Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Οι απόψεις ποικίλλουν. Για τον Παναγιώτη Ρήγα ευθύνονται οι κρατήσεις που επιβλήθηκαν στο δώρο των συνταξιούχων. Για τον Νίκο Παππά η αποχή, μάλλον πιστεύει ότι όσοι δεν ψήφισαν ήταν ΣΥΡΙΖΑ. Για τον Πάνο Σκουρλέτη τα κυβερνητικά στελέχη που θύμιζαν το παρελθόν, για τον Νίκο Κοτζιά η αλαζονεία, για τον Χρήστο Σπίρτζη ότι δεν έγιναν αντιληπτά τα μέτρα ελάφρυνσης, για τον Νίκο Ξυδάκη οι μισθοφόροι και οι γυρολόγοι, ενώ η Μεγαλοοικονόμου δεν μπήκε καν στον κόπο να ψάξει τα αίτια της συντριβής. Με μία επιστολή της προς τον «Αλέξη» τα παράτησε και έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ αναζητώντας αλλού την τύχη της.

Το γαϊτανάκι των ευθυνών συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς αλλά η Κουμουνδούρου αδυνατεί να αντιμετωπίσει με τόλμη το δομικό πρόβλημα που αναδείχθηκε στις κάλπες. Το κυβερνών κόμμα περνά από τη φάση της στρατηγικής ήττας στη στρατηγική κρίση, όπως συνέβη με το ΠΑΣΟΚ το 2012.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε δυνάμεις σε όλη την Ελλάδα και υπέστη απώλειες σε όλες τις κοινωνικές ομάδες. Ωστόσο η αυτοκριτική απουσιάζει ενώ η επιθετική ρητορεία που αποδοκιμάσθηκε την Κυριακή εξακολουθεί να κυριαρχεί στον πολιτικό λόγο της κυβέρνησης. Χθες το Μαξίμου επανέφερε τις κατηγορίες για το «ασφαλιστικό Πινοσέτ» της Νέας Δημοκρατίας και συνέχισε τις κινδυνολογίες για τον «Μητσοτάκη και τον Στουρνάρα που ετοιμάζονται να ακυρώσουν όλα τα θετικά μέτρα».

Προφανώς, κανείς δεν έχει καταλάβει τίποτα εκεί στου Μαξίμου. Ο κ. Τσίπρας εμφανίζεται ως πολέμιος της λιτότητας όταν επί διακυβέρνησής του ελήφθησαν σκληρά φορολογικά μέτρα, η μεσαία τάξη διαλύθηκε και οι επαγγελματίες εκλήθησαν να πληρώνουν έως και το 70% του εισοδήματός τους σε φόρους και εισφορές.

Η οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών επιδεινώθηκε τα τελευταία χρόνια και οι «φοβέρες» για τον Μητσοτάκη πως θα ισοπεδώσει την κοινωνία ακούγονται ως ευφυολογήματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να βρεθεί στο σημείο μηδέν στις 7 Ιουλίου, όταν τελικώς θα στηθούν οι εθνικές κάλπες. Χάνει δυνάμεις και από το κέντρο και από αριστερά. Το κόμμα του Βαρουφάκη δεν κατάφερε να εκλέξει ευρωβουλευτή αλλά ο «Γιάνης» προανήγγειλε την κάθοδο της «Μέρα 25» στις εθνικές εκλογές. Ενα τμήμα της «ριζοσπαστικής αριστεράς» που παρέμενε έως τώρα κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον ως εναλλακτική επιλογή το κόμμα Βαρουφάκη. Δεν είναι τυχαίο ότι σύμφωνα με το exit poll το 7,9% των αναποφάσιστων της τελευταίας εβδομάδας επέλεξαν το «Mέρα 25», κάτι που δείχνει ότι διαθέτει δυναμική, η οποία δεν πρόλαβε να εκφραστεί πλήρως στις 26 Μαΐου.

Επιπλέον ο κ. Τσίπρας έχει χάσει την επαφή του με τη μεσαία τάξη, επιμένει στη διόγκωση του Δημοσίου σε βάρος της ανάπτυξης, ενώ στις κάλπες του Ιουλίου θα έχει έναν ακόμη αντίπαλο. Η απογοήτευση από την ήττα της 26ης Μαΐου μπορεί να οδηγήσει ένα τμήμα ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ στην αποχή. Κάτι αντίστοιχο είδαμε να σημειώνεται σε βάρος της Νέας Δημοκρατίας τον Σεπτέμβριο του 2015 όταν αρκετοί «γαλάζιοι» ψηφοφόροι δεν προσήλθαν στις κάλπες ύστερα από το συντριπτικό «όχι» του δημοψηφίσματος. Γενικώς οι ήττες φέρνουν γκρίνιες και αντιστρόφως. Ο κ. Τσίπρας απέτυχε να ερμηνεύσει εγκαίρως τα μηνύματα της κοινωνίας, σύρθηκε σε πρόωρες κάλπες, το σχέδιό του αποδοκιμάσθηκε από τους πολίτες και ξέμεινε από πολιτικές εφεδρείες. Δεν θα έλεγε κανείς ότι είναι και οι καλύτερες συνθήκες για τον ΣΥΡΙΖΑ λίγες εβδομάδες πριν από τις κάλπες του Ιουλίου.

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου