Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Η Βουλή θα εκλέξει ΠτΔ τον Φεβρουάριο του 2020 και το «εργαλείο» με το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ εκβίασε και πήρε την εξουσία το 2015 είναι αχρηστευμένο. Αλλη εκλογική αναμέτρηση δεν υπάρχει έως το 2023, οπότε η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη μπορεί απερίσπαστη να σχεδιάσει και να αντιμετωπίσει τα πραγματικά προβλήματα της χώρας και της καθημερινότητας των πολιτών.
ΕΚΕΙ, παρά τα πολύ σημαντικά βήματα που έχουν γίνει και γίνονται στην οικονομία, τις επενδύσεις και τις μεταρρυθμίσεις, εξακολουθεί να «δεσπόζει» το μεταναστευτικό-προσφυγικό. Ενα πρόβλημα το οποίο από μόνο του έχει και ιδιαίτερο «βάρος» και ξεχωριστή σημασία. Τα δεδομένα του προβλήματος έχουν αποσαφηνιστεί σε μεγάλο βαθμό: Η κυβέρνηση παρέλαβε ένα ήδη διογκωμένο πρόβλημα, μαζί μ’ ένα αθωράκιστο κράτος. Χωρίς επαρκή νομοθετικά μέσα, χωρίς υποδομές και χωρίς δέσμη προληπτικών-αποτρεπτικών μέσων. Η απροκάλυπτη εργαλειοποίηση του προσφυγικού από την Τουρκία, μετά τις εκλογές του Ιουλίου, προσέδωσε δραματικές διαστάσεις στο πρόβλημα. Αν και η κυβέρνηση τους δυο πρώτους μήνες της ζωής της έσβηνε φωτιές σε όλη την Ελλάδα, θα μπορούσε κανείς να πει ότι στο προσφυγικό δεν εμφανίστηκε τόσο έτοιμη όσο ήταν σε άλλα θέματα. Θα μπορούσε επίσης να ισχυριστεί κάποιος ότι η κυβέρνηση στην αρχή και μετά την κατάργηση του υπ. Μεταναστευτικής Πολιτικής είχε μια θεσμική σύγχυση ως προς το φορέα διαχείρισής του, αλλά και την κατανομή των αρμοδιοτήτων.
ΩΣΤΟΣΟ, από την αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου και την εκπόνηση του επιχειρησιακού σχεδίου της υπάρχει πλέον μια ολοκληρωμένη πολιτική. Η οποία όμως μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο το «ενδιάμεσο» τμήμα του προβλήματος. Καθώς η άμεση αιτία του προβλήματος, όπως και η λύση του βρίσκονται εκτός Ελλάδος. Η μεν πρώτη στην Τουρκία, η δε δεύτερη στην Ε.Ε. Παρ’ όλα αυτά κι ενώ είναι απολύτως σαφές ότι αλλάζει ριζικά η πολιτική, παρατηρούνται περίεργες συμπτώσεις. Τόσο από τα «αριστερά» της κυβέρνησης όσο και από τα «δεξιά» της διαπιστώνεται ένας συντονισμός γκρίνιας, αλλά και σπέκουλας. Ο οποίος σημαδεύει κατευθείαν στις ευαισθησίες, την εύλογη αγωνία και τους εξηγήσιμους φόβους ενός σημαντικού τμήματος της κοινωνίας. Και με προφανείς στόχους αφενός τη δημιουργία ενός διχαστικού μετώπου και αφετέρου την αποδυνάμωση της κυβέρνησης.
ΤΟ ΑΚΟΜΑ πιο περίεργο είναι ότι σ’ αυτό το μισοσκόταδο των περίεργων συμπτώσεων εμφανίζονται ξανά παλιοί γνώριμοι. Θαμώνες της «πλατείας» στην οποία όλες οι «παρέες» επιτρέπονταν κι όλες οι συμπεριφορές ήταν ανεκτές. Ξεμυτίζουν οι γνωστοί «δικαιωματιστές», οι οποίοι επί 4,5 χρόνια συμμετείχαν σε μια πρωτοφανή μπίζνα και συναντιούνται με την ξεβρασμένη από τη Βουλή Χ.Α., η οποία σπεκουλάρει ακριβώς όπως σπεκουλάριζε και με το «αντιμνημόνιο».
Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ασφαλώς είναι πιο ώριμη απ’ ό,τι ήταν το 2012 και το 2015. Και το έδειξε και με την εκλογική ετυμηγορία της πριν από 5 μήνες. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν εξαλειφθεί τα φαινόμενα πολιτικού παλιμπαιδισμού ή ότι η κοινωνία έχει αναπτύξει ήδη τόσο ισχυρά αντισώματα απέναντι στον ποικιλόμορφο λαϊκισμό. Υποχρέωση της κυβέρνησης είναι να αναδείξει και να υποστηρίξει και στον τομέα της δράσης και του αποτελέσματος, αλλά και στον δημόσιο διάλογο τη νέα πολιτική της. Με σθένος και αποφασιστικότητα και δίχως να υποτιμώνται οι ανησυχίες της κοινής γνώμης. Αλλά ούτε και να δημιουργούνται αμφιβολίες ή ρωγμές στις οποίες τρυπώνουν ακραία στοιχεία, που μιζάρουν στην καταστροφολογία ή την πατριδοκαπηλία.
Η Αράχωβα μας έδειξε τον δρόμο: Τι πρέπει να μάθουμε για τις χειμερινές μετακινήσεις
Τον παπά-Αντώνη βρε; Ντροπή!
Λίγοι στην Ελλάδα έχουν να επιδείξουν το έργο της «Κιβωτού του Κόσμου». Μετρημένοι στα δάχτυλα είναι οι άνθρωποι που έχουν να επιδείξουν το ανθρωπιστικό έργο του παπα-Αντώνη. Ελάχιστοι έχουν περιθάλψει, στεγάσει, σιτίσει, μορφώσει, φροντίσει τόσα πολλά παιδιά όσα ο πατέρας Αντώνιος Παπανικολάου και η «Κιβωτός του Κόσμου».
Μεταξύ αυτών και πολλά προσφυγόπουλα που ζουν στην Ελλάδα. Ο παπα-Αντώνης έχει υποστηρίξει και τα αδέλφια Αντετοκούνμπο, τότε που δεν τα ήξερε κανείς και δεν τα φρόντιζε κανείς. Γι’ αυτό και βραβεύτηκε πέρσι ως Καλύτερος Ευρωπαίος Πολίτης. Αυτόν τον Ανθρωπο που -εκτός των άλλων- δεν βάφτισε την οργάνωσή του «Κιβωτό της Ελλάδας» αλλά «Κιβωτό του Κόσμου» μήνυσε ένας κάποιος Π. Δημητράς για… «ρατσισμό». Είναι, λέει, ένας δικομανής κύριος που ως «Το παρατηρητήριο των συμφωνιών του Ελσίνκι» έχει μηνύσει ουκ ολίγους. Πάντοτε για «ρατσισμό» και ξενοφοβία.
Ολως τυχαίως, είναι ο άνθρωπος που έχει υποστηρίξει με πάθος ότι στην Ελλάδα υπάρχει «μακεδονική μειονότητα», αλλά και «τουρκική μειονότητα», αγνοώντας και τις διεθνείς συνθήκες και τις αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων. Είναι κάτι σαν αυτόκλητος υπερασπιστής-Ρομπέν των Δασών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κάποιος που φροντίζει να επιδεικνύει με κάθε αφορμή την προκλητική μεροληψία του. Αυτός ο κύριος, λοιπόν, μήνυσε τον παπα-Αντώνη. Ντροπή!
Ηττα του σεχταρισμού
Κι όμως ο ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε σε μια κατ’ εξοχήν συναινετική διαδικασία -όπως ήταν η συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος- να απομονωθεί (και πάλι) στο κρίσιμο ζήτημα: Καταψήφισε την παροχή δικαιώματος ισότιμης ψήφου στους Ελληνες του εξωτερικού. Επέλεξε το σεχταρισμό του. Επέλεξε να πάνε κόντρα στην κοινή λογική και το λαϊκό αίσθημα. Επέλεξε να απουσιάζει από τη σπάνια στιγμή που κατάφεραν να βρουν κοινό τόπο ετερόκλητες πολιτικές δυνάμεις, όπως η Ν.Δ., το ΚΙΝ.ΑΛ., το ΚΚΕ και η Ελληνική Λύση. Και το επέλεξε με πολιτική μικροψυχία και φθηνά μικροκομματικά κριτήρια. Γιατί πιστεύει ότι οι Ελληνες του εξωτερικού δεν ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο απλά, αλλά και τόσο κυνικά…
Λευκή σημαία από τον Γερουλάνο
Αγνωστη παραμένει η σχέση που θα διατηρήσει με το ΚΙΝ.ΑΛ. ο Π. Γερουλάνος, μετά την έγκριση -με συντριπτική πλειοψηφία- των θέσεων της Φ. Γεννηματά. Οι περισσότεροι στη Χ. Τρικούπη εκτιμούν ότι ο Π. Γερουλάνος «βρίσκεται στο δρόμο της αποχώρησης» από το ΚΙΝ.ΑΛ. και το ΠΑΣΟΚ. Η αλήθεια είναι ότι ο Π. Γερουλάνος έκανε μεγάλη «φασαρία» πριν από το συνέδριο. Εθεσε θέμα ηγεσίας, μάζεψε 2.000 υπογραφές για «ανοιχτό συνέδριο το 2020», πήρε σβάρνα τα κανάλια, αλλά την κρίσιμη στιγμή σήκωσε «λευκή σημαία»: Δεν έθεσε καν σε ψηφοφορία το ψήφισμα στο οποίο μάζευε υπογραφές. Γεγονός που ερμηνεύεται και ως «νεύμα» αποχώρησης…
Απορίες
1. Γεωγραφία δεν ξέρει, ούτε Μαθηματικά ούτε Ιστορία ούτε Μυθολογία ούτε ελληνικά ούτε Φυσική. Τι ξέρει;
bΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΦΗΓΗΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΩΡΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ, ΠΩΣ ΘΑ ΣΥΜΜΑΖΕΥΤΕΙ ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ;
Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου