Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης*

Παρατηρώντας την πολιτική ιστορία του νεώτερου πρωθυπουργού της Ελλάδος, του Αλέξη Τσίπρα, βλέπει κανείς μία διαδρομή από ίντριγκες, πολιτικό παρασκήνιο, μαχαιρώματα και φυσικά επιτυχίες και… λατρευτικές εκδηλώσεις. Σήμερα, στην δύση του 2016 ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει καμμία σχέση με τον Αλέξη Τσίπρα του 2015.

Τότε εκπροσωπούσε την «ελπίδα» της νέας γενιάς, τον διαφορετικό δρόμο, το χωρίς δεσμεύσεις αύριο, ενώ ευαγγελιζόταν αλλαγή συσχετισμών σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Σήμερα, φθαρμένος πολιτικά, λαϊκιστής και εκ του αποτελέσματος αναποτελεσματικός, ηττημένος σε όλα τα «στοιχήματα» που έχει βάλει, παραγκωνισμένος από τους Ευρωπαίους εταίρους του και απαξιωμένος από τον κόσμο που τον λάτρευε, ταλαντεύεται μεταξύ της διατήρησης της εξουσίας και της ηρωικής εξόδου.

Κοιτώντας λίγο πίσω από το δέντρο βλέπεις πως από την στιγμή που κάθησε στην πρωθυπουργική καρέκλα ο Αλέξης Τσίπρας, έπαψε να κερδίζει τα «στοιχήματα» που έβαζε. Από την διαπραγμάτευση και το δημοψήφισμα, μέχρι τις 100 δόσεις, τον Βαρουφάκη, την συνταγματική αναθεώρηση και τις τηλεοπτικές άδειες, ο πρωθυπουργός αδυνατεί να προβλέψει και να προλάβει τα γεγονότα.

Τελευταίο ράπισμα η απόφαση του Συμβουλίου τής Επικρατείας που κήρυττε αντισυνταγματικό τον νόμο Παππά με τον οποίο θα ρυθμιζόταν το τηλεοπτικό τοπίο. Ένα νέο τηλεοπτικό τοπίο με εξ αρχής σαθρές βάσεις όπως τα μπαλώματα που κάνει ο Καλογρίτσας στα δημόσια έργα που αναλαμβάνει.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει την γεμάτη σιγουριά δήλωσή του στην συνέντευξη Τύπου στην ΔΕΘ όταν έλεγε πως αποκλείεται το ΣτΕ να απορρίψει τον νόμο Παππά; Κι όμως, τα γεγονότα ήρθαν ακριβώς όπως όταν ο ίδιος εξέφραζε την πεποίθηση πως η Άνγκελα Μέρκελ ούτε μία στο εκατομμύριο δεν θα απέρριπτε τις προτάσεις του κατά την διαπραγμάτευση.

Τι κάνεις λοιπόν όταν έρχονται στα χέρια σου δημοσκοπήσεις που κυκλοφορούν στην αγορά και δείχνουν την ΝΔ να χτυπάει διαφορά double score; Ο Αλέξης Τσίπρας συνοφρυωμένος κάθεται στο γραφείο του και όχι μόνο βλέπει τον ίδιο να ηττάται αλλά και τους συνεργάτες του να μην μπορούν να του δώσουν λύσεις. Η εν λευκώ ελευθερία κινήσεων που έδωσε στον Νίκο Παππά δεν απέδωσε καρπούς και ο πρωθυπουργός φαίνεται πως θέλει να επιστρέψει ξανά στο one man show.

Υπάρχει όμως μία σημαντική διαφορά σε σχέση με το one man show πριν την πρωθυπουργία και με αυτό κατά την διάρκεια αυτής. Πλέον ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί να «εκμεταλλευτεί» κανέναν Αλαβάνο, κανέναν Κουβέλη και φυσικά ούτε τον Λαφαζάνη και την Κωνσταντοπούλου για να αναρριχηθεί στην εξουσία. Πλέον είναι μόνος του εναντίον όλων.

Με τον ΣΥΡΙΖΑ να καταρρέει δημοσκοπικά, την κοινωνία να εκφράζει με κάθε ευκαιρία την δυσφορία της για την κυβέρνηση που την κορόιδεψε περισσότερο από κάθε άλλη και φυσικά την διαπραγματευτική και οικονομική συγκυρία ξανά σε αρνητικό πρόσημο έρχεται το ερώτημα: Πάμε σε εκλογές, ναι ή όχι;

Όπως λένε άνθρωποι κοντά στο πρωθυπουργικό περιβάλλον που κυκλοφορούν εντός των διαδρόμων του Μεγάρου Μαξίμου, η κυβέρνηση βρίσκεται στην κορυφή μίας πορείας της οποίας θα ακολουθήσει μία καταιγιστική… κατηφόρα. Κοινώς, «πάμε σε εκλογές για να σώσουμε το κόμμα».

Οι ίδιοι υποστηρίζουν πως οποιοσδήποτε χειρισμός από εδώ και στο εξής θα έχει αρνητικό αντίκτυπο τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στον Αλέξη Τσίπρα. Αντιθέτως η προσφυγή στις κάλπες με πρόσταγμα το «χάσαμε μάχες αλλά όχι τον πόλεμο» μπορεί για άλλη μία φορά να βάλει τον ΣΥΡΙΖΑ σε θέση… ηθικού πλεονεκτήματος μετά από ορισμένες «ήττες» όπως αυτή στο ΣτΕ τις οποίες μπορεί από πλευράς ρητορικής να τις αποδώσει στο «παγιωμένο σάπιο σύστημα» που «υποστηρίζεται από τα οργανωμένα συμφέροντα» ζητώντας λοιπόν την ψήφο και την ανανέωση της λαϊκής εμπιστοσύνης προκειμένου να τα πολεμήσει με περισσότερες δυνάμεις.

Τι γίνεται όμως όταν αυτό το σενάριο περιλαμβάνει ήττα στις εκλογές και κατ επέκταση εξαΰλωση βουλευτών από την δημόσια σφαίρα που και τώρα δεν τους ξέρει ούτε ο πεθερός τους; Ζαχαρωμένοι από την καρέκλα της εξουσίας, πολλοί είναι αυτοί που αποφεύγουν το σενάριο εκλογές όπως ο διάολος το λιβάνι. Ανήκουν και αυτοί στην ίδια συνομοταξία με αυτούς που απειλούν με αποχώρηση σε περίπτωση που ο Αλέξης Τσίπρας τους… κουνήσει από την καρέκλα τους στον επερχόμενο ανασχηματισμό. Αλλά ποιον ανασχηματισμό;

Όπως λένε οι πληροφορίες μετά την απόφαση του ΣτΕ, αυτός θα αργήσει προκειμένου να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα τα οποία περιλαμβάνουν ακόμα περισσότερους «προεδρικούς» αλλά για την… «βιτρίνα» 40άρηδες οι οποίοι φυσικά θα οφείλουν την πολιτική τους ύπαρξη στον Αλέξη Τσίπρα. Κάτι που σημαίνει ακόμα περισσότερη εξάρτηση από αυτόν και, εν τέλει περισσότερη υπακοή και λιγότερες πρωτοβουλίες. Δόξα τω Θεώ επαγγελματίες του… κήπου υπάρχουν πολλοί και το διάστημα μέχρι το 2019 είναι πολύ μεγαλύτερο από όσο ακούγεται.

*Ο Γιώργος Μιχαηλίδης  είναι διευθυντής του EleftherosTypos.gr

Ακολούθησέ τον στο Facebook και στο Twitter