Αλλά αν ο Τσίπρας και οι τέως αρμόδιοι υπουργοί του διάβαζαν την έκθεση του ΕΕΣ πιστεύω -αν είχαν φυσικά φιλότιμο- ότι δεν θα τολμούσαν να επαναλάβουν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη «δεν ξέρει να διαχειρίζεται το μεταναστευτικό». Γιατί στην έκθεση αναλύονται συστηματικά όλα τα στοιχεία και οι αριθμοί που αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έδειξε εγκληματική ανικανότητα. Και τώρα πλέον έχει διογκωθεί τόσο το ζήτημα που φυσικά είναι εκρηκτικό.

Πώς θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί η συσσώρευση των 180.000 – αμφιλεγόμενη μέτρηση- μεταναστών στην Ελλάδα; Μόνο αν είχε προχωρήσει η εξέταση και αξιολόγηση των αιτήσεων ασύλου. Και τι θα σήμαινε αυτό; Θα σήμαινε ότι όσοι είχαν τα απαραίτητα χαρτιά και πληρούσαν τις διεθνώς παραδεκτές προϋποθέσεις θα επέλεγαν αν θα έμεναν στην Ελλάδα ή θα έφευγαν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου πιθανόν θα είχαν και συγγενείς ώστε να βοηθηθούν στα πρώτα στάδια της εγκατάστασής τους.

Αλλά πώς θα προχωρούσε η διαδικασία του ασύλου όταν για να εξεταστεί μία αίτηση και να εκδοθεί η πρωτοβάθμια απόφαση χρειάστηκαν κατά μέσο όρο 215 μέρες, το 2018; Επομένως, πώς τολμά ο ΣΥΡΙΖΑ και αναφέρεται στη διαδικασία παροχής ασύλου – και μιλάμε για την πρωτοβάθμια απόφαση. Γιατί  σε δεύτερο στάδιο περισσότερες από τις μισές απορρίπτονται και σε τρίτο στάδιο επανεξετάζονται από την αρχή στο στάδιο της προσφυγής. Ητοι, μύλος!

Η έκθεση αναφέρεται σε μερικά παραδείγματα για τα οποία θα έπρεπε η κυβέρνηση Μητσοτάκη να ζητήσει από τον Τσίπρα να απολογηθεί: Αναφέρει χαρακτηριστικά παραδείγματα Σύρων -που δεν υπήρχε καμία αμφισβήτηση της προσφυγικής τους ιδιότητας- που υπέβαλαν αίτηση για να τους δοθεί άσυλο το 2018 και πήραν ημερομηνία για να εξεταστούν στην καθιερωμένη συνέντευξη, Μάρτιο 2021. Υποθέτω και για να συνεορτάσουν μαζί μας… την παλιγγενεσία.

Ενα σοβαρό ερώτημα που τίθεται από την έκθεση του ΕΕΣ είναι το εξής: Από τη διαδικασία ένας μεγάλος αριθμός αιτήσεων απορρίπτεται γιατί δεν πληρούν τις προϋποθέσεις. Επιστρέφουν, λοιπόν, όλοι αυτοί στην πατρίδα τους ή στη χώρα από την οποία ξεκίνησαν; Οχι βέβαια. Η έκθεση είναι σαφής: Εκδίδονται οι αποφάσεις αλλά ακυρώνονται από την πραγματικότητα: Η διαδικασία για να συζητηθεί η αίτηση ασύλου τραβά σε μάκρος. Δεν υπάρχει σύστημα πιστοποιημένο διαδικασίας επιστροφής. Δεν αναγνωρίζεται από όλες τις χώρες η υποχρέωση της αποδοχής τους. Οι χώρες καταγωγής τους δεν έχουν καμιά διάθεση να τους δεχθούν πίσω. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Μόλις πάρουν στα χέρια τους το χαρτί της απόρριψης, απλά εξαφανίζονται. Κάτι ήξερε η κ. Τασία που τους έστελνε να λιαστούν στην Ομόνοια και μετά τους έχανε…

Χρειάζεται απύθμενο θράσος -που άλλωστε δεν λείπει- ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να παριστάνει τον τιμητή και να ασκεί κριτική για τη διαχείριση του προσφυγικού από τον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους υπουργούς του.

Από την έντυπη έκδοση