκαλύπτει -μεταξύ άλλων- δύο κρίσιμα γεγονότα: 1. Οτι το έγγραφο αυτό παρ’ ότι γνωστό από τον Αύγουστο του 2017 απεκρύβη (δεν συμπεριλήφθηκε καν στη δικογραφία που διαβιβάστηκε στη Βουλή) 2. Οτι η «έρευνα» γινόταν βάσει σχεδίου με στόχο την ενοχοποίηση και εξόντωση πολιτικών αντιπάλων και ό,τι χαλούσε το αφήγημα απλώς έμπαινε βαθιά στο συρτάρι. Το γεγονός της απόκρυψης του εγγράφου αποκτά και περαιτέρω διαστάσεις, καθώς τίθεται θέμα χειραγώγησης της Βουλής, η οποία αποφάσισε να στηθούν οι 10 κάλπες, χωρίς να γνωρίζει ότι το FBI είχε πει πως δεν υπάρχει εμπλοκή πολιτικών προσώπων. Κι αυτό αφορά και τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.
ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ νομικοί παράγοντες χαρακτηρίζουν την κατάθεση του κ. Αγγελή ως τη «χαρά του ανακριτή». Καθώς ο κ. Αγγελής ως εν ενεργεία αντιεισαγγελέας και εποπτεύων της υπόθεσης περιέγραψε «όλο το story», δίνοντας τη δυνατότητα στους δικαστικούς λειτουργούς και στην προανακριτική να ξετυλίξουν και με νομικό τρόπο το κουβάρι αυτής της μεθόδευσης. Επιβαρυντικά όμως για τους πρωταγωνιστές της μεθόδευσης είναι και τα 2 άλλα έγγραφα του FBΙ -με ημερομηνίες μεταγενέστερες (2018) του εγγράφου που κατέθεσε χθες ο κ. Αγγελής- τα οποία υποτίθεται ότι στηρίζουν τους ισχυρισμούς του κυκλώματος Ρασπούτιν. Κι αυτό γιατί πρόκειται για ένα έγγραφο -το ίδιο!- το ένα χωρίς ονόματα και το «άλλο» με ονόματα. Τα ονόματα όπως φαίνεται εμφανίζονται ως απάντηση σε ερώτημα που τα περιελάμβανε! Δηλαδή έγινε «εξαγωγή» ονομάτων και «επανεισαγωγή» πάλι σε χαρτί του FBI, το οποίο όμως -κι αυτό- δεν έχει στοιχεία…
Aπελάσεις αυθημερόν στην Ιρλανδία
Η κούφια συγγνώμη της Νίνας
Πού βρίσκεται η «αλήθεια της Ν. Κασιμάτη»; Στην αρχική της ανάρτηση, στην πρώτη επιθετική υπεράσπισή της μετά τον σάλο που ξεσηκώθηκε ή στη χθεσινή συγγνώμη της;
Δεν είναι εύκολη η απάντηση, δεδομένου ότι δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς τη χθεσινή συγγνώμη της για το «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι». Θέλει όμως μεγάλη προσπάθεια και η κατανόηση του «χιούμορ», που υποτίθεται ότι έκανε με την πρώτη της ανάρτηση. Και θα μπορούσε ίσως να μιλήσει κανείς για κακό χιούμορ και πολιτικό καρακιτσαριό και να τελειώνει. Ακολούθησε όμως μια πεισματική πρώτη αντίδραση, η οποία υπερασπιζόταν την «άποψη» που εκφράζει το γνωστό σύνθημα. Μάλιστα η κα. Κασιμάτη στήριξε την «επιχειρηματολογία» της στο ότι το «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» είναι μια «στερεοτυπική φράση», η οποία «έχει καθιερωθεί στην ελληνική κοινωνία και ειδικότερα στις νεότερες γενιές, για τις θλιβερές, αλλά υπαρκτές εξαιρέσεις (σ.σ. αστυνομικών)». Χρειάζεται πολύς χώρος για να παρατεθούν όλες οι «στερεοτυπικές φράσεις» που «έχουν καθιερωθεί» και τι σημαίνουν ή γιατί καθιερώθηκαν. Οι περισσότερες απ’ αυτές δεν θα περιποιούσαν τιμή στην κα. Κασιμάτη.
Ο σάλος συνεχίστηκε, αστυνομικές ενώσεις υπέβαλαν μηνύσεις ή προανήγγειλαν την υποβολή τους, η Ν.Δ. ζήτησε τη διαγραφή της κι όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που βγήκαν στα κανάλια υπερασπίστηκαν τη Ν. Κασιμάτη, προσπαθώντας να υποβαθμίσουν τη σημασία της χοντροκοπιάς της. Καμία συγγνώμη μέχρι εκεί. Μέχρι που ο Πρόεδρος της Βουλής Κ. Τασούλας επικοινώνησε με τη γραμματέα της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Ο. Γεροβασίλη και της ζήτησε να ανακαλέσει η κα. Κασιμάτη. Μετά η Κουμουνδούρου της «τράβηξε το αφτί».
Και μετ’ ολίγον η κα. Κασιμάτη ζήτησε συγγνώμη. Ποια είναι «η αλήθεια της» τελικά;
Αποκαλύψεις από τον πρόεδρο της λιβυκής βουλής
Μεγάλο ενδιαφέρον είχε η συνάντηση του προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης Αγκίλα Σάλεχ Ισα με τον Πρόεδρο της Ελληνικής Βουλής Κ. Τασούλα, τον ΥΠΕΞ Ν. Δένδια και τον γραμματέα της Βουλής Γ. Μυλωνάκη. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Λίβυος αξιωματούχος αποκάλυψε ότι ο νόμιμος λιβυκός στρατός κατέχει ήδη το 90% του εδάφους της Λιβύης και βρίσκεται μόλις 9 χλμ. από την Τρίπολη, όπου έχει περιορισθεί το καθεστώς Σάραζ. Φέρεται να είπε στους συνομιλητές του ότι υπάρχουν αναφορές για υποστήριξη της πραξικοπηματικής κυβέρνησης από «τρομοκρατικές ομάδες». Εξήγησε αναλυτικά γιατί η κυβέρνηση Σάραζ στερούμενη νομιμότητας υπέγραψε μνημόνιο και όχι συνθήκη με την Τουρκία και κατέστησε σαφές ότι υπάρχει θέμα εκχώρησης περιουσίας και πλούτου του λιβυκού λαού στην Τουρκία. Γι’ αυτό χαρακτήρισε «απαράδεκτη και επιζήμια» τη συμφωνία. Στο πρόσωπό του πάντως η Ελλάδα βρήκε έναν πολύ καλό σύμμαχο…
Χωροφύλαξ επί χούντας ο μπαμπάς της;
Ούτε οικογενειακή, ούτε συλλογική ευθύνη υπάρχει. Αλλά έχει προκαλέσει αίσθηση το γεγονός ότι ο πατέρας της Ν. Κασιμάτη φέρεται να μπήκε στη χωροφυλακή επί χούντας. Μάλιστα στο περιοδικό της Χωροφυλακής (τεύχος 4/1973) περιγράφονται οι αθλητικές του επιτυχίες δίπλα σε μια αγιογραφία του Γ. Παπαδόπουλου και μια ανάλυση για την «ιστορική αναγκαιότητα» της 21ης Απριλίου 1967. Καμία σχέση με την αυθεντική αριστερή Ν. Κασιμάτη, η οποία αναδείχθηκε από το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου, πριν ανακαλύψει τον ΣΥΡΙΖΑ…
Απορίες
1. Ποιος θέλει να είναι στη θέση του Γ. Μπαλάφα, που κατέφυγε στα «μπαλκόνια» της Πάολα για να δικαιολογήσει την κα. Κασιμάτη, μετά τη συγγνώμη που ζήτησε η Νίνα;
2. Μήπως τελικά π.χ. το Γ. Ραγκούσης, Στ. Τζουμάκας, Ν. Μπίστης, Ν. Κασιμάτη ή Θ. Παπαχριστόπουλος δεν είναι ονόματα, αλλά δουλειά;
Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου