Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Η οποία έρευνα, αφού κατέγραφε τις μειώσεις που έχουν αναγκαστεί να κάνουν οι περισσότερες οικογένειες για αγορά ειδών διατροφής, για εκπαίδευση, για θέρμανση κ.λπ., κατέληγε πως η μέση μηνιαία δαπάνη ανήλθε στα 1.419,57 ευρώ. Και αναρωτήθηκε εύλογα ο διαδικτυακός χρήστης: «Πού τα βρίσκουν 1.400 το μήνα;». Μα δεν τα βρίσκουν. Αλλά, όπως συμβαίνει σε όλες τις ανάλογες περιπτώσεις όπου εμπλέκονται στατιστικές μετρήσεις, ο απρόσωπος μέσος όρος καπελώνει τον πραγματικό μέσο όρο, της πραγματικής μέσης ελληνικής οικογένειας.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Η πραγματικότητα λοιπόν στην οποία ζούμε και κινούμαστε δείχνει πως η συντριπτική πλειοψηφία των οικογενειών έχει τουλάχιστον ένα άνεργο ή απλήρωτο μέλος και τουλάχιστον έναν δημόσιο υπάλληλο ή συνταξιούχο στον κεντρικό πυρήνα της ή στο ευρύτερο περιβάλλον (π.χ. παππούς/γιαγιά, θεία).
Αυτό σημαίνει πως το έλλειμμα του ενός καλύπτεται από το υστέρημα του άλλου. Σε πολλές περιπτώσεις επίσης, γίνεται συγκατοίκηση μεταξύ γονιών/παιδιών/εγγονιών οπότε μοιράζονται τα έξοδα του σπιτιού, «μπαίνει ένα τσουκάλι για όλους», όπως λένε οι μεγαλύτεροι, άρα γίνεται μεγαλύτερη οικονομία στις αγορές του σούπερ μάρκετ και λύνεται και το πρόβλημα φύλαξης των παιδιών.
Κάπως έτσι, σε γενικές και διόλου επιστημονικές γραμμές, επιβιώνει η μέση ελληνική οικογένεια, με τις επιμέρους βεβαίως διαφοροποιήσεις για μονογονεϊκές οικογένειες, για περιπτώσεις φοιτητών που σπουδάζουν εκτός ή για εντελώς απόρους. Φυσικά, υπάρχουν και οι πολύ λιγότερες περιπτώσεις εκείνων που δεν τους άγγιξε η κρίση ή τουλάχιστον δεν τους άγγιξε πολύ.
Γιατί τα λέμε αυτά; Γιατί αν οι περισσότεροι είχαν 1.400 ευρώ καθαρά και σταθερά κάθε μήνα, δεν θα έβγαιναν στους δρόμους. Αν οι συνταξιούχοι, που συντηρούν άνεργα παιδιά και εγγόνια, είχαν τις συντάξεις που είχαν πριν από μερικά χρόνια, δεν θα πήγαιναν στο Μαξίμου να φάνε χημικά. Ούτε θα γέμιζαν οι ουρές των συσσιτίων, του ΟΑΕΔ και των γραφείων πρόνοιας. Αλλά όλοι αυτοί, τελικά και χωρίς να το καταλάβουν, επιτελούν κυβερνητικό έργο ή τουλάχιστον το βοηθούν. Αυτό είπε ο κ. Κατρούγκαλος, που όσο είναι αυτός υπουργός δεν θα κόψει συντάξεις. «Κάθε άνθρωπος που βγαίνει στους δρόμους να διεκδικήσει τα δικαιώματά του θεωρώ ότι είναι κέρδος. Ενθαρρύνουμε τον κόσμο να βγει στους δρόμους για να ενισχυθούν οι θέσεις μας και για τα εργασιακά», είπε και, όπως ήταν φυσικό, το σχόλιο του ανώνυμου χρήστη ήρθε εν ριπή οφθαλμού: «Δώσε πόνο, υπουργέ!».
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου