Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης
Για ποιον λόγο να αποφασίζουν αυτοί για το ποιος θα κυβερνά την Ελλάδα; Αυτό ήταν για πολύ καιρό το βασικό επιχείρημα εναντίον της διευκόλυνσης των ανθρώπων αυτών. Στο ενδιάμεσο, βέβαια, υπάρχουν και εκατομμύρια Ελλήνων του εξωτερικού που νιώθουν περήφανοι για την καταγωγή τους και θα ήθελαν να ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα χωρίς να χρειάζεται να έλθουν στη χώρα, από την Αυστραλία για παράδειγμα.
Σημειώνεται ότι δεν τίθεται ζήτημα εκλογικού δικαιώματος για όλους εκείνους τους Eλληνες μετανάστες τρίτης, τέταρτης ή πέμπτης γενιάς που δεν απέκτησαν την ελληνική υπηκοότητα και απλώς γνωρίζουν ότι οι ρίζες τους είναι ελληνικές. Ωστόσο, πολλές φορές η συζήτηση συσκοτίζεται από όσους ανακατεύουν την εσωτερική εκλογική σούπα βάζοντας μέσα -σαν καρύκευμα- και αυτούς τους συμπατριώτες μας, οι οποίοι ούτε θέλουν ούτε μπορούν να έχουν λόγο στα ελληνικά πράγματα.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Βεβαίως, πίσω από τις διαφορετικές αναλύσεις γύρω από την ψήφο των ομογενών υπάρχουν διαφορετικοί πολιτικοί υπολογισμοί. Για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι στις τελευταίες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ οι ομογενείς επέλεξαν κατά πλειοψηφία τον Ντόναλντ Τραμπ. Τι χρώμα θα είχε η ψήφος τους σε ελληνικές εκλογές ο καθένας μπορεί να το αντιληφθεί – και, από εκεί και πέρα, το κάθε κόμμα βγάζει τα συμπεράσματά του.
Oμως, υπάρχει και κάτι που είναι πέρα και πάνω από τους κομματικούς υπολογισμούς. Ξεκινώντας από τους μετανάστες της κρίσης, για τους οποίους ουδείς μπορεί στα σοβαρά να πει ότι δεν ενδιαφέρονται για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα, και φθάνοντας ως τα εκατομμύρια των συμπατριωτών μας που έχουν περιουσίες στη χώρα μας και ονειρεύονται την επιστροφή: Ποιος μπορεί να τους αρνηθεί την ψήφο, στο όνομα κάποιου μικροκομματικού υπολογισμού;
Από την έντυπη έκδοση
*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου