Γράφει ο Γιῶργος Μιχαηλίδης*

Ας ξεκινήσουμε με την παραδοχή πως τα ελληνικά πανεπιστήμια είναι σε μία κατάσταση στην οποία δεν θα έπρεπε να βρίσκονται. Είναι τουλάχιστον παρανοϊκό να συζητάμε για το εάν έπρεπε να βρίσκονται σε έναν χώρο διάδοσης της γνώσης, παλούκια, ρόπαλα, κράνη, βόμβες μολότοφ και κάθε άλλο… «πολεμικό υλικό». Είναι τουλάχιστον προσβλητικό για την χώρα που γέννησε την έννοια του πανεπιστημίου να βλέπουμε σε αυτά εμπόριο ναρκωτικών, βρωμιά, δυσωδία και παρανομία.

Αν δεν μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε σε αυτό, τότε ας συμφωνήσουμε όλοι όσοι έχουμε σώας τα φρένας. Επίσης ας συμφωνήσουμε στο ότι προς Θεού δεν μπορεί να φταίει εξολοκλήρου ο ΣΥΡΙΖΑ για την κατάσταση αυτή. Ίσα ίσα, όλα σχεδόν τα κόμματα έχουν συμβάλλει στο να μετατραπούν οι χώροι των πανεπιστημίων σε εκκολαπτήρια πολιτικών και σε «ιερές αγελάδες», αφού κανείς δεν πέτυχε να τους εξωραΐσει και να πατάξει τα φαινόμενα που μας προσβάλλουν.

Αυτό στο οποίο ασκείται κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ στην παρούσα φάση είναι πως όχι μόνο δεν έδειξε την διάθεση να μπει μία τάξη στα Πανεπιστήμια, αλλά αντιθέτως από πολιτική επιλογή συντάσσεται με όσους κερδίζουν και επιβιώνουν από αυτήν την άθλια κατάσταση. Η εικόνα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να στηρίζουν φοιτητές που τους έβριζαν μόνο και μόνο για να φωτογραφηθούν δίπλα στο υποτιθέμενο φοιτητικό κίνημα είναι δηλωτική της απελπιστικής κατάστασης που επικρατεί στην Κουμουνδούρου.

Απέναντι στην θέληση της κοινωνίας να δει πανεπιστήμια καθαρά και ασφαλή, ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει να συνταχθεί με την μειοψηφία της αντίδρασης που δεν θέλει να αλλάξει το status quo. Ένα status quo που θέλει ανακυκλώμενους φοιτητές από κάθε άσχετη σχολή να φωνάζουν έξω από την ΑΣΟΕΕ «θέλουμε να κάνουμε μάθημα». Γιατί περί αυτού πρόκειται…

Από εκεί και έπειτα είναι ίσως πλέον η ώρα να δούμε συνολικά το ζήτημα και να εξετάσουμε πέραν της εικόνας και την ουσία και να ανοίξει η συζήτηση για την ύπαρξη των φοιτητικών παρατάξεων.

*Ο Γιῶργος Μιχαηλίδης είναι ο διευθυντής του EleftherosTypos.gr