Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Είναι δυνατόν τώρα, που επισήμως το κόμμα εγκαθίσταται στου Μαξίμου, ως Πολιτικό Συμβούλιο, για να χαράσσει την επίσημη γραμμή της κυβέρνησης, αυτός να μένει απέξω; Ολόκληρος Σκουρλέτης, όταν Σάββατο βράδυ τα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ τον έπαιζαν ως βέβαιο στην προεδρική λίστα; Απαρηγόρητος είναι…

Καλύτερα όμως θα ήταν να σκεφθεί πόσα ιδεολογικά επεισόδια έχουν μεσολαβήσει στον ΣΥΡΙΖΑ από το 2013-2014 ως σήμερα. Τότε ο Τσίπρας έβγαινε από τα ρούχα του, μην τυχόν και αποκρατικοποιηθεί η ΔΕΗ και δεν θα μπορούσε ο ήρωας Φωτόπουλος να ταξιδεύει εξόδοις της. Τώρα όμως κατάπιε ολόκληρο μνημόνιο και δη αμάσητο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έμεινε γυμνός από τον επαναστατικό εαυτό του και δεν κρύβεται ούτε με ένα φύλλο συκής. Ομως, ο Σκουρλέτης εξακολουθεί να τον βλέπει ντυμένο με το αμπέχωνο της αντίστασης! Γίνεται; Δεν γίνεται! Ο πρωθυπουργός δεν θέλει αμφισβητήσεις στις πολιτικές που αποφασίζει. Πρέπει όλοι, δημοκρατικά φυσικά, να τις επικροτούν και δημόσια να εκτίθενται. Επομένως, θα επιλέγει υπουργούς και στελέχη που τον ακούουν και τον υπακούουν.

Ωστόσο ο Π. Σκουρλέτης, χαμένος στη μετάφραση, νόμιζε ότι μπορεί από βήματος Συνεδρίου να καταγγέλλει ατιμωρητί ότι πιθανότατα ένα τέταρτο μνημόνιο είναι ante portas ή ότι οι θεσμοί είναι εκείνοι που υπαγορεύουν στον πρωθυπουργό τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, στον επικείμενο ανασχηματισμό. Και ακόμη χειρότερα: Δήλωσε ότι ο ίδιος δεν έχει καμία διάθεση να αλλάξει θέση: Υπουργός Ενέργειας και Περιβάλλοντος… «γεννήθηκε», υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας… «θα πεθάνει». Δηλαδή, ο Αλέξης απλώς προεδρεύει;

Αναρωτιέμαι, γιατί ο Π. Σκουρλέτης δεν βρίσκει κάποιον από εκείνους που συσκέπτονταν με τον Α. Τσίπρα -στον 7ο όροφο του Κάραβελ- ώστε να μάθει γιατί του Μαξίμου τον άφησε απέξω. Αν όχι, του συνιστώ, ταπεινά, να διαβάσει Καβάφη:

«Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμο έξω».

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου