Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Εν ολίγοις, ο κ. Τσίπρας δεν πείστηκε από τον -εκ Σάμου ορμώμενο- Δημήτρη Σεβαστάκη, ένα σημαντικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εμφανίστηκε στο συγκεκριμένο κανάλι για να συναντήσει την καθολική αποδοκιμασία των συντρόφων στο κόμμα και να υποχρεωθεί να πάει σπίτι του μια ώρα αρχύτερα. Αλλά πείσθηκε από τον άγνωστο στο πλατύ κοινό -και προφανώς και στον ίδιο τον κ. Τσίπρα- 60άρη από την εύανδρο Αρκαδία.

Ισως να είναι μια πρόγευση των επερχομένων: ο Αλέξης Τσίπρας παύει να ακούει τους συριζαίους – και εμπιστεύεται το αλάνθαστο λαϊκό αισθητήριο, οπότε μετά την ήττα της 7ης Ιουλίου βγαίνει μπροστά και ανακοινώνει συνέδριο επανίδρυσης, στο οποίο ο 60άρης της Αρκαδίας είναι επίτιμος σύνεδρος, μιλάει πρώτος και δίνει το πρόσταγμα για τη μεταμόρφωση του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σύγχρονο, σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που θα αλλάξει την Ελλάδα, την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική, που ασφαλώς δεν θα μείνει ασυγκίνητη σε τέτοιες εξελίξεις.

Από την άλλη πλευρά, ο 60άρης από την Τρίπολη μπορεί και να μην υπάρχει – χωρίς να σημαίνει αυτό ότι ο πρωθυπουργός δεν είπε την αλήθεια. Μπορεί να ήταν απλώς μια φωνή που άκουσε σε ένα όραμα ο Αλέξης Τσίπρας. Μπορεί να ήταν μόνον ο αναγκαίος μύθος που διευκόλυνε μια τακτική υποχώρηση: ωραίο το εμπάργκο στον ΣΚΑΪ, αλλά έχουμε και εκλογές.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίχθηκε τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του στο δόγμα ότι ένα κόμμα έχει να κερδίσει περισσότερα από τους εχθρούς του παρά από τους φίλους του. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και το εμπάργκο στον ΣΚΑΪ, αλλά και οι συνεχείς καταγγελίες για τις αντιπολιτευόμενες εφημερίδες. Ο κ. Τσίπρας έφτασε να συστήνει από μικροφώνου στους πολίτες να μην τις διαβάζουν για να μην εκτίθενται στο ψέμα. Και μετά ήλθαν τα εκλογικά αποτελέσματα…

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου