Γράφει ο Γιῶργος Μιχαηλίδης*
Από τις πρώτες επετείους μέχρι και σήμερα το Πολυτεχνείο είναι μία γιορτή βιασμένη, μία γιορτή της Δημοκρατίας που οι ζηλωτές της την εκμεταλλεύτηκαν εις βάρος της. Από την αρχή, ορισμένοι από τους πρώτους επαναστάτες εκμεταλλεύτηκαν τις ημέρες της κατάληψης και του αγώνα τους, λαμβάνοντας πολλαπλά οφέλη. Δουλειές, υπουργικές θέσεις, καριέρες στον ιδιωτικό ή τον δημόσιο τομέα αλλά και πολιτικά προφίλ.
Όλα χτίστηκαν μεθοδικά γύρω από το «ήμουν και εγώ μέσα στο Πολυτεχνείο». Στο τέλος φτάσαμε η μισή Ελλάδα να έχει βρεθεί στο Πολυτεχνείο, μετατρέποντας την επέτειο αλλά και τον αγώνα τον ίδιο σε μια καλτ φοιτητική τρέλα που σημάδεψε με τα τραγικά της γεγονότα την σύγχρονη ιστορία μας.
Μετά, με τα χρόνια να περνούν και τα παιδιά του Πολυτεχνείου να κυβερνούν, ήρθαν τα επόμενα παιδιά να τρυπώσουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας για να γράψουν και αυτά την δική τους σελίδα. Αλλά δεν κατάφεραν τίποτα γιατί δεν είχαν να προσφέρουν κάτι πέρα από μολότοφ και καμμένες ελληνικές σημαίες. Και εδώ έγκειται το πρόβλημα.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Όλοι όσοι πάλεψαν στο Πολυτεχνείο πάλεψαν με έναν αγνό πατριωτισμό για μια δημοκρατική Ελλάδα. Για μία Ελλάδα ελεύθερη από τον δεσποτισμό και την στρατοκρατία, μια Ελλάδα σύγχρονη που θα μπορεί να διεκδικήσει την θέση της ισότιμα στην Δύση και τον κόσμο. Σήμερα για τι ακριβώς παλεύουν όσοι παίζουν πόλεμο με τα ΜΑΤ;
Η αληταμπουρίαση που έχει καταλάβει τα ελληνικά πανεπιστήμια και νομίζει πως κυβερνά τους δρόμους μας παλεύει μόνο για την πάρτη της. Δεν την νοιάζει η Ελλάδα, σιχαίνεται την Ελλάδα και τους Έλληνες. Σιχαίνεται κάθε έκφραση πατριωτισμού προς χάριν μίας αρρωστημένης ιδεολογίας που προστάζει το κάψιμο της ελληνικής σημαίας.
Για αυτήν την ελληνική σημαία μάτωσαν στο Πολυτεχνείο το 1973. Υπάρχει μάλιστα μια ωραία ιστορία με την μητέρα ενός φοιτητή να την βάζει στο πλυντήριο μετά από μερικά χρόνια, χαρίζοντάς της αυτό το ξεθωριασμένο χρώμα στο αίμα που έχει σήμερα.
Όσοι λοιπόν πάνε για να τσακίσουν την Ελλάδα, ή τουλάχιστον ό,τι έχει απομείνει από αυτήν, δεν έχουν καμμία σχέση με το Πολυτεχνείο και την δημοκρατία.
*Ο Γιῶργος Μιχαηλίδης είναι διευθυντής στο EleftherosTypos.gr