Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν μια «ανορθόδοξη» προσωπική μονομαχία με τον Κ. Μητσοτάκη, «χωρίς κανόνες», στην οποία θα μπορούσε -όπως πίστευε- να εκθέσει τον πρόεδρο της Ν.Δ., να δείξει την «προσωπική υπεροχή» του και να δημιουργήσει «πολιτικό τζέρτζελο».

ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ αυτό, δεν δίστασε να προσπαθήσει να μας επιβάλλει ότι ζούμε σε μια Προεδρική Δημοκρατία, στην οποία αναμετρώνται οι δυο επικρατέστεροι. Εστω κι αν αυτή η αντίληψη είναι βαθύτατα αντιδημοκρατική, πρώτα απ’ όλα με τα κριτήρια και τις αντιλήψεις του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ. Ο απογοητευμένος ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να καλύψει τα ίχνη της «πονηριάς» που προσπάθησε να κάνει. Από τη στιγμή που ναυάγησε το αρχικό του σχέδιο για μια «ασύμμετρη αναμέτρηση», ήταν προφανές ότι δεν ήθελε κανένα ντιμπέιτ. Προφασίστηκε την έκτακτη σύνοδο κορυφής, που ήταν μια ολόκληρη μέρα πριν από την προαποφασισμένη ημέρα του ντιμπέιτ κι επομένως προλάβαινε άνετα να επιστρέψει με το κυβερνητικό αεροσκάφος. Κάτι που το… διαπίστωσε μέρες μετά, όταν συνειδητοποίησε ότι χρεώνεται το ναυάγιο του ντιμπέιτ. Κι έτσι επανήλθε στην αρχική ημερομηνία, την οποία ο ίδιος ακύρωσε. Κι ενώ όλα τα άλλα κόμματα είχαν αλλάξει ήδη το πρόγραμμα των συγκεντρώσεών τους.

ΑΥΤΟ που ζήτησε χθες ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ στη διακομματική, να γίνει δηλαδή το ντιμπέιτ στην αρχικά προγραμματισμένη ημερομηνία και ίσως λίγο αργότερα το βράδυ, θα μπορούσε να είχε λεχθεί και γίνει εξ αρχής. Και το ντιμπέιτ να γινόταν κανονικά. Αλλά ο Α. Τσίπρας δεν το ήθελε. Οχι μόνο γιατί θα ήταν …ταλαιπωρία. Κυρίως γιατί ήθελε να αποφύγει αυτό που υφίσταται κάθε πρωθυπουργός που συμμετέχει σε ένα ντιμπέιτ με 5-6 συμμετέχοντες: Να είναι μόνος του απέναντι σε 4 εν προκειμένω. Εστω κι αν οι 4 του ασκούν κριτική από αρκετά διαφορετικές σκοπιές. Ψυχρά και υπολογιστικά και συνεκτιμώντας και την καταφανώς άσχημη κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Α. Τσίπρας, το Μ. Μαξίμου μεθόδευσε τη ματαίωσή του.

ΑΦΟΥ απέτυχε στο μείζονα στόχο, το «ασύμμετρο ντιμπέιτ για δύο», πέτυχε το δευτερεύοντα στόχο του. Απέτυχε όμως να φορτώσει το ναυάγιο στους άλλους. Δεν δίστασε βέβαια ο Α. Τσίπρας να προσπαθήσει να ενοχοποιήσει για το ναυάγιο το ΚΙΝ.ΑΛ. και το ΚΚΕ, εκτός του Κ. Μητσοτάκη. Αλλά είναι πλέον τόσο μόνος με τις μη πειστικές δικαιολογίες του. Οι χειρισμοί για τη ματαίωσή του ήταν τόσο άγαρμποι, ώστε ανάγκασαν την Ε. Αχτσιόγλου να κάνει έκτακτες δηλώσεις, με τις οποίες τόνισε τη διαθεσιμότητα του πρωθυπουργού να συμμετάσχει στο ντιμπέιτ-που… δεν θα γίνει-ακόμα και μέσα από το ..αεροπλάνο. Ο,τι ήταν «αδύνατον» μέχρι να πέσουν οι προβολείς πάνω στη μεθόδευση του Μ. Μαξίμου, έγινε απολύτως… εφικτό κι… εύκολο από τον πρόθυμο Α. Τσίπρα, ο οποίος ξαφνικά «γινόταν θυσία» για να γίνει το ντιμπέιτ…

ΕΣΤΩ κι αν τα ντιμπέιτ, έτσι όπως γίνονται, δεν προσφέρουν πολλά ουσιαστικά στοιχεία, δεν παύουν να είναι ένας θεσμός. Ο οποίος, όμως, έπεσε κι αυτός θύμα της ευρύτερης θεσμικής ασέβειας που χαρακτήρισε τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Λοΐζου, η Μοροπούλου και το ανύπαρκτο κράτος

Οι περιπτώσεις της Μ. Λοΐζου και της Τ. Μοροπούλου μοιάζουν μόνο ως προς την κατάληξή τους. Στο ότι βρέθηκαν και οι δύο εκτός των ψηφοδελτίων, καθώς εισέπρατταν συντάξεις που δεν έπρεπε να εισπράττουν. Σε όλα τα άλλα είναι εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις.

Η Μ. Λοΐζου ουσιαστικά είχε κάνει πλαστοπροσωπία, υποδυόμενη τη μητέρα της και γι’ αυτό είχε και ποινική καταδίκη. Κι αυτό ήταν το κρίσιμο στοιχείο που ανάγκασε τον ΣΥΡΙΖΑ να τη θέσει εκτός ψηφοδελτίων και μάλιστα με χαρακτηριστική καθυστέρηση. Επρόκειτο για καραμπινάτο ποινικό και ηθικό ατόπημα. Η Μ. Λοΐζου ήταν θύτης.

Η Τ. Μοροπούλου -κακώς- εισέπραττε τη σύνταξη του πατέρα της, την οποία όμως εδικαιούτο η ίδια, πριν αλλάξει ο νόμος του 2010. Κακώς συνέχιζε να την εισπράττει για περίπου 7 χρόνια. Και είναι εντελώς ασθενής η εξήγησή της ότι δεν την είχε ενημερώσει το Ταμείο. Ενας άνθρωπος που πολιτεύεται και θέλει να γίνει νομοθέτης, είναι αδιανόητο να δηλώνει άγνοια νόμου. Και γι’ αυτό ουσιαστικά τέθηκε εκτός των ψηφοδελτίων της Ν.Δ. και μάλιστα την ίδια μέρα που έγινε γνωστό το θέμα. Πρόκειται για καραμπινάτο ηθικό ατόπημα, έστω κι αν βρισκόταν σε διαδικασία συμφωνίας για το ακριβές ποσόν που έπρεπε να επιστρέψει στο Δημόσιο. Η Τ. Μοροπούλου είναι και θύτης, αλλά και θύμα ενός ανήμπορου κράτους. Οι όποιοι συμψηφισμοί επιχειρούνται από τη φαιά προπαγάνδα είναι απλώς άστοχοι. Και ουσιαστικά ακυρώθηκαν από την αμεσότητα με την οποία αντέδρασε ο Κ. Μητσοτάκης, παρότι η περίπτωση Μοροπούλου ήταν «πλημμέλημα» μπροστά στην περίπτωση Λοΐζου. Ομως και οι δυο υποθέσεις εγείρουν ένα άλλο μείζον θέμα: Πόσο ανίκανο είναι το κράτος να ελέγξει σε ποιους δίνονται συντάξεις, οι οποίες δεν πρέπει να δίδονται. Πόσο ανίκανο είναι το κράτος να εφαρμόσει έναν δικό του νόμο. Και πόσο εύκολα η διοίκηση μετακυλίει στον όποιο πολίτη τη δική της ευθύνη. Γιατί κάποιοι συγκεκριμένοι δημόσιοι υπάλληλοι ευθύνονται που κάποιοι μπορούν και παρανομούν ή εισπράττουν συντάξεις, που δεν έπρεπε να εισπράττουν. Κι έχουν κι αυτοί ευθύνη.

Μετάνιωσε που δεν «γαργαλήθηκε»…

«Κάπως πιο ήρεμος» σε σχέση με την κατάσταση σοκ στην οποία περιήλθε μετά τις ευρωεκλογές περιγράφεται ο Α. Τσίπρας από συνομιλητές του. Στο πλαίσιο αυτό φέρεται να σκέπτεται κάπως πιο καθαρά. Με αποτέλεσμα, όμως, να «το φυσάει και να μην κρυώνει». Που δεν υπέκυψε στο «γαργάλημα» που του έκαναν συνεργάτες του, ώστε να διεξάγονταν ταυτοχρόνως οι εθνικές εκλογές με τις ευρωεκλογές. Ο πρωθυπουργός, που είναι αντιμέτωπος με το φάσμα μιας συντριπτικής ήττας, φέρεται να αντιλαμβάνεται τώρα ότι αν είχε υιοθετήσει τις εισηγήσεις για διπλές εκλογές τον Μάιο, σήμερα θα βρισκόταν σε κάπως καλύτερη θέση. Πιθανώς, λένε στο περιβάλλον του, θα είχε υποστεί μια πιο μικρή ήττα και σίγουρα θα απέφευγε την ακόμα μεγαλύτερη ήττα που φαίνεται στον ορίζοντα της 7ης Ιουλίου. Κι όπως έλεγε δηκτικά ένα εκ των στελεχών της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, που ήταν υπέρ των διπλών εκλογών, «δεν φταίει μόνο ο Βερναρδάκης που όντως τον παραπλάνησε με τα στοιχεία που του παρουσίαζε. Φταίει και η αλαζονεία του»…

Απορίες

1.Τελικά τι θα καταρρεύσει πρώτα στη ΔΕΗ; Το ταμείο της ή το δίκτυό της, που σκόρπισε συνεχείς διακοπές ρεύματος σε πολλές περιοχές της Αττικής;

2. ΑΛΗΘΕΥΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΝΟΥΝ ΡΕΚΟΡ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΥΨΗΠΤΕ, ΤΟ ΥΠΟΔΟΜΩΝ, ΤΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΆΜΥΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου