Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΚΙ ΕΤΣΙ, με παλαιοκομματικά πασαλείμματα, προσπαθούν να παραμείνουν στο πολιτικό παίγνιο. Ρουσφέτια απευθείας βγαλμένα από την παρακαταθήκη του Μαυρογιαλούρου, προπαγάνδα και fake news ανασυρμένα από τα βάθη της σταλινικής αγκιτάτσιας και του Τσέρνομπιλ και ένα απολιτίκ «πολιτικό παιδομάζωμα» από τα αζήτητα του νέου πολιτικού τοπίου, που αφήνει πίσω του ο γκρεμοτσακισμένος μύθος του αντιμνημονίου.

ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ κεφάλαιο σε αυτή την άτακτη και εμφανώς καθόλου ψύχραιμη προσπάθεια είναι το πώς διαμορφώνονται τα ψηφοδέλτια της «Αριστεράς». Ραγκούσηδες, Μπίστηδες, Θεοχαρόπουλοι, Μωραΐτηδες, Τόλκες κ.λπ., αν και διαπιστωμένα άνευ του παραμικρού αντικρίσματος στην ελληνική κοινωνία, είναι ίσως το πιο «φυσιολογικό» απ’ αυτά που συμβαίνουν. «Προοδευτική Συμμαχία» γαρ και η προφανής απόφαση του Α. Τσίπρα να αλλάξει κόμμα μετά τις 7 Ιουλίου. Γυρολόγοι άνευ αρχών και πολιτικής μπέσας, είναι απολύτως φυσιολογικό να δίνουν το παρών στο κάλεσμα για τη δημιουργία του πιο ετερόκλητου σχηματισμού που έρχεται να διαδεχθεί το σταλινικό κόμμα του 4%, που για εντελώς τυχαίους λόγους έγινε κυβέρνηση.

ΤΟ ΠΙΟ περίεργο από τα πολλά περίεργα που παρατηρούνται είναι η ανταπόκριση ενός μικρού αλλά πολύ χαρακτηριστικού τμήματος της λεγόμενης «λαϊκής Δεξιάς». Ενα συνονθύλευμα ΑΝΕΛιτών, «ξέμπαρκων» αυτοπροσδιοριζόμενων ως «καραμανλικών» και διάφορα «πολιτικά ορφανά» της κρίσης συστρατεύονται για την ανασυγκρότηση της… «Αριστεράς»: Η βασιλόφρων Ε. Κουντουρά, η εθνικίστρια Μ. Χρυσοβελώνη, ο «λίγο απ’ όλα» Θ. Παπαχριστόπουλος και μία σειρά «ακραιφνών καραμανλικών». Από το διαρκώς αυτοεκτιθέμενο Ε. Αντώναρο, τη μονίμως πολιτικά παραπαίουσα Κ. Παπακώστα, το «σοβαρό» Κ. Μίχαλο, το «μετακινούμενο βράχο» Τ. Κουίκ, έως ένα από τα χειρότερα απομεινάρια του συνδικαλισμού, τον «κόκκινο Θύμιο» Λυμπερόπουλο.

ΟΛΟΙ τους έχουν τουλάχιστον δυο κοινά στοιχεία: Το λαϊκισμό και την απέχθεια για την απομάκρυνση της Ν.Δ. από τον παλαιοκομματισμό, που επιχειρεί ο Κ. Μητσοτάκης. Την εκλογή του οποίου στην ηγεσία της Ν.Δ. ποτέ δεν μπόρεσαν να χωνέψουν. Και όχι μόνο αυτοί. Αυτοί απλώς δεν μπόρεσαν να συγκρατηθούν.

ΑΝ ΚΑΤΙ έχει πραγματικό ενδιαφέρον στη συμπεριφορά αυτών των «μπροστινών» είναι οι «ανεπίσημες αναφορές» τους. Που δεν αφορούν τον Κ. Καραμανλή, ο οποίος έχει φροντίσει να πάρει εμπράκτως διακριτές αποστάσεις από όσους τον επικαλούνται. Αυτές οι «αναφορές» πάνε πίσω στο 2014, όταν και άρχισαν να χτίζονται κάποιες περίεργες «γέφυρες» με το τότε επερχόμενο σύστημα του Α. Τσίπρα. Κι αργότερα απέκτησαν θεσμική έκφραση, αλλά και εκπροσώπηση στον εκτελεστικό βραχίονα του νέου συστήματος εξουσίας. Με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση του Ρασπούτιν, ο οποίος ανέλαβε να κάνει -για χάρη της «Αριστεράς»- όλη τη «βρόμικη δουλειά». Η σκευωρία της Novartis είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Γιατί το «παραδικαστικό» που είχε δημιουργήσει λειτούργησε πολύ υποδορίως και σε μεγάλο εύρος «δραστηριότητας». Το οποίο θα αποκαλυφθεί εν καιρώ, μαζί με τους σκευωρούς της μεγαλύτερης σκευωρίας από συστάσεως του ελληνικού κράτους…

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ο Α. Τσίπρας για τρεις εβδομάδες ακόμα θα πορεύεται με αυτόν τον «πολιτικό αχταρμά», που ήταν το μόνο που μπόρεσε να δημιουργήσει μετά από σχεδόν 5 χρόνια στην εξουσία.

