Γράφει ο Γιῶργος Μιχαηλίδης*

Η απλή ματιά των πραγμάτων θέλει την Τουρκία να εισβάλει σε συριακό έδαφος για να εκκαθαρίσει τους θύλακες των Κούρδων ανταρτών προκειμένου αυτοί να μην διεκδικήσουν αυτονομία-ανεξαρτησία απειλώντας έτσι τα νοτιοανατολικά της σύνορα στα οποία κατοικούν εξίσου μεγάλοι κουρδικοί πληθυσμοί. Νομιμοποιείται για κάτι τέτοιο; Η συζήτηση είναι μεγάλη. Η ουσία, όμως είναι μία: Ο Ερντογάν εκστρατεύει σε ξένο έδαφος σκοτώνοντας αμάχους.

Οι τελευταίες εξελίξεις θέλουν τους Κούρδους, μπροστά στον αφανισμό να συμμαχούν με τον Μπασάρ Αλ Άσαντ προκειμένου να διώξουν τα τουρκικά στρατεύματα. Μία τέτοια κίνηση φέρνει ουσιαστικά Τουρκία και Συρία σε εμπόλεμη κατάσταση. Ένα από τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι γιατί οι Κούρδοι ζήτησαν την βοήθεια του Άσαντ; Γιατί τα εδάφη που κατείχαν στα σύνορα με την Τουρκία είναι πεδινά και σε αυτά δεν μπορούν να αναπτυχθούν αντάρτικες ομάδες, ούτε και μπορούν να αντιπαρατεθούν ευθέως στον βαρύ οπλισμό των τουρκικών στρατευμάτων. Αρκετά, όμως με τα θέματα στρατηγικής στο πεδίο της μάχης.

Βήμα-Βήμα η Άγκυρα κλιμακώνει άλλοτε λιγότερο άλλοτε περισσότερο τις κινήσεις της στην εξωτερική της πολιτική με συνέπεια να δημιουργεί δεδικασμένα. Τι σημαίνει αυτό;

Από τις παραβιάσεις στο Αιγαίο σε αέρα και θάλασσα, μέχρι την εισβολή στην τουρκική ΑΟΖ και την εισβολή στη Συρία, η Τουρκία έχει πετύχει να τυγχάνει επιεικούς αντίδρασης από τους διεθνείς εταίρους της λόγω του μεγέθους της και της γεωπολιτικής της σημασίας. Το θέμα ξεφεύγει πολύ πέρα από τις απειλές του πως θα πλημμυρίσει την Ευρώπη με πρόσφυγες και μετανάστες.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν ταραχοποιό στην περιοχή μας ο οποίος βλέπει επί δεκαετίες πως ό,τι μα ό,τι κι αν κάνει δεν υπόκειται σε συνέπειες. Αυτή, όμως, η αδράνεια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ έχουν δημιουργήσει δίπλα μας έναν Γαργαντούα. Έναν αχόρταγο γίγαντα ο οποίος βλέπει πως όσο τρώει, τόσο παραπάνω μπορεί να φάει.

Το θέμα αφορά άμεσα την Ελλάδα γιατί η Τουρκία εδώ και δεκαετίες εφαρμόζει μία συνεκτική και δομημένη εξωτερική πολιτική η οποία εκ του αποτελέσματος δεν έχει αναχαιτιστεί από την κατευναστική πολιτική της Αθήνας. Πόσο κοντά είμαστε λοιπόν στο να δούμε τους Τούρκους να ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο και να μας εγκαλούν για θέματα που αφορούν την εσωτερική μας διαχείριση; Πώς θα αποτραπεί ο κατήφορος της Άγκυρας;

Ας είμαστε ειλικρινείς. Η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να παίξει αυτόν τον ρόλο. Οι κινήσεις πρέπει να γίνουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, να είναι αυστηρές και να δώσουν ένα μάθημα τέτοιο στην ηγεσία αλλά και στον πληθυσμό της γείτονος πως δεν μπορεί να παριστάνει τον κουμανταδόρο στην ανατολική Μεσόγειο.

Οι πρώτες αποφάσεις της Συνόδου των υπουργών Εξωτερικών είναι στην θετική κατεύθυνση. Οφείλει η ΕΕ να δείξει πυγμή και να καταλάβει πως δεν μπορεί εσαεί να μην ασχολείται με όσα συμβαίνουν δίπλα από τα σύνορά της.

*Ο Γιῶργος Μιχαηλίδης είναι ο διευθυντής του EleftherosTypos.gr