Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Χρειάστηκε να φτάσουμε έως το 1919 όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος προσκάλεσε στην Ελλάδα τον καθηγητή του Πανεπιστημίου της Λωζάννης Γεώργιο Παγιάρ για να του αναθέσει τη σύσταση του Οργανισμού για την ίδρυση και λειτουργία Ανωτάτης Εμπορικής Σχολής, κατά το πρότυπο του Ελβετικού Πανεπιστημίου.

Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, η Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών και νυν Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών συμπληρώνει φέτος 100 χρόνια επιστημονικής γνώσης συμβάλλοντας στην οικονομική ανόρθωση και στη χάραξη εθνικής στρατηγικής για την παραγωγικότητα, το εμπόριο και την ανάπτυξη. Η επέτειος των 100 χρόνων από την ίδρυση του Πανεπιστημίου πρόκειται να εορτασθεί στα τέλη Νοεμβρίου σε εκδήλωση που οργανώνει με ιδιαίτερη φροντίδα ο πρύτανης κ. Εμμανουήλ Γιακουμάκης. Ομιλητής και τιμώμενο πρόσωπο της κεντρικής εκδήλωσης για τον εορτασμό των 100 χρόνων θα είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.

Τις προηγούμενες εβδομάδες διοικητικό και επιστημονικό προσωπικό έκαναν τα πάντα για να τιμήσουν την επέτειο. Ανακαίνισαν την πρόσοψη του ιστορικού κτιρίου που κοσμεί την Πατησίων από το 1935, προσκάλεσαν παλαιούς αποφοίτους, θέλησαν να τονώσουν την έννοια της «πανεπιστημιακής κοινότητας».

Και ύστερα ήρθε το μπάχαλο. Μετά από την επέμβαση της Αστυνομίας σε υπόγεια του κτιρίου όπου βρέθηκαν κοντάρια και λοιπά εργαλεία κουκουλοφόρων η Σύγκλητος αποφάσισε το κλείσιμο της Σχολής μέχρι τις 17 Νοεμβρίου, προκειμένου να αποτραπούν επεισόδια. Δυστυχώς χθες δεν αποφεύχθηκαν, όταν ορισμένοι φοιτητές και μη, που δεν συμφώνησαν με την απόφαση της Συγκλήτου, έσπασαν τα λουκέτα, ενώ δυνάμεις της αστυνομίας μπήκαν στο προαύλιο της σχολής.

Η λογική έχει χαθεί προ πολλού. Κανένα άσυλο δεν απειλείται στα πανεπιστήμια, υπάρχει απόλυτη ελευθερία στη διακίνηση ιδεών και απόψεων. Οι μόνοι που απειλούνται είναι οι μπαχαλάκηδες που χρησιμοποιούν τις πανεπιστημιακές σχολές ως ορμητήρια για επεισόδια.

Η συντριπτική πλειοψηφία φοιτητών αλλά και της κοινής γνώμης, όπου το 75% των πολιτών τάσσεται υπέρ της κατάργησης του ασύλου, θέλει τα πανεπιστήμια ανοιχτά σε ιδέες και όχι σε τραμπουκισμούς. Δεν πρέπει να συμβαίνει σε καμία άλλη χώρα του πλανήτη οι πανεπιστημιακοί χώροι να χρησιμοποιούνται ως τόποι για την παρασκευή μολότοφ και την τέλεση σοβαρών εγκληματικών πράξεων.

Ακόμη πιο κωμικοτραγική η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, που ύστερα από 4,5 χρόνια «αποκατάστασης της δημοκρατίας» μίλησε για χούντες, αυταρχισμούς και επικίνδυνες καταστάσεις. Πρόκειται για την προσπάθεια αναβίωσης ενός κλίματος σύγκρουσης, ερήμην της κοινωνίας που δεν συμφωνεί με τη διάλυση των πάντων.
Ο νόμος για το άσυλο ψηφίσθηκε με ευρεία πλειοψηφία από τη Βουλή. Η δημοκρατία δεν απειλείται από την εφαρμογή του νόμου, καμία οργανωμένη πολιτεία δεν λειτουργεί σε συνθήκες μπάχαλου.

Η ΑΣΟΕΕ θα τιμήσει τα 100 της χρόνια αλλά σε συνθήκες περίσκεψης. Οι μαύρες μπογιές που κάλυψαν ξανά την πρόσοψη του κτιρίου θα θυμίζουν ότι η κανονικότητα παραμένει ακόμη ζητούμενο.

Η εξομολόγηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη

Είναι απολύτως βέβαιο ότι θα πυροδοτήσει πολιτικές συζητήσεις και ο δεύτερος τόμος της αφήγησης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για την περίοδο 1974-2016 που αποτυπώνεται στο βιβλίο του Αλέξη Παπαχελά με τίτλο «Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τα δικά του λόγια», που κυκλοφορεί από τις «Εκδόσεις Παπαδόπουλος».

Ο αείμνηστος πολιτικός αναφέρεται σε όλα τα γεγονότα της εποχής. Μιλάει για την ταραγμένη περίοδο του 1989, τις σχέσεις του με τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή αλλά και για τις συνθήκες πτώσης της κυβέρνησής του το 1993 με επίκεντρο την υπόθεση των ψηφιακών παροχών. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα αποτιμήσει τα γεγονότα της εποχής και θα σταθμίσει τα όσα αναφέρει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για τους πρωταγωνιστές της δραματικής αυτής περιόδου.
Εχει ενδιαφέρον και η απάντηση του Μητσοτάκη στην ερώτηση εάν θα άλλαζε κάτι σε όσα είχε κάνει: «Θα άλλαζα το ότι ορισμένες φορές υπήρξα πολύ απόλυτος στη γραμμή μου, περισσότερο ίσως από όσο έπρεπε. Θα μπορούσα να είμαι περισσότερο ευέλικτος ορισμένες φορές. Κατά τα λοιπά δεν μετανοώ για τίποτα. Δεν μετανοώ για το ότι δεν συμβιβάστηκα στη ζωή μου, διότι δεν είχα κανέναν λόγο να συμβιβαστώ».

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση