Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Και οι μολότοφ, που ορθώς έγιναν πάλι κακούργημα. Δεν συμμερίζομαι τις θεωρίες περί «καλής και κακής βίας». Είναι εξόχως αυθαίρετες και δολίως υποκριτικές. Οι δε συσχετισμοί που γίνονται, π.χ. με τη βία που χρειάστηκε για να γίνει η Επανάσταση του…1821 είναι απλώς φαιδροί…

ΑΠΟ ΤΗΝ Παρασκευή όμως ξεκίνησε άλλος ένας υπερβολικός και παράλογος γύρος συζητήσεων. Οι οποίες -ω του θαύματος!-στηρίζονται ουσιαστικά σε δυο βίντεο και μια φωτογραφία: Τις εικόνες ενός αντιστεκόμενου ενήλικα, ο οποίος προσάγεται, αφού εξουδετερώνεται από 7-8 άνδρες των ΜΑΤ, οι οποίοι επιδεικνύουν αχρείαστο ζήλο. Στην προσπάθειά του να ξεφύγει μένει ημίγυμνος -δυστυχώς δεν έχει εφευρεθεί ακόμα η μέθοδος της ευγενούς προσαγωγής σε αρνούμενους και αντιστεκόμενους-και στη διάρκεια της πάλης αποκαλύπτεται το εσώρουχό του. Η εικόνα ασφαλώς δεν είναι καθόλου ωραία, ούτε και ανεκτή. Επίσης τη συζήτηση περί αστυνομικής βίας τροφοδότησαν η φωτογραφία μιας ενήλικης κοπέλας που προσάγεται και αποκαλύπτεται η γυμνή μέση της, όπως και ένα βίντεο ενός ενήλικα, ο οποίος ακούγεται να φωνάζει «μάγκες, παραδίνομαι»…

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ουσιαστικά τα «πειστήρια» του «οργίου» του «αστυνομικού κράτους» και της «αχαλίνωτης αστυνομικής βίας», που «σημάδεψαν» τη φετινή επέτειο από τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας χιλιάδες μαθητές διαδήλωσαν στο κέντρο της Αθήνας, νεκρώνοντας το κέντρο της πόλης, χωρίς -ευτυχώς- να γίνει το παραμικρό. Η ίδια Αστυνομία ήταν το μεσημέρι της Παρασκευής, η ίδια και το βράδυ. Το μεσημέρι δεν έγινε τίποτα, το βράδυ όμως έγιναν κάμποσα, τα οποία απεκρύβησαν σκοπίμως από τα «αγανακτισμένα βίντεο του Διαδικτύου», που είναι η νέα μόδα αποκάλυψης του «αστυνομικού κράτους»: Στιγμιαίες εικόνες, παγωμένα πλάνα ενός δευτερολέπτου, τρία κλικ στη φωτογραφική μηχανή και δημιουργείται η μονταρισμένη πραγματικότητα.

ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΕ κι έψαξε κανείς τι ΑΚΡΙΒΩΣ έκαναν οι δυο ενήλικες και η κοπέλα που έγιναν οι «ήρωες της βραδιάς» ΠΡΙΝ συλληφθούν; Εψαξε κανείς αν είναι μεταξύ των 12 που παραπέμφθηκαν από τον εισαγγελέα με κακουργηματικές κατηγορίες; Οχι! Αρκούσαν οι εικόνες ώστε οι μεν μπαχαλάκηδες να «αγωνιστούν», οι δε πολιτικοί «πατρόνές» τους να μιζάρουν πολιτικά, λες και η χώρα βρίσκεται στην περίοδο 1967-1974.

ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΕ π.χ. ο κ. Ραγκούσης, ο κ. Καμίνης ή ο κ. Τόσκας -για να μην αναφερθώ σε όλους τους αγανακτισμένους- γιατί φέτος από τα βίντεο της μονταρισμένης πραγματικότητας έλειπαν ολοσχερώς οι ρίψεις μολότοφ, τα σπασίματα και τα καψίματα; Δεν έπεσαν φέτος μολότοφ, δεν έσπασαν βιτρίνες, δεν έγιναν «απαλλοτριώσεις», δεν κάηκαν αυτοκίνητα μεροκαματιάρηδων ή απλώς δεν τα έδειξαν; Δεν τα έδειξαν. Ολα έγιναν. Κι έγιναν προμελετημένα και βάσει σχεδίου, το οποίο όμως η ΕΛ.ΑΣ. εξίσου οργανωμένα περιόρισε σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό.

ΟΙ «ΑΝΑΝΗΨΑΝΤΕΣ» μπαχαλάκηδες αποτελούν μια θλιβερή κι ελάχιστη μειοψηφία σε μια κοινωνία η οποία στις εκλογές είπε φωναχτά ότι δεν θέλει άλλο την μπαχαλοποίηση και την ανομία. Δεν θέλει άλλο «φέουδα» και ασυδοσία κάποιων αυτόκλητων υπερασπιστών των δικών τους «δικαιωμάτων», το οποία όμως καταπατούν βάναυσα τα δικαιώματα των πάρα πολλών. Δεν είναι αυτοί το μεγαλύτερο πρόβλημα. Αλλωστε και στο Πολυτεχνείο και στην επέτειο της δολοφονίας του Αλ. Γρηγορόπουλου εξουδετερώθηκαν με αρκετή άνεση από την ΕΛ.ΑΣ.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ είναι οι εκ των υστέρων υπερασπιστές της ανομίας και του μπάχαλου, οι οποίοι είναι ενδεδυμένοι με κοινοβουλευτικό μανδύα. Οι οποίοι -όλως παραδόξως…- κατά κύριο λόγο είναι συγκεντρωμένοι στον υπό ανακατασκευή ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν το καταλαβαίνουν ότι το κοινωνικό ρεύμα υπέρ της νομιμότητας και της κανονικότητας πλέον είναι καθαρά πλειοψηφικό. Δεν καταλαβαίνουν επίσης ότι με τη συμπεριφορά τους ωθούν μερίδες της κοινής γνώμης σε πραγματικά ακραίες καταστάσεις, όπως π.χ. να χαίρονται και να επικροτούν την αποκάλυψη του εσωρούχου ενός έστω μπαχαλάκια. Και δεν καταλαβαίνουν, τέλος, ότι κάνοντας τη «τρίχα τριχιά» στη βιωμένη πραγματικότητα της μεγάλης πλειονότητας των πολιτών, απλώς παθαίνουν αυτό που έπαθαν π.χ. και με τη σούπερ οικονομική πολιτική τους, η οποία αποδοκιμάστηκε παταγωδώς.

ΓΙΑΤΙ κ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΥ;

Ούτε τώρα θα πω την άποψή μου για το καλαίσθητο ή όχι του στολισμού της Αθήνας. Γιατί δεν ενδιαφέρει κανέναν πέρα από τους δικούς μου ανθρώπους. Ομως η προσπάθεια καινοτόμου φωτισμού της χριστουγεννιάτικης Αθήνας έχει προκαλέσει ήδη έντονες συζητήσεις. Με φανατικούς υποστηρικτές και μάλλον περισσότερους εξίσου φανατικούς επικριτές. Λογικό ήταν να παρέμβει στη συζήτηση και ο Κ. Μπακογιάννης, ο οποίος ορθώς κάλεσε να απομονωθούν οι ακραίες απόψεις περί «666», «έργου του διαβόλου» και «θρησκευτικής ουδετερότητας» και να αναμένουμε το τελικό αποτέλεσμα. Ομως βγήκε να υπερασπιστεί το έργο του και ο ανάδοχός του, το Ιδρυμα Γραμμάτων και Τεχνών Α. Ωνάσης, με την κ. Παναγιωτάκου. Η οποία αντί να εξηγήσει την ιδέα και να την υπερασπιστεί, ως προς τα προτερήματά της για τη δημιουργία γιορτινού κλίματος στη μουντή Αθήνα ή την ανάδειξη των μοναδικών νεοκλασικών κτιρίων της Β. Σοφίας, βγήκε να κουνήσει το δάκτυλο στους ακαλαίσθητους και τους οπισθοδρομικούς, οι οποίοι δεν έχουν αισθητική και δεν καταλαβαίνουν από τέχνη. Και προς ενίσχυση των «επιχειρημάτων» της, τα έβαλε με ό,τι παραδοσιακό -ως εξ ορισμού συντηρητικό και απορριπτέο- αλλά και με τα χριστουγεννιάτικα «αστεράκια» και τα «αγγελάκια». Με ύφος διδακτικό, εξυπνακίστικο και το φρύδι σηκωμένο, δεν κατάλαβε ότι άσκησε μιας μορφής βία. Η ιδιότητα του χορηγού, δηλαδή του έχοντος χρήματα, δεν επιτρέπει την προσπάθεια επιβολής πολιτιστικού μοντέλου. Πόσω μάλλον όταν επιχειρεί -ηθελημένα ή αθέλητα- να ορίσει και να επιβάλει τη δική της αισθητική, σαν επιβεβλημένη αισθητική για το σύνολο της κοινωνίας.

Κι αυτό brain drain είναι!

Στην Πέλλα υπάρχει ένας 8χρονος μαθητής, ο Τάσος Γεραντίδης. Ο μικρός Τάσος είναι αυτό που λέμε «παιδί-θαύμα». Στα 8 του έχει IQ 140. Ενώ στα Μαθηματικά έχει 148,5, με ανώτερο το 150. Χαρακτηριστικά και ικανότητες που με βάσει τον αναγνωρισμένο δείκτη WISC-V τον κατατάσσουν στο 1% του παγκόσμιου πληθυσμού των παιδιών της ηλικίας του. Ένα μικρό θαύμα, που όταν μεγαλώσει μπορεί πραγματικά να μεγαλουργήσει. Κι όμως γι’ αυτό το παιδί δεν υπάρχουν χώρος και υποδομή στη χώρα μας. Δεν υπάρχει επίπεδο εκπαίδευσης που να μπορεί να υποστηρίξει και να βοηθήσει τέτοια παιδιά. Κι έτσι ο Τάσος πάει στη Γερμανία. Εκεί θα είναι σε ειδική τάξη μαζί με άλλα 3 παιδιά και θα ακολουθήσουν ειδικό πρόγραμμα. Θα ξεκινήσει τη Γ’ Δημοτικού και στο τέλος της χρονιάς θα τελειώσει την Πέμπτη ή την Εκτη Δημοτικού, με τη συνδρομή ειδικών εκπαιδευτικών. Κι αυτό brain drain είναι, δυστυχώς. Το οποίο, εκτός των άλλων, δείχνει και τις αδυναμίες ενός εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο «μίσησε» την αριστεία…

ΑΠΟΡΙΕΣ

1. Υπάρχει πιο ιδανική ιδέα από αυτή της υποψηφιότητας του Γ. Παπανδρέου για ΠτΔ για να κάνει άνω-κάτω τον παλιό και τον νέο ΣΥΡΙΖΑ;

2. Ο ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ, ΛΕΓΟΝΤΑΣ, ΟΤΙ «ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ Η ΦΩΦΗ ΝΑ ΜΕ ΑΠΟΛΥΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΣΟΚ», ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ «ΠΡΟΣΛΗΨΗ» ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ;

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου