ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες προμηθεύουν περίπου το 60% των συνολικών εισαγωγών όπλων της Τουρκίας -το μεγαλύτερο ποσοστό από οποιαδήποτε άλλη χώρα- θα μπορούσαν επίσης να κλείσουν τις στρόφιγγες, στην περίπτωση που το Κογκρέσο εγκρίνει σειρά προτάσεων εναντίον της Τουρκίας. Παρά τα σημερινά βάσανα του τουρκικού αμυντικού τομέα, η χώρα δεν στερείται επιλογών, κάτι που υποδηλώσει ότι τελικά θα καταφέρει να επιβάλει σκληρά εμπόδια, με τη στροφή της προς εναλλακτικούς εξαγωγείς και να στηριχθεί ακόμη περισσότερο στη δική της αμυντική βιομηχανία.

ΕΠΕΙΔΗ Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ αμυντική βιομηχανία χρησιμοποιεί πολλά δυτικά υποσυστήματα για να παράγει τον δικό της εξοπλισμό, οι τρέχουσες αναστολές και το εμπάργκο θα την πονέσουν. Αλλά τα μέτρα της Δύσης δεν θα στερήσουν απλώς στην Τουρκία νέο εξοπλισμό, καθώς οι μακρόχρονες αναστολές θα εξαντλήσουν και τα ήδη υπάρχοντα αποθέματα. Αυτό θα είναι επιζήμιο για τη συντήρηση και τον εκσυγχρονισμό ορισμένων βασικών οπλικών συστημάτων, στα οποία βασίζεται η Τουρκία, συμπεριλαμβανομένων των μαχητικών αεροσκαφών F-16, των Leopard και M-60 και άλλων σημαντικών εξοπλισμών που αγόρασε από τη Δύση.

ΩΣΤΟΣΟ, παρά τον αναπόφευκτο πόνο που έχει προκληθεί από το εμπάργκο όπλων, η Τουρκία έχει εναλλακτικές λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Πρώτον, τα τελευταία 50 χρόνια έχει αντέξει σε σειρά εμπάργκο όπλων και περιορισμούς από το ΝΑΤΟ. Κάθε φορά, η Αγκυρα προσπαθούσε να μάθει από αυτά. Το πιο σοβαρό ήταν όταν η Τουρκία αντιμετώπισε το εμπάργκο από το 1975 έως το 1978, μετά την εισβολή στην Κύπρο το 1974, απαντώντας σε ένα πραξικόπημα που υποστήριξε η Ελλάδα. Μη μπορώντας να έχει πρόσβαση σε πολύ αναγκαίο για αυτήν εξοπλισμό και όπλα από τις ΗΠΑ, στη διάρκεια των 42 μηνών που διήρκησε το εμπάργκο, η Τουρκία αναγκάστηκε να αρχίσει να αναπτύσσει τη δική της αμυντική βιομηχανία.

ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ του 1970, η αμυντική βιομηχανία έχει αναπτυχθεί αισθητά σε βαθμό που η Τουρκία είναι πλέον σημαντικός εξαγωγέας εξοπλισμού σχετικού με την άμυνα. Η Τουρκία ισχυρίζεται ακόμη ότι η τοπική βιομηχανία καλύπτει ήδη το 70% των στρατιωτικών της απαιτήσεων, από το 20% που κάλυπτε πριν από 15 χρόνια. Συνεπώς, ενώ η Αγκυρα βρίσκεται στη σχετικά γνώριμη θέση να αντιμετωπίζει τις απαγορεύσεις σε όπλα, είναι πολύ καλύτερα προετοιμασμένη να επιβιώσει από τα σημερινά προβλήματα, δεδομένης της εμπειρίας της από τέτοια εμπάργκο και της πιο ανεπτυγμένης κατάστασης της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας της.

ΑΛΛΑ ΠΕΡΑ από τη στροφή προς την αυτονομία, η Αγκυρα θα μπορούσε επίσης να αναζητήσει αλλού όπλα. Η Τουρκία έχει ήδη επεκτείνει τους αμυντικούς δεσμούς με χώρες όπως η Νότια Κορέα, η Ουκρανία, η Λευκορωσία, το Πακιστάν, η Κίνα και, κυρίως, η Ρωσία. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία αντιμετώπιζε ενδεχόμενες κυρώσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες ακόμη και πριν από τη στρατιωτική της εισβολή στη ΒΑ. Συρία λόγω της αγοράς ρωσικών πυραυλικών συστημάτων S-400.

Η ΤΟΥΡΚΙΑ είναι πιθανό να στραφεί προς αυτές τις χώρες ως μέσο για την ανακούφιση της συμφόρησης που απορρέει από το εμπάργκο. Η Αγκυρα έχει ήδη αγοράσει ρωσικά πυρομαχικά αφότου ξέμεινε, νωρίτερα από την επιχείρηση στη Συρία. Αυτή η απομάκρυνση από τη Δύση είναι πιθανόν να συνεχιστεί, καθώς η Αγκυρα βρίσκεται ήδη σε προχωρημένες διαπραγματεύσεις με τη Μόσχα για την αγορά αεροσκαφών Su-35. Φυσιολογικά για τη Ρωσία, η ευκαιρία να υπάρξει μια σημαντική πώληση όπλων που θα μπορούσε να συμβάλει στην εμβάθυνση της ρήξης εντός του ΝΑΤΟ είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για να τη χάσει.

ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ, η Τουρκία δεν μπορεί να αποφύγει εντελώς τον πόνο από το εμπάργκο, ειδικά εάν διαρκέσει αρκετούς μήνες. Τα πρότζεκτ της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας, τα οποία βασίζονται σε δυτικά εξαρτήματα, αναπόφευκτα θα αντιμετωπίσουν καθυστερήσεις και τα υπάρχοντα όπλα που προέρχονται από τη Δύση θα είναι πιο δύσκολο να εκσυγχρονιστούν και να διατηρηθούν χωρίς πρόσβαση στα δυτικά ανταλλακτικά. Αλλά με τη στροφή προς τους εγχώριους και εναλλακτικούς προμηθευτές, ο στρατός της Τουρκίας έχει πολλές πιθανότητες να βγει από την καταιγίδα.

ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΗ σε μια περιοχή υψηλής στρατηγικής σημασίας, η Τουρκία βρίσκεται όλο και σε μεγαλύτερη κόντρα με τους δυτικούς συμμάχους της. Το κατά πόσο η Αγκυρα θα ξεπερνά τελικά τις δυτικές κυρώσεις και ενδεχομένως θα απομακρύνεται από τη Δύση θα έχει σημαντικές επιπτώσεις τόσο στην Ευρώπη όσο και στη Μέση Ανατολή.