Το «σύνδρομο Σαμψών» του Αλέξη Τσίπρα

Η «έκτακτη» σύγκληση του ΚΥΣΕΑ μέσα στο Σαββατοκύριακο και εντός του τριημέρου του Αγ. Πνεύματος κι αφού ο Α. Τσίπρας… αναγκάστηκε να …«διακόψει» την προεκλογική περιοδεία του, μόνο σε πραγματικά έκτακτες συνθήκες νοείται.

Το γεγονός ότι βρισκόμαστε ήδη στην καρδιά της τουριστικής περιόδου είναι ένας λόγος παραπάνω να μην γίνονται τέτοιες σπασμωδικές ενέργειες, οι οποίες μόνο φόβο και πανικό μπορούν να προκαλέσουν. Αυτά όμως αφορούν έναν στοιχειωδώς σοβαρό και υπεύθυνο πρωθυπουργό. Ο απερχόμενος έχει δώσει άπειρα δείγματα γραφής ότι δεν διαθέτει καμία από τις δυο ιδιότητες. Αντιθέτως, έχει πείσει και για την ανικανότητά του και για τον ανευθυνότητά του και για τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό του.

Και μετά ήρθαν τα γεγονότα να επιβεβαιώσουν την εύλογη οργή, στην οποία εξελίχθηκε η αρχική ανησυχία. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ΔΕΝ είχε ενημερωθεί και συνέχισε το πρόγραμμά του παρακολουθώντας ένα αθλητικό γεγονός. Οι αρχηγοί των κομμάτων επίσης ΔΕΝ ενημερώθηκαν και συνέχισαν το πρόγραμμά τους. Στην Κύπρο, που είναι η άμεσα θιγόμενη και ενδιαφερόμενη, ΔΕΝ έχει συγκληθεί το Εθνικό Συμβούλιο.

Κι αμέσως μετά το «έκτακτο» ΚΥΣΕΑ είχαμε τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, αλλά και πληροφορίες για το τι συζητήθηκε. Τα ερωτήματα γεννήθηκαν αυθόρμητα: 1. Χρειαζόταν ΚΥΣΕΑ για να πει ο ΠΘ ότι η συμπεριφορά της Τουρκίας επισύρει κυρώσεις; 2. Χρειαζόταν «έκτακτο ΚΥΣΕΑ» για να τηλεφωνήσει ο Α. Τσίπρας στον Ν. Αναστασιάδη; 3. Ή μήπως χρειαζόταν κοτζάμ ΚΥΣΕΑ για να πουν στον κ. Αποστολάκη ότι τελικά δεν «χωράει» στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ;

Σχεδόν ταυτοχρόνως γρανάζια του συστήματος των τρολ των «υπογείων» του Μ. Μαξίμου διακινούσαν την «ιδέα» μήπως μέχρι να λήξει το θέμα με την Τουρκία να… αναβληθούν οι εκλογές. Ο κόσμος το είχε τύμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι…

Κρισιμότητα στο Αιγαίο υπάρχει. Ο Ερντογάν, για τους δικούς του λόγους, οδεύοντας σε ήττα και πανταχόθεν αμφισβητούμενος πια, θέλει να κάνει τον «εθνικό ήρωα». Ευτυχώς η στάση της Ε.Ε. είναι αρκούντως σαφής και σταθερή. Το μόνο που μπορεί να τη διασπάσει είναι αν ο Α. Τσίπρας, ο οποίος επίσης δεν ξέρει από πού να κρατηθεί για να μην καταρρεύσει ολοσχερώς, επιχειρήσει να μιμηθεί τον Ερντογάν. Να προσπαθήσει δηλαδή να γίνει κι αυτός κάτι σαν «εθνικό ήρωα». Υποκύπτοντας στο «σύνδρομο του Σαμψών»: Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων

Ομως «ο Α. Τσίπρας των Πρεσπών» είναι τουλάχιστον αστείο να προσπαθήσει να κάνει «τον Κανάρη του Αιγαίου». Η περιφρούρηση των υπολειμμάτων της προσωπικής του αξιοπρέπειας είναι αυστηρά προσωπική του υπόθεση. Ομως το να μην διανοηθεί να προκαλέσει καταστροφική κρίση, ώστε να προσβλέπει σε εσωτερικά πολιτικά οφέλη, είναι υπόθεση όλων. Του ΠτΔ, των πολιτικών αρχηγών και του κάθε πολίτη ξεχωριστά.

Απορίες

1. Αληθεύει ότι η απόφαση για το «έκτακτο» ΚΥΣΕΑ πάρθηκε σε κάποιον καφενέ της Τήλου κι αφού η περιοδεία του Α. Τσίπρα είχε πάει… άπατη;

2. ΑΛΗΘΕΥΕΙ ΟΤΙ Ο Α. ΤΣΙΠΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΟΣ ΟΣΟ ΤΟΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΥΝ ΟΣΟΙ ΤΟΥ ΜΙΛΟΥΝ;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου